HOK

19/12/32

G. We zitten nu beiden uit te blazen van de ongewone arbeid, die Axeltje ons sinds zaterdag gegeven heeft. Te beoordelen naar mijn moeheid zal Eidje het erg zwaar te verantwoorden hebben gehad. Ik heb nu mijn laatste drie vakantiedagen die ik nog had, besteed voor mijn nieuwe functie als nabaker.

Zaterdag om 11 uur kwamen Eida en Axel thuis nadat ze op Borromeus gefilmd, let wel, gefilmd werden. Thuis was de voorkamer met groen, zonnebloemen en aronskelken versierd, terwijl een taart met opschrift: “Axel en Eid, welkom allebeid” stond te wachten. Ook beschuitjes en jongensmuisjes waren present. Axel wende direct aan zijn omgeving. Ook de wieg en kamer konden blijkbaar zijn goedkeuring wegdragen. Hij is erg rustig en schreeuwt alleen als zijn maag rammelt of zijn luier nat is.

’s Avonds kwam Houw onverwachts, niet vermoedend dat Eidje al thuis is. Hij logeerde twee avonden hier. Hij heeft Axel erg bewonderd, maar wil hem alleen Siang-Tjoen noemen. 

De hele dag en voornacht was Axel erg rustig. Wel een teken dat de voeding rijkelijk en prima is. Maar ’s ochtends om 4 uur, –  blijkbaar om ons eraan te herinneren, dat hij omstreeks die tijd het levenslicht aanschouwde – begon het concert, dat voortduurde tot hij zijn eerste voeding kreeg. Als ervaren ouders hebben we er ons weinig aan gestoord en zijn er nu zelfs aan gewend. Het concert hindert ons weinig.

Met de huishouding gaat het prachtig. In de tijd dat Eidje in Borromeus lag, heeft de kokki zich ontpopt als een zelfstandig mens. Ze heeft nu de verantwoording over onze maaltijden en ik moet zeggen dat er niets aan hapert. Dat geeft Eida gelukkig de nodige verlichting en kan zij zich wijden aan Axel en aan zichzelf. Zus Ortt helpt ’s ochtends met baden, wat erg gezellig is. 

We hebben een filmtoestel op zicht gehad. Wanneer uit de eerste film blijkt dat het zonder gebreken is, zullen we het nemen. Het is zo’n dankbare uitgave, niet alleen voor ons, die later Axel zullen kunnen reproduceren in de verschillende perioden van zijn leven, maar ook voor de grootouders, die zeker de eerste schreden van hun jongste kleinzoon zullen verlangen te zien. Wat is hiervoor leuker dan een film? Het is alleen zo’n ontzettend grote uitgave. Je kunt er tegenwoordig een goede tweedehandse auto voor krijgen. 

De aankoop van films, waarmee ook een groot bedrag gemoeid zal zijn, ƒ 9.- per 15 meter, zullen we bestrijden uit een filmfonds. Hoeveel films dit zal opleveren, weten we nog niet. Veel zal het voorlopig niet zijn, omdat er weer zo’n geweldige korting op de salarissen met januari zal worden toegepast (in totaal 17% + ƒ 25.- aan derving van standplaatstoelage). [2] Zolang als de petroleumtoelage genoten wordt, zullen we de uitgaven makkelijk kunnen bestrijden, maar daarna? In het ergste geval bergen we het toestel op.

Ik zal een versterking van middelen proberen te bereiken door het schrijven van populaire artikels, waarvan ingesloten een eerste bijdrage. Het komt in een Chinees-Maleis tijdschrift (Sin Po). Hoeveel honorarium eraan verbonden zal zijn, is mij nog niet bekend.

Nu dag, alle spanning is nu voorbij en wij kunnen weer verder aan de arbeid.

Hok