EIDA

29-3-‘33

Geliefden –

De één en dertig-jarige, is ter Gemeenteraad. De jarige vierde gister zeer tot zijn genoegen feest, hetwelk een pluim op mijn hoed. – Zeer in tegenstelling tot de andere keren, wist ik eerst maar niks om hem te geven, maar gelukkig bedacht ik nog postpapier met naam + kaarten met dezelfde grootte enveloppen, hetgeen een hartenwens. Een en ander is hier alleen schandalig duur! Dit was dus mijn cadeau, maar behalve mij heeft Hok nog 5 huisgenoten van dewelke alle een cadeautje verwachtend! (ik lees tegenwoordig “het dagboek” van Goeree d’Overflacquée’s opvolger[1]!) – Axel kwam ’s morgens feliciteren met om elke pols een roze strikje waaraan een cadeautje, terwijl gestoken in een nieuw roze pak van fille d’ecosse tricot van Indanthren van Tine Schepers afkomstig. Hij bracht Hok een beurs, dewelke inmiddels geruild voor een rijkelui’s beurs, en als tweede geschenk een paasei, dewelke voorstellend een Chinees, oftewel Axel’s toekomstportret!!, hetgeen verwerkt in dichtregelen, - daar zijn Ma’s ader juist aan het stromen was, dankzij het slot van de a.s. conférencière toespraak - op-rijm; mede dankzij Hok die een beeldig gedicht voor Irene verzon, die op dezelfde dag als hij jarig is. Dit luidde aldus: “Klene Irene, wij wenen, dat je neme de benen, om te gaan hene – wij kunnen slechts sehne, naar je brieven alleene, als je bent verdwene – zoentje éne van Axellene!” – We gaven haar een postzegeldoosje, dus zeer toepasselijk. – Dit als zijweggetje – Na Axel verscheen ten tonele Tommy met een blauw lint om de hals en zijn cadeau aan een blauwe draad om zijn rug hangend, hetwelk een flash-light bleek – Daarna achtereenvolgens, eveneens met blauw versierd Axel jr., Hans en Möckedie, die als een blok aan het been: aluin, scheerzeep en netje met paaseitjes aandroegen, de eerste 2 in luxe verpakking, een sieraad voor de glasplaat boven de wastafel. De jarige moest zich haasten de hondjes van hun buit te ontlasten daar ze alreeds van schrik zich aan onnette dingen te buiten gegaan waren!! – Als laatste, lest best, werd het pak uit Holland aangedragen, voor welks uitpakken de jarige zich genoodzaakt zag door het late uur, de middag te gebruiken. Daar het drukwerk zijner echtgenote door ezelachtigheid des drukkers pas dezelfde dag kwam, wachtte hem om 2 uur behalve het Holland pak, nog dit en tevens een soort Berliner bollen als cadeautje van Irene. – We zijn enorm enthousiast over jullie pak ●●●●●●● (van ons ieder één zoentje). Hok droeg de leren das gister, direct en de zijden vandaag naar de Gemeenteraad, zonde gewoon, want daar zijn alléen heren. – Veel dank voor de broodrooster en de koffie en al het lekkers. Axel vindt de poes engelachtig, hij houdt hem vast bij de staart en tracht de rest in zijn mond te steken (is alreeds schoongeboend!), maar na een minuut laat hij hem weer los. Het zal niet lang meer duren of het zal zijn liefste speelgoed zijn! En wat een dot van een slab! En ook nog een kettinkje voor mij! Hok had hem direct omgedaan, staat hem uitstekend, beweerde dat er niet op stond dat het voor mij was! Hartelijk dank, hij is schattig. – Het zakboekje is zeker ook Liberty? Prachtig is het! En de sokken ook fijn. Dat ene paar van 15 cent, koop je hier voor ƒ 1.-!! Die dunne grijze zijn enorm, Hok houdt zo van dun – Het is fijn dat alles wat ik vroeg er nog in kon. Is dat allemaal koffie Hag? Ik zal het gauw eens proberen. Over alles wat we ervan opeten zal [2] ik schrijven. We maakten nu nog niets open, daar we zoveel eten hadden. Ik maakte nl. hors d’oeuvre en een taart met “hoera voor Hok” erop, verder kregen we een 8-persoons taart van Tek Bheng!! Hij kent geen maat! Zonde dat we geen visite hadden, maar Hok wou volstrekt niet. Ik wilde Bert erbij hebben maar Hok was bang dat hij al het lekkere eten alleen zou opmaken en wij het nakijken zouden hebben! En toen ik opmerkte dat Bert nooit lekker at, vond hij het nodig mij eraan te herinneren, dat hij maar ééns in ’t jaar genoeg kon eten! Aldus is er vanavond nog ½ taart Tek Bheng + 1 hele taart merk Tan over. Gistermorgen nodigde de jarige Irene haar collegae uit ’s avonds te komen en aldus waren we bij hen om half  7. Haar 2 zusters, die beiden vlakbij haar wonen (!!) én met echtgenoot kwamen ook en het gezelschap speelde “een gulden verstoppen, in de hand bewaren en na de handen te hebben opgetild, deze plat op tafel leggen, waarna de andere partij moet raden onder welke hand hij ligt” – speelden wij vroeger ook op partijtjes. Wij amuseerden ons dol, Hans en Möckedie, de kinderen, deden ook mee en Möck (oud 12 jaar), flirtte met “Oom Hok”! – Alex was naar een noodzakelijke vergadering, maar bestelde ons om 10 uur terug om een verjaarscadeautje te halen, hetwelk een zilveren hondje (Tommy) als sigaretten uitmaker bleek, beeldig. We bleven daar nog tot tegen half 12 samen met 2 andere echtparen, vrienden. – Aldus verliep de 28e geheel in feeststemming, alsof er geen voorbereidingen waren te treffen voor het IEVA feest – Nu ik Hok-loos ben, heb ik zwart-lak-avondschoentjes besteld, die alleen in maat 39 voorradig waren en ik heb liefst 40! Jullie glasbatist jurk is toch als avondjurk te gebruiken, ik doe hem zaterdag aan. Daar er niet genoeg goed was, is er een strook aan van effen wit, ook glasbatist staat heel aardig, en om de hals puntjes van rode zij, de kleur van de bloemen en midden op de rok ook 3 rijen boven elkaar, heel komisch en die kleur rood flatteert me in ’t gezicht, de hals vanachter is nogal laag voor mijn doen. Ik moest eerst aan Hok vragen tot hoever het gepermitteerd was!! – Morgen laat ik me watergolven, een brede golf, dan lijkt het natuurlijk en ik moet zeer beeldschoon eruit zien, daar Toinie en ik de bloemstukken op het toneel moeten brengen. – Tek Bheng en Tante Leidie zijn vandaag dus weggestoomd van Java, Tek Bheng schreven we; Tante Leidie niet, ik had geen tijd meer doordat de mail eerder sloot dan gewoonlijk door het bandjirren[2]. – Gister werden we verblijd met een kaartje van Emy en Jan met de geboren dochter Johanna vermeld, enig. Ik ben zo blij en hoop zeer dat alles goed is. Ik schreef per ommegaande terug. – Nu moet de baby van Jop Burgersdijk nog komen, Dien zal er nu wel al heen zijn. Dien stuurde een enige vergroting van Dieneke, volgens Hok precies Mevr. Burgersdijk. –

Vanmorgen een briefkaart van Tante Leidie van de Pimmen vandaan – als dat ze spijt had niet bij ons te zijn gekomen! Ze had zelfs nog kunnen vliegen!

Dag Eida. [3]

HOK

29 mrt ‘33

G. Het was gisteren een erg genoeglijke dag. Eida en verdere huisgenoten hebben me goed bedacht. Eerst kwam Axel met aan de ene arm een portemonnee en aan de andere een Paasei met het volgende epistel: Lieve Pappie dit is mijn toekomstportret. Dit moet op bureau voor je neergezet. Als je dit ziet, dan heb je steeds pret. En nu hoef ik zeker niet meer naar bed! En Axel had een mooie trui en om z’n polsjes roze strikken. – Toen kwam Tommy, blauw gestrikt, met een pak onder zijn lichaam, waarin een flash-light, en achter Tommy eveneens met blauwe strikjes Axel, Hans en Möckie pakjes torsend, waarin scheerzeep, scheersteen en een pakje chocola. Van aandoening deden ze alle drie een plasje. Van Eidje kreeg ik een pak postpapier, cartes en enveloppen met hoofd. ’s Middags een heerlijk dinertje gehad en op de thee werd uw pak geopend. Er was geen licht genoeg om te filmen. Bedankt voor de cadeautjes. Alles is even mooi. De dassen zijn prachtig, evenals de sokken, ook de ene van ƒ 0,15. De brillenwisser is erg handig. De leren das valt erg in de smaak, de zijden is aanbiddelijk. Emma’s bloknoot ligt nu al op het bureau. De broodrooster en andere blikjes zullen we successievelijk hun plicht laten vervullen. De ketting heb ik Eida maar cadeau gedaan. –Toevallig was op die dag Irene jarig. Daar ze ziek was, hebben we bij haar de avond doorgebracht. Daar kreeg ik een hondje, om mijn sigaretten uit te maken. Ik ben dus mijn 31e jaar – onthou dat Em – met heel veel nieuwe dingen begonnen. En toen ik om 12 uur in mijn bed lag, kon ik op een zeer geslaagde dag terugblikken. – Het pakje is erg goed op tijd gekomen. Het hoefde maar twee dagen te wachten. O, ja, ’s avonds kwam van Tek Bheng nog een grote Mokka taart, waarmee we eigenlijk geen raad meer wisten, zoveel hadden we al gesnoept. – Ook erg bedankt voor de verjaarsbrieven, van Annie Schüller en Tek Bheng kwamen verder nog brieven. Ook van Anneke toevallig precies op de dag. De rest, die het weten kon, heeft mij niet geschreven. – Voor de gelukwensen natuurlijk mijn dank. – Axel is nu alweer veel groter, hij kan al kraaien. – Voor de bijdrage voor ’t filmpotje natuurlijk ook bedankt. De volgende week verwachten we uw kritiek op onze Axel film. We mogen films die belicht zijn niet meer als monster zonder waarde verzenden. Het moet als pakje, waardoor de staat meer ontvangt, zowel van de verzending als van de invoerrechten. Ik geloof dat het beter is dat u voorlopig de films maar houdt, want de verzendingskosten zijn zo groot.

Dag Hok