EIDA

30 april ’35.

Geliefden – De vorige maal kreeg jullie wel een dikke brief hè. Ik had IEVA papier gebruikt dat veel zwaarder bleek. Toen we ’t ontdekten was het al 10 uur, zodat we ‘t niet meer overschreven. Er stond ook meer in dan anders, dunkt me daarbij beide zijden waren beschreven. – Gisteravond kwam ditmaal pas de luchtmail, maar jullie brieven staan dus des te verser in ons geheugen. Moeder doet veel vragen over m’n gezondheid en ik zal maar even precies antwoorden, want reden tot ongerustheid is er heus niet! Het geval wil dat hoewel ik allang geen diarree meer heb, het vet uit m’n eten nog steeds minder goed verteert, behalve boter en melk. Ik drink dus evenveel melk als Axel nu en laat al m’n eten met boter klaarmaken. Verder bestaat het dieet uit licht verteerbare kost en zoveel mogelijk gezeefd en geraspt. Het eten smaakt er even goed om. Dit alles heb ik van onze vriend Linn, bij wie ik ben nu Sparmann weg is, wat me stukken beter bevalt omdat Sp. toch al zo lang aan m’n darmpjes werkte zonder resultaat en geen internist is. Om precies te zijn, ik eet nu galpillen die het eten helpen verteren en Pankreontabletten[1] en voel me uitstekend, hetgeen wel bewijst het feit dat ik al enige dagen zelf kook, daar Annah ziek is en ondertussen ook nog voor Axel zorg en voor m’n naaiwerk! [2] Linn onderzoekt de ontlasting steeds zelf en dat is ook een reuze voordeel bij Sp. want hij weet precies van alles hoe het verteerd wordt. Voor mijn part bleef Sp. nog maar lang weg, voor deze kwestie ga ik ook zeker niet meer naar hém. Die ijzer-levertabletten had ik van Sp. daar ik wat bloedarmoede had door de minder goede vetvertering. Van de spijker is heus waar, maar die kookte ik de eerste maal uit hoor! Het is een middel van Sp., afgekeken van de Hongaarse boeren! – Ik heb nu bepaald alles uitgebreid precies verteld, vind je niet. – Wat enig dat die Anna bij Bosma een medaille kreeg, inderdaad een prestatie, 12½ jaar. Zoiets lever ik hem zeker nooit! – Was ’t gezellig met Dick en Marietje[2]? Sinds de zomer had je ze toch niet gezien hè. Gelukkig dat Mieke weer op mocht, ze heeft anders lang gelegen, leek me. – Toen Henk Heyrmans hier kwam, was Tommy weer geweldig uitgelaten, hij zal zich jullie bepaald ook nog wel herinneren – Deze week heeft hij als waakhond overigens een figuur geslagen daar de fiets van de jongen met zijn kleren erbij, uit de garage gehaald zijn. Gelukkig ontdekte de jongen het zelf nog op tijd en heeft de vent [3] achterhaald! Maar Tommy kan met al die boodschappers, die de hele dag komen en gaan, ook moeilijk weten, wie de kwaaie eronder is! – Enig dat jullie ook zo verrukt zijn van A.C.[3] – Volgens een collega hier, die hem ook in Holland sprak, is hij nu meer theosoof dan geoloog of iets anders. – Zondag waren we in Pengalengan in een hotel, bestaande uit alleraardigste bungalows. Elly Linn + familie logeerde daar 5 dagen en had ons gevraagd te komen, vooral daar haar man dan met Hok kon tennissen – We troffen het erg met het weer, het was daar net lekker, niks koud, om 5 uur ’s middags zaten we nog buiten. Het is hier in Bandoeng de laatste tijd Bataviasch warm. Wat zal het in Batavia wel zijn, ik moet steeds aan Em denken. – Vandaag een vrije dag, Hok ging vanmorgen met Axel naar de parade. Axel is dol op paarden, dus je snapt wat dat voor hem was! Hij kwam al van het eind van de straat naar huis hollen om te vertellen in zijn onbegrijpelijke taaltje. Een kennisje van ons ontdekte dat Axel net zo spreekt als ik, ongearticuleerd en dat het geen wonder is, dat je hem nog niet kunt verstaan, want dat hij onmogelijk van mijn woorden iets kan maken! Nu, ik hoop maar dat hij ondanks mij toch nog [4] leert spreken. – Hoe bevalt Marietje Aalbers haar nieuwe moeder? Hok is erg blij met het geld van zijn tennispot, morgen is het de eerste, dan kan hij het krijgen! – Wat stom dat ik het briefje over de pasteitjes niet vond. Voortaan moet je ’t maar in de brief vouwen en dichtplakken dan kan Hok het toch niet lezen. – Heeft Bert Schlütter nu een baan? Zou het nu toch doorgaan dat Vader nu al gepensioneerd wordt, des temeer reden voor jullie om dan over een paar jaar hier te komen! – Hok heeft wéér een overdrukje aan jullie verstuurd, geweldig hè. – We hebben vergaderd met het IEVA dagelijks bestuur over het feit dat we geen aandeel uit de loterij krijgen. Gelukkig ging Mevr. Chavannes net naar Holland en heeft in Batavia ze nog even toegesproken. Misschien zullen ze nu ons jaarlijks tekort dekken. Dat is voor ons tenslotte al voldoende, maar anders is ons kapitaal eind volgend jaar op. In elk geval moeten we zuiniger zijn, ook laten we de polikliniek mensen voortaan een kwartje betalen, maar kloppend zal onze kas wel nooit worden. – We waren heel genoeglijk bij de rechterburen, morgen bij de linker. – Axel slaapt nu alleen in een broekje tot we naar bed gaan, zijn kamer is erg warm – Hij stopte in alle gaatjes waarin de deurspangen sluiten apennootjes, hij wordt een echte kwajongen. Met de kindertjes Linn van 3 en 5 had hij erg veel pret.

Dag Eida.

[Randje pag. 4]

Dien woont niet in Paré-Paré zelf, maar in Rappang, een gat in de buurt –  Ik kreeg een lange brief van Emy. Zij schijnt weleens wat te horen van Annie Gerritsen. Ze stuurde ook kiekjes. [5]

[Randje pag. 1]

Veel dank voor jullie wensen voor ons nieuwe huis.

HOK

G. Vandaag werd voor de variatie de parade ter ere van Juliana op het terrein voor het gebouw van G. B. gehouden. We konden er dus gemakkelijk heen. Axel was erg opgetogen over de paarden en de soldaten. We konden de parade van een heuveltje heel gemakkelijk overzien. Het was gelukkig niet erg druk, desondanks heb ik Axel de gehele tijd op mijn arm genomen en na de parade wandelden we nog over het terrein. Ik was dan ook doodop toen we thuiskwamen. Onderwijl trakteerde ik Axel op apennootjes, waar hij erg dol op is. Een gedeelte stopte hij echter in de gaatjes waarin de espagnoletten moeten. Na de parade gingen Axel en ik samen naar de kapper. Hij was erg verrukt, want hij mocht alleen op een grote stoel zitten. Hij vond het knippen erg interessant. Hij hield zich muisstil, alleen nu en dan keek hij naar me en lachte fijntjes, alsof hij met mij een erg leuk geheimpje had. Daarna kochten we wat snoepgoed en deelden alles met Tommy die zolang in de auto had moeten wachten. Met Eidje gaat het heel best. Nog altijd de hoogvlakteziekte, waartegen volgens Linn alleen dieet probaat helpt. Tenminste zolang men in Bandoeng is. Gaat men echter de warmte in, dan verdwijnt die ziekte. Eida moest maar eens nu en dan naar Batavia. –  Zondag gingen we naar Pengalengan, een echt gezellige dag. We kwamen pas na zevenen ´s avonds thuis, zodat Axel de gehele weg terug al sliep. Hij schijnt niet zo erg goed tegen bochten te kunnen. Hij ploft dan neer op Eida´s schoot en gaat slapen, maar is weer kiplekker, wanneer de plaats der bestemming bereikt is. –   Het huis bevalt ons nog altijd, het is alleen wat warmer dan op de Berlageweg 3. Dat huis is nog altijd leeg. We gingen er een paar dagen geleden heen, maar begrijpen niet, hoe we het daar zo lang hebben uitgehouden.

Dag Hok.

Bedankt voor bijdrage tennispot. Wellicht gaat een gedeelte naar de filmpot.