DIRK

Bandoeng 22/7 ‘35

Lieve Moeder en Vader,

Even een krabbeltje als opening van de Bandoengse brief ditmaal. Meer kan er gedurende een vakantie gepaard met een zakenreis niet af. Ik was tot vanmorgen te Tjileuntja, waar we het heerlijk hebben. We genoten deze week volop van de auto, maakten mooie tochten doch wandelden ook veel. Verder een intens leven op het water. Gister pagaaiden we het hele meer over; mooie stille kreekjes. Emke geniet geweldig, ziet eruit als een roos! Nu deze week tot zaterdag moeten ze mijn gezelschap missen, maar ik ging vanmorgen met een gerust hart. Vanavond zit ik even bij Eida en Hok te bomen, morgen blijf ik nog hier in Bandoeng en woensdag met de Eendaagse naar Soerabaja, waar ik twee dagen blijf. Zaterdag dus met de Eendaagse terug en dan met de auto nog door naar Tjileuntja. Zondag komen Eida en Hok ons daar opzoeken en maandag maken we weer een mooie autotocht naar de Papandajan-krater. Dinsdag terug en dan nog een dag thuis om alles klaar te maken voor augustus als de scholen weer beginnen, dan is de vakantie weer voorbij.

Wat een ontzettende vliegtuigongelukken met de K.L.M. De Maraboe had meen ik geen brief van ons bij zich. Maar we wisten niet wat we hoorden toen we gisteren het bericht over de Gaai[2] hoorden, ongelooflijk. [2] Zo wordt het vertrouwen in onze luchtvaart wel heel erg geschokt. Ik vlieg vast niet, stond op het punt om voor het eerst de tocht naar Soerabaja per vliegtuig te maken, maar doe het thans stellig niet. U kunt dus gerust zijn. En nu stop ik weer. Emke schrijft vanuit Tjileuntja. Weest allen met elkaar heel hartelijk gegroet door

Uw Dirk.

HOK

G. Even een kort krabbeltje. Gisteren kwam Dirk plotseling bij ons. Het was een druk en vol huis. Druk omdat Egbert en Baukje een vroegere vriend op bezoek kregen: Dr. Van der Pijl, die berucht is om zijn nervositeit. We hebben het met de Kreikens erg gezellig. We tennisten veel, terwijl Eida met Baukje vele gesprekken houdt. – Bedankt voor de Tirolse gelukwensen, ook Anneke en Thijs bedankt. Erg leuk, dat u het daar volkomen naar uw zin hebt. – Axel kan het zeer goed met de logees vinden. In het begin der week hadden we Han Tiauw Kie bij ons. Hij is niets veranderd. Precies zoals hij vroeger was; een beetje erg bang voor zijn figuur en vooral voor zijn stand. Dat moet je in deze tijd zeker niet zijn, wanneer je werkeloos bent. Eida maakt het heel goed. Ze is erg actief. Verleden week had ik reuze constipatie. Ik kromp haast ineen van de pijn. De dokter gaf me een morfinespuitje en klaar was Keesje. Merkwaardig, binnen de 5 minuten was alle pijn weg en ik was weer normaal – de constipatie is dankzij pruimedanten weer over. – De dokter dacht dat ik ook een slechte vetvertering had, maar daarin vergist hij zich. Ik voel me zo goed als vroeger.

Dag, nog veel plezier in Tirol

Uw Hok. [3]

23 juli ‘35

Geliefden – Veel dank voor de veelzijdige[1] brief!, enorm dat jullie tot 10 gram mag gaan, en dat ook Anneke wat insloot. Buitengewoon fijn dat alles 100% is en dat jullie zo geniet. Naar de beschrijving lijkt het me ook zalig, misschien ook voor ons in ’37! – Ja, wat enig dat Em en Dirk nu ook al zo gauw komen, alleen vinden jullie er dan niks bijzonders meer aan als wij daarna komen, dan ben je al zo verwend!! – Geen wonder dat Wytje blij is met zijn grootouders en andersom, het zal zeker niet lang meer duren of Mennootje spreekt ook vloeiend. –  Gezellig dat jullie eerst samen in Innsbruck aten om aan elkaar te wennen, nu dat was wel direct weer voor elkaar hè! Enig Moeders eerste uitnodiging om mee te gaan voetballen! – We hebben erg verlangend naar deze eerste brief na jullie hereniging uitgekeken, gelukkig kwam hij vrijdag en niet een hele week te laat. De a.s. spruit is nog steeds enorm woelig, ik zal me maar een zwangerschapskorset aanmeten want ik heb nu de hele dag veel pijn in mijn zij, vermoedelijk een spier en Baukje is zo zorgzaam, wil me steeds makkelijke stoelen bezorgen en kussens. Het is zo gezellig met ze. Daarnet zaten we even op Dago met ons drieën Axel + de dames; de heren waren gaan tennissen. Zaterdagavond genoten we van Garbo “The painted Veil”, haar spel is altijd een genot. Na afloop hoorden we muziek in Homann waar we ’t laatst 2 jaar geleden ook [4] met de Kreikens waren. Op de dag van de aankomst van de Pelikaan in Holland. – Wat ontzettende ongelukken met die Douglassen – inderdaad zal de populariteit van de K.L.M. hier sterk door verminderen – die arme kinderen, die zich hebben opgegeven als stewardessen, wat zullen de ouders in angst zitten. – Hok kwam vrijdagmorgen thuis van kantoor griezelig geel en kleurloos, hij had enorme maag-darm kramp, die met toverslag verdween door een spuitje – de dokter is erg tevreden dat hij nu ontdekt heeft dat Hok ook een slechte vetvertering heeft, maar Hok eet als demonstratie juist allemaal dingen die daar slecht voor zijn. Veel mensen beweren anders dat hij mager is geworden, maar voordat je een man tot een medicijn krijgt! Enfin, ik mag lijden dat het alleen verstopping was. De logees kwamen net toen hij beroerd was maar na het spuitje ging hij kalm mee aan tafel! ’t Was erg gezellig met Henk en Riek de tinnen bruiloft te vieren, we speelden ’s avonds spelletjes na lekker gegeten te hebben. Gelukkig sloofde de kokki zich uit; maar nu heeft ze ons een poets gebakken, want voor Baukje bracht ze een baboe mee om te wassen en nu mist ze haar gouden horloge. Ik vind het zo beroerd en zij niet minder daar ze ’t juist verleden jaar van haar moeder kreeg. – Ik hoop erg dat het terugkomt, we zijn bezig het mens op te sporen. – Gisteravond aten we bij de Einthovens en Mevrouw Zeeman, heel genoeglijk, maar ondanks Anneke’s welsprekendheid vertelt ze met tranen in haar stem dat haar kleinzoon in Holland in huis gaat bij een familie die zijn stiefmoeder alleen maar kende! – We projecteerden gister op het scherm van jullie een film van Egbert, kwam heel goed uit, alleen komen de nerven van het hout nog wat te zien door de aluminiumverf heen, zodat we ’t nog eens zullen moeten laten overspuiten. – Axel heeft weer gezwom- [5] men met zijn pappie en oom. Hij vond het eerst weer erg koud maar later prettiger. – Hij had het ook in lang niet gedaan. Na de baby moeten we weer eens meer geregeld gaan, want Axel houdt veel van water. Hij heeft nu een gietertje gekregen, waarmee ik hem bij ’t baden nat maak tot zijn groot vermaak, als ik eraan kom rent hij alvast weg en dan moet ik hem nalopen en tijdens het lopen begieten. Na het baden gaan we voetballen, maar op bukken ben ik niet meer dol! Ik sliep vannacht op 3 kussens, dan houdt mijn maag zijn fatsoen, na een tijdje haal ik één weg, om zo langzamerhand weer lager te komen, een list tegenover m’n maag. – We weten nog niet waar we vakantie gaan houden, eerst moet het maar eens augustus zijn en ik door m’n naaiwerk heen, de wieg moet ook maar eerst klaar. – Onze buurman is gestorven 40 jaar – zijn vrouw heb ik niet meer gezien, ze moet helemaal haar stuur kwijt zijn, hoewel de doktoren haar al een maand geleden voorbereidden – ze heeft altijd hoop gehad. – Wist je dat Jan Hupkes + vrouw 4e klasse door het Gouvernement zijn teruggestuurd per boot – hij heeft zich bij de Anieim onmogelijk gedragen, wat een ezel hè als je nu eindelijk de baan hebt, die je wenst. – Egbert stookt steeds Axel op om mij niet te gehoorzamen. Gelukkig is hij nog te klein en zijn gehoorzaamheid aangeboren! Axel is erg op hem gesteld en vindt het vervelend als hij uitgaat, zegt dan steeds oom beg (=weg). –

Dag hoor,

Eida

[Randje pag. 5]

Veel groeten van Baukje.