EIDA

Geliefden – Vermoedelijk zal dit jullie laatste brief in Tirol worden. Wat mooi uitgemikt dat jullie allemaal 3 dagen na elkaar teruggaat. Dat is zeker om de diverse huizen in orde te maken – Waar gaat het jonge paar eerst logeren? – We genieten steeds van jullie brieven, die zulke stralende stemmingen weergeven. Wat zul jullie weer uitgerust met veel gezondheid in ’t Haagje terugkomen. Jullie moeten de groeten hebben van de Ortten, die ook bruinverbrand uit de bergen teruggekomen zijn.  Nu is het onze beurt. We moeten de volgende zondag nog met Henk en Riek de verjaardag van Ma van Gilse vieren (11 aug.), ze vroegen ons te eten, maar de weekend daarna gaan we toch vast. Misschien gaan we op de terugweg over Buitenzorg, daar Emy en Jan daar zullen arriveren. Jan wordt een collega van Pim-hij. Het is wel fijn voor ze, denk ik,  weer eens in een stad te komen wonen, het was voor mij heel onverwachts, en ’t lijkt me enig ze wéér te zien. Wanneer zal ons dat met Dien gebeuren? – Vóór ik het vergeet: Baukje [2] was meer dan verrukt van dat blaadje van Pools houtsnijwerk en vroeg wat voor voorwerpen je in die geest nog meer kunt krijgen, vooral die bruine bladeren brachten haar in verrukking. – We hebben deze laatste weken heel wat beleefd met de bedienden, d.w.z. het was duidelijk dat de hit ons heeft bestolen en zeer geraffineerd met de Lips sleutel uit het zakje van Hok’s overhemd dat aan de kapstok in de slaapkamer hing, op een middag dat wij allemaal uit waren, ook de djongos. Eerst een briefje van ƒ 25.- toen van ƒ 10.-. Op aanraden van Mevr. van Vianen haalden we de politie erbij, die evenwel natuurlijk (!) geen succes heeft. Ik heb haar nu gister ontslagen en de kokki, die niks lekkers kookte en liever niet dan wél werkt erbij!, een zalige rust – ik heb met veel genoegen zelf de slaapkamers gedaan, al kon ik dan de grond niet dweilen! – De vrouw van de djongos is er nu bijgekomen en die twee doen nu samen alles, de djongos is de kok. Ik leer hem alles en hij vindt het fijn, en ’t is wel goed voor mij m’n kennis op te halen. Ik leer hem ook meteen “het waarom”! – Ik doe nu zelf ook het een en ander in de huishouding zodat we tot na ’t Ziekenhuis geen extra [3] hulp meer nodig zullen hebben en hoe minder mensen in je huis, hoe prettiger! Met de mail krijgen jullie een hele bezending kiekjes van ons huis. ’t Is fijn dat Anneke de uitleg erbij kan geven. En dan hebben we nog iets erg leuks voor jullie, eigenlijk voor Moeder’s verjaardag maar dat duurt nog zo lang, in de hoop dat de lege filmpot zich tegen die tijd gevuld zal hebben, sturen we deze maar tussentijds – zonde dat Anneke’s jongetjes steeds ziek waren, zodat we hen er niet op hebben, maar enfin, jullie ziet ze nu in werkelijkheid en dat is nog wel iets geslaagder! Deze gaat nog niet met déze mail, misschien over 2 weken, maar met de kiekjes zul jullie ook al tevreden zijn, zoals wij trouwens met die van jullie. Enig is die van jullie allemaal samen en die op de Alpenwei, waar we met genoegen Anneke in shorts zien. Hok heeft net goed gekocht voor 2 shorts, beige. Hij wil erin gaan tennissen, zoals reeds andere heren. Hij verslijt heel wat flanellen broeken, dus een schitterende bezuiniging!, die ons ook goed te pas komt, nu Hok’s vaste dienst voor de deur staat, die nu bij de Directeur is. – Ik ben geweldig aan ’t naaien, dankzij het korset heb ik geen last meer met zitten en [4] naai met genoegen de hele morgen. Axel’s kleren moeten aan alle kanten opgeknapt, zodat ik me niet hoef te generen voor degene, die op Axel zal passen over 2 maanden. Em schrijft dat ze ter onzer beschikking staat, maar ik vind het wel wat veel gevergd als ze 2 weken haar gezin alleen zal laten. Jeanne is misschien beter. Zij waren nu in Bandoeng, en kwamen een avond bij ons. Zij is enorm mager maar dolblij dat ze van die ellendige onderneming weg zijn. Het leek me ook dat ze samen aardiger waren, wie weet waar dit ontslag goed voor is. Tek Bheng is er gewoon uitgetrapt omdat degene, die hij verving gezegd heeft “hij of ik” en die andere er al 10 jaar zit. Ze wonen voor niets in een huisje naast hun moeder, dat is tenminste een erge steun. Tek Bheng heeft ook al gesolliciteerd, misschien heeft hij geluk, want de beslissing voor de nieuwe baan ligt bij iemand, die geen sympathie heeft voor degene, die Tek Bh. eruit gooide. – We hebben op de IEVA nu 14 oud-leerlingen in de 2e klas en 42 nieuwe, bijna ons maximum! Ik hoop dat Irene ook maar terugkomt, Alex komt over Siberië en Irene’s wachtgeld loopt ook op zijn eind. Tine Sparmann is uit het IEVA bestuur gegaan wegens “drukke werkzaamheden”, dus natuurlijk om mij, vervelend. – Axel heeft zo genoten van zijn laatste film, vooral juichte hij om Tommy en een paardje. Voor ‘t eerst dat hij er alles op zag – bij Tommy komen jonkjes, ook een strop, over een paar weken al, leuk voor Axel, jammer dat

[Randje pag. 4]

we er geen aan Anneke en Thijs kwijt kunnen! Dag Eida. [5]

HOK

G. Wat een prettige berichten uit Tirol, we genieten van de beschrijvingen. Wellicht dat we er ook eens komen. Mijn verzoek om in vaste dienst te komen is nu blijkbaar al bij de Directeur. Hij moest nog inlichtingen hebben of ik inderdaad niet gemist kan worden. Prompt kwam hierop het antwoord dat het zo is. Wanneer de keuring plaats zal hebben, weet ik niet. Houw is ook nog doende om in vaste dienst te komen. Ik hoop voor hem, dat hij niet afgekeurd wordt. – We draaiden zo pas de wereld-première van een product van de Ruysdaelstudio. Axel was enorm opgetogen, hij herkende er zichzelf op, verder toonden we hem kiekjes, ook die vond hij prachtig, vooral de kiek van de eetkamer. Die noemt hij “etem”. – Axeltje begint al heel aardig te converseren. Hij zegt nu alles na, natuurlijk erg onbeholpen nog, maar toch begrijpelijk. – Mevrouw van Gilse viert op 11 aug. haar 60e verjaardag; we zijn bij Henk uitgenodigd om te komen avondeten. Zondag zag ik ze met Henkje in de Dierentuin, waar ik met Axel heen was. Axel is nog altijd dol op de vogels. Het is reuze leuk om met hem in de Dierentuin te wandelen, maar erg vermoeiend ook. De wilde dieren vond hij weinig interessant, de olifant overzag hij, maar de vogeltjes en de orang oetan vond hij erg grappig. De apennootjes verhuisden voor het grootste deel in zijn eigen mond. Daar is hij dol op, zodat het al een bijzonderheid is, dat hij er ook enige afstond aan de dieren. Deze week draait “One night of love”; we moeten er nog altijd heen.

Nu dag Hok.