EIDA

18 mei 1932

Allergeliefdsten –

Met mijn nieuwe groene pen met zwart (een Soennecken, met heerlijk fijn pennetje) begin ik op een nieuw blocnote jullie te vertellen waar je al zolang op gewacht hebt, nl. dat wij inderdaad de eerste ƒ 500.- ontvangen hebben, die nu (al is het niet meer de volle som!) in de linnenkast bewaard wordt tot op ’t eind van de maand er een groot deel van aan de Postspaarbank zal worden toevertrouwd. Hoe vind je! Samen gingen we naar de Bank om het geld te halen, ’s morgens. En ’s middags schonken we elkaar deze vulpen – Hok precies dezelfde kleur en ’t zelfde model, alleen met een ander knopje tegen vergissing. Hok heeft nl. (net op tijd) voor een dag of 10 zijn vulpen op een raadselachtige wijze weggemaakt. En daarna naar de bioscoop. Dit, onze eerste petroleumuitgaven. Nu moeten we nog met de Kreikens op één of andere manier fuiven. We zullen ’t alleen maar niet te duur maken in deze tijden!, vooral nu Ho weer werkeloos is, en zijn vrouw ziek, en Mamma weer bezig is met “hou me vast of ik ga naar een dokter”! 

Aldus is de eerste zilvervloot in veilige haven geland en met vreugde roepen we: wie volgt! Schandelijk hebzuchtig hè. Maar ’t is meegenomen.

Nu wat anders, dat ook een luchtpostbrief waard is: Sparmann heeft geconstateerd dat er bij ons een baby op komst is. Hè hè, heb je er hartklopping van Mam! Nee toch, hij is meer dan tevreden en ik (en Hok!) niet minder, daar ik ongeveer geen lasten heb, in deze maand slechts 2 keer overgaf! Ik heb alleen enorme honger en begin nu zelf eerst op babymanier met voeding om de 2 uur!!, een pasbeginnende baby zoals je ziet, want een volgroeide brult pas na 3 uur van hongeren! Het is dus goed gezien van de Natuur om je eerst weer tot baby te maken om alle stadia te doorlopen! Maar laat ik niet zwammen. Ik heb ook enorme slaap (nóg meer dan anders!!), soms kan ik ’s morgens om 1 uur niet meer en doe even een tukje. Maar als dit alles is wat ik er die 9 maanden van moet merken, is ’t hoogst plezierig. – Mam, had je al een voorgevoel! Je schreef al in 2 brieven over iets dergelijks, als naar Sparmann teruggaan voor een eventuele bevalling e.d. Wat zal ik jullie nog meer vertellen. Ik eet melkzure kalktabletten met pepermuntsmaak, zeer aan te bevelen; m’n gebit is net ganselijk in orde gebracht, waarna ik ontslagen werd. M’n urine (excusez!) is in de beste toestand en het “feest” zal ± eind december plaatshebben (de 22e? of de 29e?) we zullen zien. Ik kan me voorstelen hoe verbouwereerd jullie daar bij elkaar zult zitten, maar….

HOK

Denkt u er niet over om tegen de herfst hier in Bandoeng te komen? Dat zou erg leuk zijn. Dan kan Moeder haar verjaarscadeau – ten- [2] minste als zij een tweede kleinkind op haar verlanglijst heeft – in ontvangst nemen.

De petroleum komt ons dit jaar wel goed te hulp. We zullen nu goed sparen om de nieuwe wereldburger een fijne ontvangst te bereiden. –  Tek Bheng hebben we nog niet gezien, het zal ons benieuwen wanneer hij eens aankomt. Bij Houw met wie we zaterdag en zondag jl. bij een vriend van hem logeerden, is hij al geweest.

EIDA 

Donderdagmorgen – Hok wou gisteravond ook nog een duit in het zakje doen en vulde mijn “maar” mooi aan. Nu is hij naar kantoor en ik kreeg daarnet Suus Hortsink hier, die ’s morgens altijd heel vroeg wandelt en om 8 uur al verscheen. Dat zou wat in Holland zijn, visite om 8 uur! Maar ook voor mij was het toevallig vandaag minder geschikt omdat Kasan influenza heeft. De baboe voelde zich nu verplicht de tafel af te ruimen en alles klaar te maken. Zij vindt het gek als ik zelf iets doe!!

Vanavond hebben we Vivos bij Lous Groeneveld M. – Maar ik zie er tegenop om ’s avonds uit te gaan, daar ik om 9 uur m’n ogen al niet goed meer kan openhouden! En mijn echtgenoot vindt het dan meer dan ergerlijk als ik dan de volgende avond extra vroeg naar bed wil, “terwijl ik wel voor de Vivos op kon blijven”!! Dat is nu een “logische” redenering van een man! Maar ik wil geen kwaad van mijn liefje spreken, hij is in alle opzichten allerliefst en we zijn beiden blij met onze a.s. spruit.

Wat ben ik gauw naar de dokter gegaan hè, ’t komt doordat ik het direct al gevoeld heb, dat het zover was, direct in ’t begin – en Hok die wou nu wel eens zekerheid hebben, omdat ik al een tijdje met zekerheid beweerde “voorzichtig met je zwangere vrouw”!

Hok beweerde gister dat hij ‘t aan me zien kon: dat m’n neus scherper was – nu ben ik benieuwd wie van onze kennissen er het eerst wat van zal zeggen, al denk ik wel dat b.v. Annie Thijsse al iets denkt, omdat ze me toevallig zag, toen ik mijn korsetje half- los had gemaakt omdat het me wat hindert als ik zit, en toen m’n buikje er wat overheen puilde! Niet dat je er natuurlijk verder al wat van kunt zien!

M’n nieuwe jurk liet ik al wat wijd maken, met ’t oog hierop, slim of niet! Hij is groen met een wit vest en witte pofmouwtjes van gewoon voile – nu moet ik er nog een met lange mouwen.

Onze logeerpartij in Lampegan was erg geslaagd, alleen de autotochtjes konden me minder bekoren, in een lange Fiat, waarvan het achterend in de bochten zwiepte! Toch liep alles goed af – Voor de zekerheid dat ik genoeg te eten zou hebben, hadden we 10 Verkade-korstjes meegenomen!, voor ’s morgens vroeg was het wel plezierig want we ontbeten nooit voor half 9, alleen eerst een kopje koffie “in pyjama”. Verder was er overvloedig te eten – Hok’s maag komt nú pas weer tot rust!!  –

Ik schreef jullie nog niet dat mijn horloge sinds 3 weken weer schitterend loopt 1. 2. 3. – ik heb werkelijk spijt dat ik deze man niet eerder geweten heb, hij geeft ook nog garantie! en zo lang (!) achterelkaar liep het in zijn leven (3 jaar!) nog nooit goed. – Schreef ik nog niet dat ik inderdaad het pakje van Mevr. van Vianen wat veranderd, uit m’n hoofd namaakte voor Dien, ik wil haar nu een gezellig pak sturen.

[Randje pag. 1 boven]

Sparmann heeft gezegd schuine zolen onder mijn schoenen te laten maken, net als jij, Mam – hij zegt dat steunzolen toch niets helpen in lage schoenen – maar ik kan toch moeilijk laarzen dragen!!

[Randje pag. 1 zijkant]

Vreselijk dat Zeldenrust en Pes zo ziek zijn. Groet Polak eens van me.  Dag Eida.