EIDA

Geliefden – Als jullie dit leest is Vader’s verjaardag net voorbij – ik hoop zeer dat jullie hem fijn vierden. De nodige belangstelling zal wel niet ontbroken hebben! En dan nadert Hok’s verjaardag. – Dirk was hier woensdag en vertelde dat jullie de films wel al veel eerder dan de 19e zullen gekregen hebben – Ik hoop het maar want jullie geduld is hiermee werkelijk op zware proef gesteld. Het was gezellig dat Dirk weer eens kwam, want van Em hoorden we sinds hun terugkomst uit Bali alleen een paar woorden op een briefkaartje over onze a.s. baby. Ik zei Dirk dat ik het me best begrijpen kon dat Em geen tijd had me te schrijven en ziet het resultaat was een lange brief van haar! Dirk vertelde weer alles van hen – hij at bij ons en ’s avonds gaan we meestal naar een film, het toeval wil dat alle snertfilms die ik hier zag ongeveer allemaal in Dirk’s gezelschap doorstaan werden; de volgende maal moeten we maar thuisblijven! – We hebben vanmiddag weer een erg aardig modern huis bekeken, en we hebben het onze al haast opgezegd! – Maar voor dit huis krijgen we de voorkeur niet [2] omdat we minder willen betalen dan diezelfde huizen opbrengen. Als het eind van deze maand nog geen huurder heeft, krijgen wij het als we willen. Voor een ander huis aan diezelfde straat (geen overburen) hebben wij wél de voorkeur maar dat heeft geen bediendekamer en de keuken is ook minder praktisch gebouwd, we wachten met beslissen tot eind van de maand, we gaan dan eind april verhuizen. – Ik hoop maar dat ik dan wat fitter zal zijn als nu, misschien is dat wel zo als de eerste 3 maanden voorbij zijn. Al m’n ceintuurs heb ik al verwijd en één jurk kan ik niet meer aan. M’n maag kan geen druk meer velen en m’n reukorgaan kan nergens meer tegen. Uien en selderie e.d. kan ik niet uitstaan – ik wil nu alleen flauwe kost, rijsttafel vind ik een ramp! Dirk wou met ons Chinees eten, gelukkig wilde Hok niet, al was zijn reden minder “gelukkig” daar hem een kies net was uitgebikt omdat hij zo’n dikke kaak heeft. – Tegen vet kan ik ook weer niet. – Vrijdagmorgen at ik taartjes op een verjaardag en daarna thuis erwtensoep en ik was er de volgende dag weer erg aan toe. Enfin – alles wat voorbij gaat is niets – ’t is in elk geval gezellig dat [3] ik m’n lot deel met Elly Linn, die vriendin van me – ze is ± 3 weken verder, dus dat is genoeglijk; háár stadia heb ik steeds te verwachten! We kochten ieder een stofje voor een morgenjurk, nu moeten we modellen gaan uitzoeken; we hebben steeds samen pretjes om ’t een of ander, op Vivos weet alleen Tine Sparmann het van mij; en van háár nog niemand. Dirk heeft gevraagd of Axel en ik in juli een week met Em en de kinderen naar Pengalengan gaan. Het lijkt me wel heerlijk, al zal ik dan niet op m’n voordeligst meer zijn. Em schrijft over roeien, zwemmen en wandelen!, enfin we zullen zien. Hok wil ook wel Axel thuis houden maar voor hém is het toch ook goed. – We hadden een erg gezellige Vivos, Tine Sparmann sprak over Peking waar ze verleden jaar was en over een week wéér heengaan. Zalig lijkt me dat – er gaan tegenwoordig veel mensen naar China, het is nog goedkoper dan naar Bali, en eens fijn om helemaal uit de tropen te zijn! – Morgenavond zingt Jan van Riemsdijk c.s. hier en ’s middags speelt de Italiaanse tenniskampioen hier, ik weet niet [4] of ik de laatste ook bewonderen zal want op dat uur ben ik niet veel waard. Daarom mail ik nu maar een dag eerder. – Weet je dat Riek Heyrmans’ zuster in Batavia is overleden, daarom zijn er op de Vivos Alg. Vergadering geen feestelijkheden, ze zal ongeveer 35 jaar geweest zijn. – Adri Buriks is nog steeds enorm, ze is direct weer goede maatjes met de nieuwe dame van de huishouding die een dictatoriale houding aanneemt! Ik hoop heel erg dat ze ’t volgend jaar blijft. Iedereen denkt er dankbaar aan dat we haar door jou kregen, Mam! – Veel gelukwensen met het trouwen van oom Jaap – fijn dat hij nu niet meer eenzaam zal zijn, ik kan me indenken dat Marietje het prettig vindt. Is die dame nog nooit getrouwd geweest? – Heerlijk dat jullie tevreden zijn met de diverse kieken – de trouwkieken van Em en Dirk hebben we nog niet gezien, maar de vergroting van ons drieën kregen wij ook van Em. Geweldig dat Vader alweer “los loopt”, heerlijk gewoon, enig van dat zijden huisjasje – Ja, ik zag ook juist dat het jaar net is ingegaan van de Staatsburgeresse, dus zal ik het wel afschrijven tegen het eind van ’t jaar. – Je had ons nooit geschreven over Tirol, noch over Emma Kamp, hoe kom je aan haar? We hoorden dat van Cas Ortt toen hij bij Anneke was geweest. Ze hebben me de kaart laten zien waar het ligt, niet ver van Innsbruck. – Hoe vind je dat Pimmetje zich begrijpen kan dat Em’s huwelijk “een slag voor Tante Leidie” was, die heeft ongeveer hetzelfde soort brein, kon een dochter zijn. Gelukkig ziet Em in, dat ze ’t zich niet aan moet trekken. – Axel’s neus loopt,

[Randje pag. 4]

ik hield hem vandaag maar direct thuis om erger te voorkomen. – Ik ben vanmiddag van 1 tot 2 gaan slapen, anders ben ik om 2 uur dood af. – Fijn dat m’n permanent in de smaak valt.

[Randje pag. 2]

Axel speelt de hele dag met Tommy – ik geloof dat hij zich dood zou vervelen alleen. Hij kan alleen maar met auto’s spelen, met blokken moet ik meedoen.

’t Is hier echt koud herfstweer!

[5]

HOK

G. Zondag waren Axel en ik in de dierentuin. Hij is er gek op. Als we ’s middags erlangs wandelen, moet hij altijd naar binnen gluren. Hij glom dan ook van pret toen ik aan de ingang apennootjes kocht en hem beduidde dat hij naar binnen mocht. Het aardigst vond hij de konijntjes en de vogels. Zelf voerde hij de kangoeroes met katjang[1] en nu en dan stopte hij zichzelf vol. Een vrijlopende ezel wou hij telkens berijden. We hebben van het ene eind naar het andere gesjouwd. Als hij de ezels hoorde balken, dan moest hij erheen, hoorde hij de kaketoes[2] dan daarheen. Zo sjouwde hij mij bek af. We bleven er een drie uur, en toen hij thuis was, haalde hij direct zijn fiets uit de badkamer en begon daarmee te spelen, terwijl ik bek af op een stoel zat. Hij vindt alles even interessant, tot de griezelige slangen toe. – We hebben, zoals Eida schreef verhuisplannen. Ons huis begint wel wat klein te worden, en als de baby er is, wordt het een erg gedrang. We hebben al naar huizen gekeken. Wellicht gaan we wat dichter bij kantoor wonen, in een modern huis, waarvan alle wanden vrijwel deur zijn. Of het lukken zal weet ik niet, we hebben namelijk een bod gedaan, dat ƒ 5.- beneden de huurprijs van gelijksoortige huizen is. – Fijn dat Vader alweer goed loopt, over een week zal hij wel weer volkomen normaal kunnen gaan. –

Dag Hok.