EIDA

16 okt.’31.

Dierbaren –

Jullie brieven uit Sabang net ontvangen, prettig dat jullie de kiekjes mooi vinden, al hebben alleen Vader en Hok open ogen op Em’s verjaardagskiek. We doorleven al die tijd telkens weer in gedachten. Vanmorgen kwam Baukje Kreiken vragen hoe ik het nu zonder jullie maakte en bleef gezellig wat. Aardig is ze, prettig dat we zo dichtbij elkaar wonen. En jullie zijn vandaag nog één dag van Suez, wat een geluk als de Rode Zee achter jullie verdwijnt. En hoe zal Em het gehad hebben, die zich tot Sabang met niemand bemoeide, en Moeder veel last van vapeurtjes? en Vader met opgestroopte hemdsmouwen! Dat zul je nu in Holland wel laten, hè! – Hok is vandaag op de fiets naar “school”. De auto wordt helemaal schoongemaakt en nagekeken door de Riding Service, die hem vanmorgen om 7 uur al haalde, toen Hok nog in zijn pyjama en ik in kimono verkeerde.Leuk dat jullie je alles nu zo precies kunt voorstellen. Kasan maakte dus vandaag de garage schoon, hetgeen wel nodig was. Langzamerhand komt het huis weer in een keurig toilet tevoorschijn. Ik rangschikte vanmorgen alle boeken in de boekenkast die Kasan kranig door elkaar had gesmeten zodat geen 2 delen van één boek meer op dezelfde plank naast elkaar stonden. Telkens wanneer ik de boeken rangschik, ontdek ik weer exemplaren waarvan ik niet wist dat we die bezaten, ik heb nu bij elkaar gezet wat ik eens wil lezen, maar dan is er nog 1/3 of 1/4 deel dat ik maar blauw blauw laat als “History of Hungary” e.d. Schreef ik jullie al dat Houw me een boek offreerde van Sigrid Undset “Marta Oulie”. Het is werkelijk goed geschreven maar allerminst [2] opwekkend en veel leer je er ook niet van, althans ik – ik ben ook al een eind op weg en heb al het een en ander ondervonden op het gebied der huwelijksproblemen hm hm! – Maandag zouden we tennissen met Walter en Leni maar voor we bij de baan waren, regende het, we hebben toen maar met hen “schoppen” gespeeld!

Gister hadden we een Duitse collega + echtgenote op de thee – Het onderwerp van gesprek is hier, “De storm op de Mont Blanc”. Iedereen gaat dat zien – elke avond staat de hele Bragaweg vol auto’s. – Een meer dan schitterende film, Anneke en Thijs vonden het ook. Terwijl zij daarheen gingen, zagen wij de Sumatra-rimboe film, ook heel bijzonder met opnamen van apen, zo enig daar had Moeder haar hart aan kunnen ophalen! Er was ook een gevecht tussen een tijger en een karbouw, waarbij de karbouw het wint, hetgeen volgens Hok altijd zo gebeurt. De tijger legt het altijd af tegen het zware lichaam en de sterke horens van de karbouw. Ook wordt er vertoond hoe een hele troep apen, een stuk of 40, 50 – een kleine hut van een inlander leeg gappen, terwijl deze het bos in is. Al zijn eieren, gedroogde, vis en pisang gaan eraan. En ook hoe een tijger een mand waar kippen in zitten, aanvalt en stukbijt en hoe menselijk een orang-oetan doet, loopt, zit en speelt met zijn kind. – We zijn erg blij met deze goeie films, toch was de malaise erg merkbaar: in de loge zat 1 mens!, en een lerares van het Lyceum zat in de 2e klas, waar je volgens Hok en Thijs niet kùnt gaan zitten! – Anneke had gister o.a. Henk te eten. Henk was diep in de put, want hij moet toch naar Atjeh en al in februari, waarschijnlijk voor 3 jaar. Hij heeft het hier juist zo plezierig met zijn vrienden, hij wanboft werkelijk. Misschien doet hij wel tegenover zijn moeder of hij het niet erg vindt, maar jullie spreken haar toch zeker niet meer hè. – Het kleed voor Dien heeft nu al 2 klare zijden, de 3e hoek is ook al af, maar ik vrees het ergste of het klaar zal komen? [3]  Dien zit nu ook in de Rode Zee, dus dàn komen jullie elkaar tegen. Ik heb haar nu al naar Colombo en Sabang geschreven en gedenk de maand juli! – Vanavond is er Vivosvergadering, om Mevrouw Gunning te plezieren zal ik maar gaan; er is een voordracht over Finland, kan wel aardig zijn. – Tommy is zo zoet, 1-2-3 – Sinds ik ’s morgens alleen ben, loopt hij niet meer weg, nu weet hij dat ik niemand anders heb om me mee te bemoeien, hij zendt een extra groet voor de “besar” en “vrouw Emma” – hij krijgt nu elke dag melkzure kalk, ik heb nl. gehoord dat de manier waarop hij zit, zo scheef met zijn achterpoten komt van zwakte – ik eet het nu zelf ook weer eens, als afkeer zeker van tandarts! – Nog niets van mijn vulpen gehoord, helaas. – Vrijdagmorgen: zie je, het is toch verkeerd om met de luchtmail naar Medan te schrijven, want zo krijg je nooit iets van Hok, ik zal het maar veranderen. En Hokje was nog wel zo bedroefd toen jullie weer weg waren en nog steeds zegt hij wat zou Moeder gezegd hebben? e.d. – Gisteravond op de Vivos was heel plezierig – veel mensen en allemaal hartelijk en vol belangstelling voor de 2 maanden van onze familiereünie, 4 achter elkaar zeiden eens gauw bij me aan te willen komen – je ziet m’n standpunt tegenover de Vivos is weer gematigder! Ik nam Baukje mee erheen in de auto, en nog 3 anderen mee terug – we hadden veel pret – Hok lag al in bed toen ik thuiskwam en bromde “of ik dát nou leuk vond, zonder hem uit te gaan”! Gelukkig was hij het vanmorgen weer vergeten en stapte lustig weer op de fiets – we hebben bedacht wat een onzin het eigenlijk is, als Hok dat kleine eindje telkens met de auto moet, hij verleert het fietsen en ik ook. We moesten de auto maar weer [4] wegdoen – maar vaak is het zo’n gemak. Vanmiddag hebben we weer visite en morgenavond is Kunstkringavond, een trio – dus we vervelen ons niet!! – Vandaag komt Mevrouw Hetzel weer uit het Ziekenhuis, waar ze 2 weken is geweest om haar zenuwen weer in orde te doen komen. Ik ga even wat bloemen naar haar huis brengen – Dag liefjes, we omhelzen jullie steeds

Hok en Eida