EIDA
6 nov.’34
Geliefden – Vrijdagmorgen komt de Uiver hier. De mensen zijn stapel van enthousiasme – grappig voor die Parmentier om van mens tot held te zijn geworden. Erg leuk dat wij Hollanders ons zo geweldig opwinden! Overal spraken we verleden week alleen dáárover. En na vrijdag zal het wéér daarover zijn! Fijn dat ze toch de eerste prijs handicap kregen – precies zoals Vader schrijft, hebben ze niet kunnen starten in Albury[1] omdat het terrein daar niet goed was. ’t Is wel weer bewonderens-waardig hoe schitterende noodlanding ze daar maakten. Ze zijn bij ons in die afdeling – óók volmaakt getraind, als je leest dat haast ieder ander averij krijgt in zo’n geval – werkelijk om trots op te zijn! – Op die dag verkopen IEVA meisjes foto’s van Parmentier met een zoet winstje voor de IEVA! – Van Em een erg gezellige brief over hun receptie. Ik was verstomd dat ik alweer (!) een brief van haar kreeg. Ze heeft het blijkbaar erg gewaardeerd dat ik bij haar gekomen ben – echt leuk. Jullie hebt natuurlijk ook aan hen gedacht. Ik hoop tenminste dat jullie het op tijd geweten hebt. Ik wilde haar die dag nog schrijven, maar er kwam steeds niets van, elke dag was er weer wat. – Vandaag ook weer de hele dag in touw. Eerst bezoek, daarna de [2] openbare les van de IEVA, waarover de krant morgen een verslag moet hebben, dat ik nu ook nog maken moet, en daarna op verjaarsvisite met Axel. De Openbare les was erg geslaagd. Juffrouw Buriks heeft dat keurig gedaan – alle praktijkvakken werden gedemonstreerd: koken Indisch eten en havermoutkoekjes, strijken, poetsen van zilver tot aan ijzer toe, verbandleer en naaien. Er waren een 25 mensen, dus erg geslaagd. De pers was er helaas niet. Die wil ons nog maar niet voor vol aanzien, vindt de IEVVO veel belangrijker. Die doen ook alsof! Ze hielden pas een congres van alle 10 afdelingen. Zo onnodig om daarvoor al het geld uit te geven, koude drukte! Tine Sparmann en ik bekeken deze week hun huis. Inderdaad is het keurig, ’t is echt een Clubhuis voor Indische meisjes en vrouwen met bibliotheek en cursussen – maar veel meer doen ze niet. Ze zijn dus heel verschillend van ons, die juist met het geld van de leden voor ánderen werken en niet voor de leden zelf. Zo kunnen we uitstekend naast elkaar bestaan, maar zij hebben nog een heel sterk concurrentiegevoel en elk ogenblik kunnen we een poets van ze verwachten! – Axel maakte enorme opgang op de verjaarsvisite bij Mevr. Bijl de Vroe, m’n oudere vriendin. Hij keek stralend naar de taart en juichte toen de limonade binnenkwam. Hij werd eenvoudig volgestopt en tot m’n verstomming at hij thuis (tuis) pal daarop een bord [3] rijst met erwtjes. Ik was bang dat hij zou barsten! Maar vanavond at hij weer een boterham en wat soep. Hij had die uitspatting dus blijkbaar nodig! Alle dames die je daar steeds treft, hebben om hem geschaterd zodat hij verlegen zijn snuitje in m’n schoot moest verstoppen. – ’t Is ook zo plezierig dat hij alle honden als vrienden beschouwt, de entree overal is direct zo prettig. De mensen zijn direct getroffen als een kind van hun hond houdt. – Gelukgewenst met Tante Leidie. Waren jullie bij haar? – Wat vliegt de tijd, nu alweer november en jullie in de kou. Wat zul je genieten van de verwarming. Zeer bedankt voor de heldere uitleg. We snappen nu volkomen hoe die in elkaar zit, ongelooflijk vernuftig. Ik denk dat jullie een goede reclame voor die zaak zult zijn! – Ook een enthousiaste (hoe schrijft Marchant[2] dat?) brief van Anneke over een vers voor Em.
’t Zal nog moeilijk zijn dat te maken. Het lijkt mij ook het best om alleen maar over Em te zingen en tot slot b.v. de kinderen erin te betrekken en Dirk maar buiten schot te laten. Hertha wil graag op Em’s kinderen passen schreef ik [4] haar ook net. – Wanneer krijg jullie de papieren klaar? – Irene moet al in Den Haag zitten. – Van Mia kreeg ik ook dat boekje met inhoudsopgave. Ongelooflijk knap en dan nog in ’t Duits geschreven. Jammer dat je dat geestige rijmpje niet telegrafeerde. Ik kan haar alleen maar schrijven, had ook net op tijd kunnen seinen, maar ’t kost kapitalen. Leuk onze eerste Dr., het zal de laatste ook wel zijn, denk ik! – Elly Linn is aan alle kanten ziek, neus en buik, vervelend. Haar man is dokter maar voor zijn eigen vrouw gebruikt hij zijn kennis niet; dat schijnt dokters manier te zijn. We hadden erg aardige Vivos over Stefan Zweig: Heilung durch den Geist. Het duurde tot 11 uur en toch waren we allemaal geboeid. Het is ook één van de beste schrijvers van onze tijd, zeer suggestief schrijft hij. – We hebben weer 4 nieuwe boeken gekregen voor deze maand, waaronder Erfgenamen van Körmendi[3], maar ’t is afgrijselijk dik. Ik vrees dat we ze niet uitkrijgen. Elke maand krijgen we weer 4 andere van de Kunstkring, wel fijn de allernieuwste. – Het kiekje van Hok aan de microscoop kreeg jullie dat al?
Dag Jongens, omhelsd,
Eida.
We gingen naar Elisabeth Bergner in Träumende Mund. Schitterende speelster is zij – we genoten. [5]
HOK
G. Prachtige prestatie van de Uiver, jammer van de noodlanding. Maar die past eigenlijk zo wel in die reclametocht, waarmee ze 100% bewezen hebben van snel en veilig te kunnen vliegen. We leefden hier erg mee; de Uiver was het gesprek van de dag; de dag van aankomst in Melbourne werd met vlaggewapper begroet. – Hertha is net vandaag weg; ze was twee dagen bij ons. Meer dan voldoende, ze is absoluut gespeend van alle aantrekkelijkheid; en ik denk dat ze een moeilijk iemand is. Het is zielig, dat ze haar betrekking kwijt is; wellicht kan ze bij één van de collega’s komen, een weduwnaar met dochter van 10 jaar. We weten nog niet hoe we die twee bij elkaar moeten brengen. Het is zo delicaat, en bovendien is er alle kans op een mislukking, omdat Hertha zo onaantrekkelijk is. – Zondag gingen we met haar naar een nieuwe gelegenheid hier in de buurt: Panorama geheten. Je hebt er zo’n prachtig uitzicht op de vlakte van Bandoeng. – Zondag is ook Emma’s receptie geweest. Ze zullen het wel erg druk gehad hebben. Hartelijk bedankt voor de betaling van Nijhoff’s rekening. – Axeltje heeft als stopwoord: kijk nou. Hij begint met de dag beter te begrijpen. Hij weet bijv. al waar Tommy’s lijn opgeborgen moet worden.
Dag Hok.
[1] Albury, stad in Australië (Nieuw Zuid Wales).
[2] Hendrik Pieter Marchant (1869-1956). Minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen in het Kabinet Colijn van 1933. Trachtte vereenvoudiging van de spelling door te voeren:b.v. geen dubbel ee of dubbel oo. Werd pas in 1947 aangenomen!
[3] Frerenc Körmendi Erfgenamen (909 blz.) uit het Hongaars vertaald door M.H. Szekely Lulofs.