EIDA
Gelukgewenst met de trouwdag.
7-7 ’32
Lieverdjes –
Hok schijnt het vliegpapier schrijfblok te hebben ingepikt en naar kantoor te hebben meegenomen, maar daar dit ook maar 5 gram weegt, is dit eigenlijk nog wel zo prettig. Ik heb bedacht dat ik wel per vliegpost moet schrijven als ik het nog over mijn verjaarspak wil hebben (egoïstisch hè!) – Als je weer een stofje voor een jurk stuurt, wil je dan een eenvoudige voile jurk sturen en/of voor een morgenjurk, daar heb ik veel meer aan van indanthren dan aan voile de soie, daar een avondjurk van indanthren eigenlijk niet nodig is. Maar ik heb nu juist een aardige voile middagjurk (zie foto) laten maken en die geeft erg af in de was en zoiets draag je veel, daaraan heb je veel meer, en kun je voor ’t zelfde geld ook méér krijgen!
Verder dolgraag nog van die hemmetjes met schouderbandjes, dus niet die aan één stuk geweven, met ronde hals. Je schreef indertijd dat ik die wel terug kon sturen, maar voor ’s nachts zijn ze heerlijk en bovendien heb ik ze allemaal al gebruikt. Bij gelegenheid stuur ik de buikband wel terug, ik vind hem niet zo prettig en slaap nu met een kussentje tegen m’n buik én één in m’n rug! Wat een ouwe tante hè!
Verder weet ik alleen nog maar: een mooie geweven doek voor aan de muur, geeft niet wat voor model; en een leeslampje om ergens aan vast te zetten, b.v. aan de rand van de piano of aan de stoelleuning, voor de piano hebben we nog geen verlichting. Ook blikjes zijn niet te versmaden!
We spreken familie Schepers uit Weltevreden, die naast ’t Dago theehuisje logeert, geregeld, ze blijven de hele maand juli. Morgen komt Tine op m’n machine naaien en gistermorgen zat ik de hele morgen dáár. ’t Is daar meer dan verrukkelijk! [2] Af en toe heb ik eens erge zin om lui in een stoel buiten te zitten en dat kan daar erg geschikt, evenals in ons tuintje.
Voor de baby hebben we niet veel meer nodig, of eigenlijk niets; alleen gezellige apepakjes – o ja als je leuke boekjes ziet met kruissteken of met andere versieringen van dieren e.d. houd ik me aanbevolen. Dieren kan ik niet goed fantaseren en Hok heeft het zo druk, zowel met de karteringen als met de Petroleum, ’s middags is hij meestal nog weg tot half 8, 8 uur, hij moet ook zelf al zijn brieven tikken want hij moet voor Holland, Madoera en zichzelf 4 exemplaren van alles hebben. We zullen nu maar een schrijfmachine kopen, dan hoeft hij niet altijd naar G.B. en kan ik me er ook in oefenen. ’s Morgens komt elke ir. bij hem om te vragen voor hèm te werken. Alle publicaties moeten nu in november af zijn, en Hok moet al het paleontologische werk daarvoor alleen doen. Kon ik het ook maar!
Tine was verstomd toen ik haar vertelde van onze baby, want ze had het aan mij niet gezien. Ik ben ook altijd nog even normaal, alleen een korset en lange autotochten kan ik hoe langer hoe minder waarderen! Zondag had ik opeens geweldige zin in melk en dronk alles op tot Hok’s verstomming, verder eet ik Kalzan en heeft Sparmann m’n urine in orde bevonden. Sinds kort voel ik ook al leven, die is er dus gauw bij hè!
Dien schreef ik het nu ook en ze antwoordde in juichkreten. –
Wat plotseling van Dr. Heringa, ’t stond hier niet in de krant –
Ons Huishoudinternaat is al een week bezig, Irene is een wonder. Ik heb gewoon geen tijd er heen te gaan. – Ons salaris is weer met ƒ 25.- verminderd – en Ho heeft steun gevraagd ƒ 50.- per maand – misschien gaat het toch nog van ons salaris. – Suus Hortsink’s ene long is toegeklapt, ik
[Randje pag. 2]
moet haar straks maar even opzoeken. – De Soendanese cursus begint weer – ik ben alles vergeten, maar doe toch maar weer mee. Emmetje, heel veel succes eind juli-begin aug. zullen we je gedenken. Vanmorgen bestuur Vivos vergadering bij ons, ’t bestuur zal duetten presteren en dan Bep Einthoven en Elly Linn en voordrachten o.a. Clinge Doorenbos door mij! Henk schrijft een vrolijke brief over zijn verjaardag. Houw heeft een dikke lever, maar verder schrijft hij niet. Tineke Hijmans weer geloosd! Ze is toch ontegenzeggelijk ons “genre” alleen vermoeiend en wat dikke huid.
Dag jongetjes omhelsd, Hok en Eida.
[Randje pag. 1]
Ik wist niet dat de Tielrooy’s een dochtertje hebben, ik hoop zeer dat ze niet naar haar vader en moeder aardt. Maar blijf er niet voor thuis de hele vakantie om dat kind les te geven – sloof je maar niet uit voor de Tielrooy’s – als je ’t gedaan hebt, kennen ze je niet meer!
Reuze leuk om een vliegbrief te krijgen hè!!!