EIDA

18 juli

Liefjes –

Elly Linn en ik repeteerden net even van “Mens durf te leven”. Die vier coupletten zijn me wel wat machtig, ik ben direct schor. Ook de 2 andere “zangeressen” van de duetten hopen van harte dat de beroemde zangeres Bekka van Kreveld, die “helaas” ook Vivoslid is, die avond niet komt! Ik zou het het het liefst helemaal declameren, ik zal ’t nog eens proberen (dat rijmt!) – Jullie vliegbrief ontvangen. Ondertussen heb je allang in m’n volgende brief gelezen dat m’n duizeligheid al direct weer is overgegaan, toch zal ik voor de beminnelijkheid ook even per vliegbrief antwoorden. Fijn dat Moeder’s duizeligheid weer weg was, maar we juichen nog maar niet te hard. – Ik wou dat ik nu wist of Em vrijdag en zaterdag met succes te werk ging in Utrecht – maar over 2 weken weten we dat dus ook. In elk geval is examen doen geen lolletje, al spreek ik van lang vervlogen tijden.

Tommy’s zoontjes, Lautje en Sannie, vanwege de 9e juli, verdrag van Lausanne!, groeien ongelooflijk, je kunt absoluut zien dat ze elke morgen weer groter zijn. Het zijn zulke dikke worstjes en Hok en ik hebben ieder onze lieveling. Hok de donkere, Lautje, en ik de lichte, Sannie. Nu moet alleen om die ene gevochten worden. Suus Hortsing vond het erg jammer dat er nog een andere liefhebber ook was. Bij nader inzien willen de Hetzels er toch geen en nu is hij voor Suus. Hok stelde voor een hondje van de Bothé’s bij Tommy te leggen, die hebben nl. 5 jonkjes, maar natuurlijk (!) niet zo aardig als Tommy’s kindertjes al heb ik ze ook nog niet gezien!! – Om het half uur hebben de varkentjes alweer honger, soms ook pas na een uur of 2 en dan brullen ze tot Tommy komt aanrennen en als ze weer hun buikje vol hebben, schreeuwen ze weer [2] tot ze Tommy de mand uitgepest hebben! Hoe vind je zulke schooiers! Ik heb nu voor Tommy extra melk en hij eet samen met mij kalk en krijgt ook nog één rauw ei per dag, ze is aardig vermagerd en ik ben blij dat er maar 2 jonkjes zijn! – Wat zal Dien ervan terechtbrengen! Ze gaat de 24e al in de buurt van ’t hospitaal logeren, ik hoop maar dat ze niet te lang hoeft te wachten, want zo bij vreemde mensen je laatste dagen is ook niet ideaal. Ik hoop erg dat hij er over een week zal zijn. Ze heeft overigens naar mijn smaak geen fraaie namen bedacht: Jan Jaap of Dieneke. Het is wel grappig dat zijn vader zo heet en een oom van Dien Jan en een andere Jaap. Ik geloof dat ik toch maar op een jongen moet hopen voor de naam, uit 2 kwaden het beste kiezen. Dieneke kan ik helemaal niet appreciëren. – Wat wij zelf voor naam moeten geven, weten we ook volstrekt nog niet. Doordat we alles al klaar hebben staan en liggen, gaan onze gedachten daar nog niet zo over, al trekt het wurmpje wel steeds mijn aandacht met zijn beweginkjes. Ik moet Sparmann nu eerst eens vragen wat hij van een korset vindt en van melkzure + fosforzure kalk (veel goedkoper dan Kalzan!) – 

Hok is vrijdagmiddag plots de Papandajan opgeklommen. Ze hadden zaterdag vrij, een Mohammedaanse feestdag. De Jongh belde hem op om mee te gaan. Gelukkig wist hij wel dat ik niet zou mogen. Een poos geleden had hij gehoord dat ik nog nooit op de Papandajan- top was en zo beloofde hij ons mee te zullen nemen op zijn eerstvolgende tocht, maar ziet: ze kon wéér niet! – Hok voelde zich wel bezwaard, omdat we de Kreikens al beloofd hadden, met ze naar Homann te gaan zaterdag, maar uitstel vonden ze niets erg; verder vond Hok dat hij geen tijd had om 2 hele dagen niets te doen, maar met enige overredingskracht van mijn [3] kant, besloot hij maar. Baukje vroeg me natuurlijk, met haar Friese gastvrijheid te logeren, maar ik was juist zo blij met m’n 2 “vrije” dagen! En maakte gebruik om lekker vroeg naar bed te gaan. Alleen thuis zijn is heel plezierig op zijn tijd!, maar Baukje kon zich niet voorstellen dat ik ’t niet griezelig vond. Ik was eigenlijk ook blij dat het feest van Homann werd uitgesteld omdat we die week al ongeveer elke avond waren uitgeweest en ’t is toch jammer als je zo’n bijzonder uitje niet voor je plezier doet. Overigens moet ik nu donderdag “Vivosfeesten”, dus dan komt de zaterdag er ook weer vlug op, maar zo kun je wel aan ’t uitstellen blijven! Baukje kent Tine van Haarlem, Egbert ook, die was voorzitter van de roeivereniging ’t Spaarne en Baukje vertelt vol trots, dat hij zelfs eens ’t kampioenschap skiff van Nederland heeft gewonnen. We zullen nu Jan en Tine vragen mee te gaan zaterdag, Tine is er vast wel voor te vinden. – Zaterdagmiddag en -avond was ik bij hen op Dago, maar de toestand was minder goed daar Jan op bed lag met z’n ingewanden van streek en Albertje en Dikkie ook niet goed waren. Gelukkig was zondag alles weer ongeveer in ’t reine en Jan is zelfs maandag naar Batavia gegaan voor 2 dagen. Dus Tine was gister en vandaag alleen maar ik kon niet aan haar komen, daar ze gisteravond met de Einthovens naar de “Shanghai Expres” ging, die wij zondagavond bewonderden (inderdaad schitterend, zowel opnames als spel als ’t verhaal!), en ik maandagmorgen bezet was inkopen voor de Vivosavond – Vanmorgen had ze Annie Thijsse en vanavond is er Huisvrouwenvergadering, waarheen ik met Elly Linn zal gaan, met wie ik morgen-[3]ochtend ook weer naar Tine ga, die ze van verleden jaar uit Tjisoeroepan kent. Aldus is “de week alweer om”, zoals Oma zou zeggen. Ondertussen is de tandarts bezig een zenuw van me te doden, waar ik overigens geen steek van voel, zodat ik hem eerst in de waan bracht dat er geen zenuw was, maar helaas………!

Tine en ik hebben Jan er niet toe kunnen krijgen voor de bruiloft van zijn ouders te dichten, misschien dat het op ’t laatste ogenblik nog wat wordt. Hij beweerde dat hij 40 jaar getrouwd een te ernstige kwestie vond voor een lolletje, want ernstig dichten kan hij niet. Ik beweerde daarentegen dat je nooit te oud voor gekheid kon zijn, vinden jullie ook niet – Maar ’t was meer dat hij vond dat het moeilijk was zo uit de verte.

Ze zeggen dat ze in maart of zo toch met verlof zullen gaan, ’t is toch wel zonde dat ze nu van de zomer net zullen ontbreken.

Vrijdagmorgen. Gisteravond was eindelijk de bijzondere Vivosfuif. Na enige horten en stoten in ’t begin, toen de lampions nog moesten worden aangestoken, toen iedereen er haast al was en later toen we in de “bar” op de koffie stonden te wachten en ze in de keuken de melk nog koud hadden staan!, liep alles verder gesmeerd en na afloop hadden we een enorm succes te boeken, daar iedereen beweerde dat ze zo’n jolige avond nog nooit gehad hadden en zich hielden aanbevolen voor een volgende keer! Al zeg ik het zelf, we hadden alles ook erg leuk voor elkaar. Het huis van Lientje Janssen van Raay, bestaat uit 4 kamers achter elkaar, iets groter dan van Anneke – de eerste kamer was vestiaire, daarachter waarzegster + schiettent – dan de bar – dan de vergaderzaal. De mensen moesten direct van 1 naar 4 door de gang met lampions – tegen 9 uur begon Bep met haar berijmde speech, waardoor men al wat in de stemming kwam. Toen de duetten: bij het refrein kreeg Bep ineens zo de slappe lach dat ze Elly aanstak en ze ’t lied hebben moeten opgeven! Dat maakte al stemming – ze zongen toen nog een ander lied en toen de mensen naar de bar mochten gaan, kon je al merken dat iedereen [5] zich zou amuseren. Je voelde je er zo echt prettig, je hoefde je niet te generen als je wat geks zei, want iedereen vond alles aardig! De roulette viel ook in de smaak, ik was croupier en Baukje merkte op dat ik ’t bepaald gewend was te doen! De eerste prijs won Lize Ryzer. Na de poffertjes en de bowl mochten ze schijfschieten en naar de waarzegster – ze waren steeds weer verwonderd dat het programma nog niet was afgewerkt. Baukje schoot driemaal in de roos!, en ’t mooiste was dat het geweer de eerste maal afging voordat ze er op verdacht was! Elly, nog een ander en ik schoten 2 maal in de roos en lootten om de 2e prijs, die ik trok! We wonnen het servettenstandaardje, dat ik zelf had uitgezocht! Eindelijk kwam ik aan de beurt, nadat Mevr. Gunning was weggegaan vanwege logé’s, wat haar erg speet. Ik had me inderdaad in ’t frivole pakje gestoken en werd door Bep aangekondigd als onze “chansonnière” – met beide liedjes had ik werkelijk enorm succes vooral met ’t Gangetje – ik kon me zoveel aanstellen als ik wou, aldus ging het best. M’n stem viel ook enorm mee, ik was niet eens schor, nadat ik de hele avond ook nog gepraat, geschreeuwd en gelachen had. Iedereen luisterde glunderend, echt leuk om te zien, en na afloop kreeg ik nog extra bedankjes voor de aangedane pret. Baukje had al 2 dagen hoofdpijn gehad, maar vannacht om half 1 was het over, eenvoudig weggelachen.

We vonden thuis onze mannen samen bridgen met nog 2 – op Baukje’s verzoek zong ik ’t Gangetje nog eens voor Egbert en Hok. – Tine Sparmann had ook enorm veel succes met haar kaarten – iedereen wou erheen – van mij zei ze dat er enorm veel mannen in m’n leven waren, maar dat ik tenslotte altijd bij Hok terugkwam! Verder was ik enorm gelijkmatig in alles – gevoel – verstand – werken – liefde. Ik had ook een mooie gelukskaart, ik zou meer prettigs dan minder prettige dingen beleven. Aldus dat ik plezierig – ik had samen met Lous Groeneveld Meyer de mooiste kaarten. Enige mensen werden voor intriganten uitgemaakt en Trude was zeer intellectueel, maar Baukje was een beetje naast het goeie pad, waarop [6] een donkere vrouw van Russische afkomst haar weer terug zou voeren, daar gaat ze dus naar zoeken! Tine deed het echt vlot en leuk, men amuseerde zich kostelijk. Nu, jongetjes – ik moet m’n kaïns en glaswerk weer terug gaan halen. Elly en Bep hebben ook vloerkleden meegebracht, zodat Lientje nog nooit zo’n gezellig huis gezien had! – Straks eet Lientje bij ons – ze is vegetariër. Dag Eida.

Hok kan niet meer schrijven – schreef een vliegbrief – 22e Houw is vandaag jarig! Dag.