EIDA

Maandag 24-8-’36

Lieverdjes – “Daar is uur nog tijd” bij ons in huis. De kinderen zijn nl. beiden vanmorgen in de ééndaagse gestapt om met Tante Nanda Thung, bijgestaan door de baboe naar Klaten[1] te rijden. Voor hen beiden een groot feest. Hopelijk bleef dat zo tot het einde van de reis, 6½ uur in de trein! Axel’s ogen straalden, de trein is iets geweldigs voor hem, evenals de Bataviase tram. – Dinsdag. We kregen een erg leuke briefkaart van Nanda, telkens van een station een stukje geschreven, Lisa wilde de pap niet, maar knabbelde beschuitjes en Axel zei, toen de trein floot: “de trein zegt: kindertjes opzij daar komt de trein aan”. Echt enig van haar om zo gauw te schrijven, halverwege haar reis postte ze hem, we weten dus nog niet hoe het eind geweest is, pas van 7 tot 11 uur! En om kwart vóór 2 kwam de trein in Djokja waar vandaan ze met de auto gehaald zouden worden. – Het is zo vreemd als je op elk uur van de dag uit kunt gaan en thuis kunt komen! Gister gingen we naar een schilderijententoonstelling en aten bij de Hofstee’s. Ik moet je nog vertellen hoe het komt dat Lisa nu opeens met Nanda mee is. Hofstee is nl. niet erg goed gezond, last van zijn hoofd en nu dorst zij het niet aan. Dat schreef ze zondagmorgen. Toevallig was Nanda deze weekend weer in [2] Bandoeng om een blind meisje naar het Blindeninstituut te brengen en meteen ervan te profiteren om haar zoon Paul weer even te spreken. Ze zei toen direct dat ze Axel mee wilde nemen omdat wij Klaten in één dag moeilijk halen ± 450 km met de auto en toen ze ’s middags hoorde dat we voor Lisa nu geen tehuis hadden, bood ze direct aan ze beiden te nemen. Een reuze aanbod met het oog op onze vakantie! Anders kon die niet doorgaan! We hebben om 7 uur ’s avonds besloten de beide kinderen mee te geven en ik pakte koffers tot half 1! De volgende morgen moesten nog 3 soorten eten voor Lisa klaargemaakt. Gelukkig hielp Hok met allerlei want ik had geen enkele bediende. Onze baboe is mee voor hulp speciaal voor Lisa. Ze vond het direct goed de volgende morgen mee naar Midden Java te gaan en hoefde er niet over na te denken. Zó is het dus gegaan! – Wij gaan morgenochtend de 26e. De avond vóór mijn verjaardag bekijken we de Boroboedoer bij maanlicht en de 28e vieren we met de kinderen bij de Thungs, ook alweer enorm aardig van Nanda! De 29e gaan we naar de Kreikens en met hen naar Koppeng, waar het daverend koud moet zijn. Ik haalde al mijn winterkleren uit de koffers en kocht wollen kniekousen! Ik pas precies in een short van Hok en kan ook zijn paardrijbroek met kniestukken aan, lekker warm! [3] Gister kwam jullie brief – ik heb hem eerst niet opengemaakt om voor mijn verjaardag te bewaren. Maar vanmorgen werd het me toch te machtig. Toch las ik Moeder’s brief niet verder toen er stond: niet verder als ’t pak niet is opengemaakt. Netjes hè. Maar nu ben ik natuurlijk daverend nieuwsgierig! Ik haalde het pak vanmorgen, dat ons dierbaar aanstaart als we de kamer doorlopen. Hok heeft voorgesteld het mee te nemen en in Klaten open te maken, dat lijkt me fijn. Verder met jullie zo mooi op tijd zijn Mevr. Kunst en Mevr. v. Gilse, de oudere generatie dus! Anneke zal wel naar Klaten schrijven. Jullie intussen gelukgewenst met Lou, vandaag. – Als we met vakantie zijn of daarna als ik geen tijd vind, krijgt Moeder eens een eigen brief – Nu je je twee dochters al zo aan je hart gedrukt hebt, moet de derde je ook weer eens wat nader komen, wat jullie. – Enig dat Anneke en Thijs vlakbij Jan en Tine gaan wonen hè, met een schooltje in de buurt voor Wyt. Alle kinderen van Axel’s leeftijd gaan nu ook naar school maar ik wil hem maar thuishouden tot na het verlof. Nu moet hij zichzelf wel amuseren en in ons verlof moet hij dat ook – het is fijn dat jullie aan Wyt geleerd hebt of weer opnieuw geleerd hebt!, hoe een kind van [4] die leeftijd zich amuseert, trouwens wat betreft een jongen was het toch helemaal nieuw voor jullie. – Schreef ik eigenlijk al over die enige film van jullie, dat jullie zo enig met de jongetjes spelen, hij is erg goed geworden en we kunnen ons nu beter de sensatie indenken die een film van ons bij jullie moet wekken als je elkaar in zolang niet gezien hebt. Jullie zijn anders niets veranderd, Em schreef het ook nog, hoe fijn dat is. Axel kent Opa en Oma nu al zo goed en nadat hij de film gezien had en wéérgezien, was hij extra voorzichtig met de bal uit Holland, die Anneke hem gaf, die in zijn idee van jullie afkomstig is. Het is toch wel enig dat hij al zo groot wordt en al die dingen tot hem dóórdringen. – Hok is bezig een stapel publicaties te verzenden naar alle delen der wereld. Hij heeft juist een brief van een Engelsman gekregen die hetzelfde gevonden heeft, maar ná Hok. Zijn ideeën vinden al ingang, enig hè. Anneke vertelde dat jullie ze ook leest, die Hok je stuurt, dat is fijn. Hok heeft Anneke veel over zijn werk verteld, dat kan hij jullie dan het volgende jaar doen! – Hok is juist gelijkgesteld, we kunnen dus een boot gaan bespreken, hoe vind je ’t nieuws!! Nu geliefden – de koffers staan open en ik heb nog allerlei te bepiekeren wat gedaan moet worden als we weg zijn. Dag omhelsd

Eida.

[Randje pag. 4]

Die enige Scheveningse kiek van jullie kwam ook juist, geweldig geslaagd!