EIDA
20/6
Lieve naderende Schatten –
Wat is het ongelooflijk dat jullie nu al in Port Said bent. Hoe was het begin van de reis, zeker wel heerlijk. En lekker fris aan boord, maar nu in Port Said opeens erg warm hè. Heeft Vader één van Dick’s witte pakken al aangetrokken? Ik herinner me nog goed hoe trots de heren met hun schone gekreukelde(!) pakken rondliepen. Heb jullie ook een strijkkamer voor dames alleen! Eens ben ik het kamertje ingeslopen met Hok’s smoking maar het hielp toch niet veel en de ijzers waren niet prima. Nu gaan jullie zeker even de stad in. Laat je niets aansmeren door die opdringerige kerels. Eerst vragen ze je ƒ 10.- voor een ketting of zo en steeds lopen ze met je mee en als je dan weer dicht bij het schip bent, zijn ze al afgeslagen tot 1 gulden. De goochelaar is er zeker ook, zo’n enige kerel met zijn: “d’as sterk, allemachtig sterk zeg”! Zorg dat je hem nooit meer dan ƒ 1.- geeft want je krijgt het met moeite terug. Jullie gaat zeker kijken bij Simon Artzt, wij hebben toen enorm gedwaald voor we die winkel vonden en zijn er niet eens in gegaan. – Is het eten lekker en jullie maagjes in goede orde? Heb je beminnelijke hofmeesters? De meesten zijn alleen maar beminnelijk als ze denken dat je rijk bent! Dat kun je echt merken. Doen jullie ook gymnastiek elke morgen?! Of speel je dektennis of -golf. Is er ook een zwembad of laat dat jullie Siberisch?! Gezellige mensen aan tafel? – we hopen het zeer. Of zit jullie bij geval aan de hoofdtafel. Wij zijn eens een morgen aan de kapiteins- [2] tafel gaan ontbijten toen we niet eens wisten dat die daar keizer was. Toen hij kwam kon je wel merken dat hij het gek vond, hij vroeg Hok wie hij was, een echt verhoor, niets gezellig, werkelijk een keizer. O nee, het was de administrateur, kapiteins voelen zich meestal ook niet zo, zijn gemoedelijker. – Hok ried jullie ook aan geen dekstoelen te kopen, heb je gehuurde? Wat geestig van die Baas dat deze reis zo’n onderneming was “op je ouwe dag”! Kostelijk. – Ja jammer dat Betsy Thung zo’n slecht teint heeft, als dokter zou ik haar toch niet begeren, en ze wordt langzamerhand al oud. Als ze dokter is, is ze 36 jaar en kan dán pas in de maatschappij beginnen te werken. – Jaap Heyermans weet nu al dat Henk nog 3 dagen erbij kan dienen, wat zal hij juichen. Henk heeft die 3 dagen niet veel anders uitgevoerd, dan een kopje koffie drinken in de kantine enz. Ze wisten niet wat ze met hem moesten beginnen en vóór ze erachter waren, was Henk alweer afgezwaaid.
Enige vruchtenmesjes lijkt me die je voor Dien kocht, je hebt zeker een enthousiast bedankje gekregen. We zijn ook benieuwd of het huis ook verhuurd is – wat enig dat tante Lous weer naar St Nicolas gaat, en als Kiekie daar maar weer helemaal beter wordt, TBC zou werkelijk ontzettend zijn. Hoe heb je nog aan Hok’s vliegenfris gedacht, om je dood te lachen! – We zullen Tante Leidie een mooi cadeautje sturen op haar verjaardag, dat kunnen jullie helpen uitzoeken! Is het niet enig!
Liefjes, we zijn er erg blij om, dat jullie ons kindje zo in ere houdt.
We zijn benieuwd waar jullie je koffers mee hebt volgestopt, wat een zalig uitpakken zal dat zijn! – We zijn ook benieuwd of je Tek Bheng nog vóór je vertrek gezien hebt. Toen ik zijn moeder de [3] tweede maal ontmoette in de wachtkamer van Mamma’s Dokter Arndt, vroeg ze me of zei ze me dat ik het zeker niet prettig vond getrouwd te zijn met iemand van een ander ras! Hoogst merkwaardig. Ik keek haar ook vol verstomming aan en zei waarom! Ja, omdat vele van haar kennissen het haar al bekend hadden. Ik zei dat ik het heel plezierig vond en smeerde ‘em!! Sterk hè. – We hebben net reuze leuke kiekjes van 14 mei gekregen, we zullen ze insluiten.
De nieuwste aanwinst in ons huis is Tommy, een Chinees Keeshondje. Hij is bruin en schattig om te zien en al erg blij met ons. We kregen hem zondag van die oude tante van Hok uit Tjidjoho. Hans vindt het niks amusant, maar blaast al minder en gisteravond gingen ze al een beetje spelen vanuit de verte; alleen met de pootjes. De hond is goeiig genoeg, die doet niks. Ik hoop dat jullie er niet van schrikken. Het is altijd Hok’s ideaal geweest, en het is een rashondje(!?) Bij hem vergeleken is Hans een reuze saai dier, denkt alleen aan eten, en miauwt de hele dag, hoewel hij nu wel wat gekalmeerd is doordat hij niet meer de baas is hier en nog op elke beweging van de hond moet letten, dat hij niet al te dicht in de buurt komt, erg grappig. Tommy sjouwt me steeds achterna, ook als ik maar even de kamer uitga, gaat hij mee.
Iedereen verwacht hier een baby. Trude al de volgende week, Mevrouw Ludwig de volgende maand, dan Anneke, dan Tine, en Deetje van Erp, ongelooflijk. Het jasje voor Hok’s nicht, de zuster van Betsy, viel wel in de smaak, geloof ik. Ik gaf er ook nog een truitje bij, één van degene, die ik van Leni Smits gekregen heb, Indanthren, lila. Mamma vond hem erg mooi, daarom [4] gaf ik die maar, al vind ik zelf die kleur voor een baby niet ideaal. Anneke groeit nog steeds, geloof ik, meer dan dwaas. Maar het schijnt dat de baby zelf niet zozeer dik is, gelukkig, alleen komt het door de stand. –Mamma is alweer zo goed als in orde. Ze ligt nog steeds onder de hoogtezon en het zit, geloof ik, zo dat ze zichzelf niet vertrouwt zodra ze van de dokter vandaan is. Ze denkt ook alleen maar aan zichzelf, dat merk je aan alles wat ze zegt. Ze vindt jou “manis[1]” Maatje, van het portret. Maar ze snapt heel best dat ze door die opmerking bij mij in een goed blaadje komt! Over vader zegt ze niks omdat ze zichzelf met hem niet kan vergelijken, echt egocentrisch. Ze vindt hem misschien zo lief op de grote kiek (net als ik!) dat ze het gek vindt om het te zeggen!! – Het is merkwaardig wat een slecht geheugen ik opeens voor namen heb. Daarnet kwam ik de praeses van de Vivos tegen met een ander voornaam lid en ik kon toch hun namen niet bedenken, verschrikkelijk gewoon.
Nu krijg jullie dus het Suezkanaal, een echt kanaal en dan de Rode Zee, de gevreesde. Heel veel sterkte liefjes. Ik vond het niks erg die hitte en ik stam toch van jullie af! Dus hebben we alle hoop. Liefjes, geniet je rust en laat de boot maar snellen òns tegemoet! Dag Eida.
HOK
G. U zult ook verwelkomd worden door onze nieuwste huisgenoot, Tommy Tan, een lief mormel met geel stug melkboerhondenhaar, een vossengezicht en lange poten. Of zij – volgend jaar hebben we er meer – rasecht is of niet, doet er eigenlijk weinig toe, ofschoon deze vraag natuurlijk behoort tot de pijnlijke vragen! Hij is ontzettend huiselijk, blijft liefst thuis, hetgeen zijn leven niet anders dan veraangenamen zal, daar honden niet zonder muilkorf [5] en daarenboven nog aan een lijn van ten hoogste 1 meter lengte buiten mogen lopen. Met Hans is hij nog niet bevriend, de antipathie komt meer van de poes. Wij zijn erg blij met de nieuwe huisgenote en hopen dat zij een gehoorzaam en intelligent dier zal worden. – U zult Port Said wel een rommelige stad gevonden hebben. Nu het Suezkanaal! Bereidt u maar voor op een erge hitte, die soms duurt tot Perim[2]. Dat is ongeveer een week lang. De tijd zult u wel gauw vergeten! Dan komt Kaap Guardafui, met meestal een sterke deining. En als u tot zover bent, duurt nog het maar een 10 dagen en dan bent u op de kade van Tandjong Priok. – Met de vorige mail kreeg ik van de assistente van Gerth een verzoek om inlichtingen over de Geloclypei. Nu heeft mij dit verzoek zeer verbaasd, omdat daaruit tevens bleek dat ze er in Amsterdam ook in werken. Nu is er bij ons een gewoonte, dat men, indien men weet dat er in een bepaalde groep door iemand monografisch gewerkt wordt, men met zijn eigen onderzoekingen wacht tot die monografie verschenen is, wat natuurlijk logisch is, omdat bij een monografische studie men over heel wat materiaal beschikt. Nu ben ik in het geheel niet van plan om dat verzoek spoedig te beantwoorden. Ik zal nu proberen de volgende maand iets klaar te krijgen, en die juffrouw mijn drukproeven zenden. Ik vind het werkelijk wat vreemd, maar enfin, het heeft tenminste dit goede dat ik dan gedurende de tijd dat u hier bent wat minder onder hoge druk hoef te werken. – Met ons is alles in orde. Het steentje van de Baby ziet er zo uit.
[Tekening grafsteentje]
et ziet er erg aardig uit en wel verzorgd. Aan kinderen denken wij nu niet. Wachten, totdat alles volkomen in orde is. Vooral psychisch. We hebben nog de tijd en met ons tweeën hebben wij het ook zeer gezellig. Nu dag.
Hok.
EIDA
De kiekjes van Rempt zal ik maar aan Emma sturen, jullie zien ze toch hier.