EIDA

6-6-’33.

G. – Vandaag is Anneke al een dag in Batavia – wat zal ze blij zijn weer terug te zijn. Pas over 3 dagen komen ze hier – ik haal ze dan ’s morgens van de trein. Ik weet niet of ze bij ons willen eten, omdat ze 2 uur altijd te laat hebben gevonden, maar Anneke kan me nu makkelijk nog schrijven. Ik geloof dat ik al schreef dat Mevr. v. Vianen 2 kamers + buitenzitje voor ze huurde, vlak tegenover haar. Het is ook wel goed dat ze die 14 dagen niet bij ons wilden komen, want we hebben deze week het logeerbed voor Dirk opgezet en de babytafel + Axel + de wieg bij ons genomen, maar het wordt angstwekkend vol in onze slaapkamer omdat we ook de “voedstoel” er nog bij moesten nemen. ’s Middags zetten we hem toen wel in de eetkamer, omdat ik anders geen oog dichtdoe als hij maar één klein geluidje maakt. ’s Avonds werd hij altijd wakker als we naar bed gingen, hij ging dan weer spelen meteen, maar sliep ook zó weer als het licht uit was. Hij is vandaag dus 6 maanden, ik geloof dat we wel geantwoord hebben op je brief of je een zilveren rammelaar zou sturen en toen heb ik gevraagd om een bekertje omdat hij al 2 rammelaars heeft. – Verbeeld je dat Anneke met hun drieën in die kamer moesten! We zijn toch zo benieuwd naar Wytje – ze schreef eigenlijk zelden over hem, zodat ik geen idee heb wat hij al zo zegt. Het is in elk geval wel leuk dat zij hier zijn als Hok gaat kamperen. Het lijkt me voor Hok erg plezierig, hij heeft er ook wel zin in [HOK fantasie!]. In deze dagen zitten jullie te piekeren over Dirk en wat daarmee samenhangt – wij zitten in zo angstige spanning wat het antwoord zal luiden; of we een beetje hoop kunnen koesteren dat Emma zal komen. Wat zou dat dol zijn, we zouden een reuze stel zijn met ons vieren, kunnen allemaal enorm met elkaar opschieten! En Vader en Moeder komen in Bandoeng wonen en worden dan de IEVA ouders! – We zullen nog 10 dagen op jullie antwoord moeten wachten! – ’t Is net of m’n borsten het genoeg vinden dat ik Axel 6 maanden precies gevoed heb. Opeens sinds gister heb ik lang niet meer genoeg, maar natuurlijk is het met drinken wel weer bij te spijkeren. Gister moest hij na de voeding nog 2 pisangs voor maagvulling en vandaag een half bord pap. Ik zal de dokter vragen of ze eerder wil komen dan de 15e, dat is voor haar toch hetzelfde. – Vandaag heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben alleen een schoenwinkel ingegaan, ik kwam eruit met het mooiste, maar ± duurste paar! Ik heb nog nooit, zo lang ik in Indië ben, schoenen gehad die me precies overal passen, en nu ik ze vond heb ik niet naar de prijs gekeken, het zijn Bally, zalig en beeldig. – Dirk is echt bij ons opgeknapt – in Soerabaja heeft hij niemand om zijn hart bij uit te storten en het was een opmerkelijk verschil hoe hij kwam en hoe hij wegging. – Jeanne Tan (Mevr. Tan, de derde Hollandse in Bandoeng) was een morgen bij me op visite, aardig is ze en zo gezellig. Ze is precies even oud als ik en ook in augustus jarig, dat is trouwens een belangrijk punt voor hun huwelijk geweest van Tek Bheng’s kant, want maart en augustus gaat goed samen of liever augustus dient maart! Zaterdag kwam Houw hier en Hok [2] had net met Jeanne getennist (ik doe het nog maar niet) en toen heeft Jeanne Tek Bheng gehaald en zijn ze blijven eten. Om kwart voor 12 vielen mijn ogen zó opvallend dicht dat ik ze weg moest sturen. De volgende dag ’s middags stond Jeanne alweer voor onze neus, Eerste Pinksterdag en toen zijn we in een “tent” zou Thijs zeggen, gaan dansen. Tek Bheng wou eerst niet dansen, hij was er blasé van, maar we kregen hem toch zover en toen ik hem zei dat hij ’t uitstekend kon, heeft hij ’t ook met Jeanne gedaan. Maar hij kan van die ongevoelige dingen zeggen als dat het dienst is met haar te dansen e.d., waarop Hok en ik hem corrigeerden. Jeanne zal er werk aan hebben, haar huwelijk tot een goed geheel te maken, als het haar lukt, zal ik haar zeer bewonderen. We hadden deze week precies elke avond bezet, vrijdag waren de Buck’s ’s avonds hier, zij is Irene’s zuster en hij de secretaris van de IEVA. Ze vertelden dat Alex tot hun verstomming zijn zuster naar de bioscoop had laten gaan, alleen! Ze schreven het toe aan mijn gesprek met hem over emancipatie – reuze succes! Het zijn aardige mensen. Tweede Pinksterdag kwam De Jongh ’s morgens om 8 uur om ons mee te nemen op een wandeling. In tijden hadden we niet gelopen, het was heerlijk boven Dago. Daarna moesten we nog even naar Padvinders-wedstrijden kijken, wel aardig, maar we kwamen toen het al afliep.  Toen wij met De Jongh gingen wandelen, had ik Axel ’s morgens pas om 7 uur gevoed en zei tegen de kokki dat Axel nu 10 uur gebaad moest. Zij vatte dit op als een opdracht en toen we om kwart na 10 thuiskwamen, was Axel al schoon en had z’n pap ook al op! Hoe vind je, toch gemakkelijk – ik was nog niet op het idee gekomen dat ik misbaar was op een voed-uur! – Houw was gezellig als altijd en dol verrukt van z’n neefje – hij vond het zo enig dat hij altijd tegen hem lachte als hij bij hem kwam en zo liep hij steeds naar de box. Als je vraagt wanneer hij trouwt zegt hij: ik heb de indruk 30 augustus. Ik was blij voor Fanny dat hij Tek Bheng’s tekortkomingen in zijn huwelijk even meemaakte! En hij is een goede opmerker. – Gelukkig dat Em na de paar dagen rust weer opknapte – grappig dat Malie en Menno kwamen, iedereen is altijd goed over dat stel te spreken. Ik dacht dat Mia de films al gezien had of was het pas de eerste alleen? Wat vreselijk van Diesje als ze zo overspannen is, zal het het kind ook geen goed doen. – Meneer Buck was met Pinksteren in Buitenzorg. Zat op een hockeydinertje naast Pimmetje, die hij erg aardig vond, typisch hè (slaat niet op het laatste!) – Ik heb Liesbeth B. Sypkens nog nooit ontmoet. Ik ben zoveel visites ten achter, ik heb zelfs van Axels geboorte de belangstellenden nog niet allemaal opgezocht. – Wat verschrikkelijk lijkt me een automaat die je je gewicht toebrult, we hebben vreselijk gelachen om je beschrijving hoe je van schrik wegholde, Mam. Hoe gaat het nu met je been? Wat doe je eraan? Gaat het door dat Tante Lyda op ’t Papaverhof komt wonen? Ik heb Emy op haar verjaardag een pakje voor haar dochter gestuurd, wit met rode stippen, ik hoorde nog niets van ze na de geboorte van Johanna. – Leuk al die neven, die weer bij jullie komen eten. Hoeveel kinderen hebben Arent en Nel nu, ik ben de tel kwijt. 

Dag Eida. [3]

HOK

G. Vandaag is het Tweede Pinksterdag, een fijne vrije dag, zodat we enigszins konden bekomen van de zeer drukke dagen der vorige week. Axeltje wordt morgen een half jaar oud, zijn eerste halve verjaardag! Dirk kwam verleden week donderdag weer om ons verslag te doen van zijn besprekingen met de Nillmij-directie. Wat is deze coulant. Hij kreeg blanco volmacht te doen en te laten wat hij voor zijn gezin nodig denkt. Zo kan hij eventueel buitenlands verlof nemen ook. Wat heeft hij een behoefte om zich te uiten. Hij verheugt er zich reeds over, dat hij het volgend jaar op het hoofdkantoor te Batavia zal komen. Hij is dan dichter bij ons en zal dan vaak komen om te praten. Jeanne is gedurende deze week 4 maal bij ons geweest. Ze had ook zo’n behoefte om zich uit te spreken. Tek Bheng schijnt zo in beslag genomen te zijn door zijn zaken, dat hij haar niet het volle pond geeft. We hopen dat we Jeanne enige steun hebben gegeven. Te gelegener tijd zullen we met Tek Bheng gaan praten. We mogen Jeanne erg graag. Ze is allerliefst.  Houw is vandaag net weer weg. Hij kwam hier de Pinksterdagen over om wat rust te nemen en onderwijl de onderafdeling van zijn vereniging: de Shiong Tih Hui = Broedervereniging te reorganiseren. Hij is er zeer in geslaagd. Hij heeft nu een bestuur van goedwillende mensen bij elkaar. Genoemde vereniging heeft een eigen padvinderij, die talrijke groepen omvat over heel Nederlands-Indië verspreid. Deze padvinderij is natuurlijk aangesloten bij de Algemene Padvindersbond, maar ze staat onder een eigen hoofdkwartier, omdat er speciale problemen bij te pas komen. De leiding van dit kwartier heb ik op me genomen. Ik zal waarschijnlijk een tien dagen van deze maand moeten meedoen aan een kamp waar men speciale cursussen zal geven over de betekenis, problemen, etc. der padvinderij. Het kamp duurt een 8 dagen, en wordt gehouden op Dagoheuvel. De deelnemers aan het kamp zullen beschouwd worden als jongens van 14 jaar. Doel hiervan is, de leiders der verschillende groepen, de padvinderij te laten zien door de ogen van de padvinders zelf. Men moet zich in de gedachten der jeugd kunnen verplaatsen, wil men een jeugdbeweging goed kunnen leiden. Ik voel het als mijn plicht om aan dit kamp deel te nemen, maar erg vervelend vind ik het dat ik dan zo lang van huis en werk moet. Eidje moet dan zo lang alleen zijn, de deelnemers moeten gedurende al die tijd namelijk in het kamp blijven. Gelukkig zal Anneke hier in Bandoeng zijn, dan heeft ze tenminste wat. Maar haar vakantie schiet erbij in! – Mij persoonlijk zal het kamp zeker ten goede komen. Maar een definitieve beslissing is mij nu nog een beetje moeilijk. Bedankt voor de toezending van de rekeningen. Eidje zal hierover wel schrijven. 

Dag Hok. 

Vandaag heeft Axeltje zijn moeder een paar goed passende schoenen en zijn vader een armbandhorloge cadeau gedaan! Omgekeerde wereld! Ook heb ik de beslissing genomen om aan het kamp, het zogenaamde Gilwell-kamp , deel te nemen.