EIDA

23 jan.’34.

Geliefden – Dat was een fijne vangst, zo’n dubbele-port brief! Moeder heel hartelijk omhelsd voor haar antwoord op m’n verjaarsbrief, daar kan ik weer een jaar op teren! Toch antwoord ik er vast nog eens eerstdaags op, al maken we Vader en Hok misschien nieuwsgierig! – We hebben een drukke gezellige week. Gisteravond at Wieb Hortsing bij ons, de man van Suus, die in Davos zit. Zij moet daar nog zeker 2 jaar blijven, afschuwelijk hè. Hij is erg aardig en vlot, praat alleen afschuwelijk Rotterdams! – Ik moet nu even een collega’s vrouwtje uit het Ziekenhuis thuisbrengen. Haar baby is bij de geboorte gestorven, maar zijzelf is gelukkig erg goed. ’t Is natuurlijk erg sneu voor ze. Hij wordt net 1 maart ontslagen en dan gaan ze terug naar Duitsland. Zij is pas 1 jaar in Indië. Enfin, Hok en ik kunnen goed met ze meevoelen. Het helpt ze wel niet veel, maar toch iets. – Morgen eten de Van Raalte’s bij ons. Ze zijn met verlof uit Sumatra en zaterdag de Ter Haar’s! – We zijn opeens zoveel sociale plichten ten achter, hebben er in lang niks aan gedaan. – Zaterdag zagen we toneel van de Kunstkring; ’t was niet zo geweldig; Hok sliep bijna  bij het eerste bedrijf. We spraken Walter en Leni daar, die net lid zijn geworden. Ze vertelden dat Deetje Holle net loopt maar misschien over een ½ jaar pas weer goed zal zijn, al is ze wel vooruitgegaan. Is ’t niet ontzettend, ze is al ziek zolang als Axel oud is. – Axel heeft vandaag een wollen pakje aan in de tuin. De zon schijnt helemaal niet en de wind is fris. Hij kan elke dag al beter lopen. Als je hem lokt met wat lekkers steekt hij de box al dwars over, maar zelf snijdt hij soms een hoek af. Hij vindt niets fijner dan dat hij zijn schoenen aankrijgt. We hebben ook linnen schoentjes gekocht omdat hij die makkelijker [2] kan buigen, maar “voor mooi” draagt hij die van jullie, die zo schattig zijn. – Zijn zindelijkheid is vaak nog mis, maar ik heb nu gezien dat hij waarschuwt als hij het doet, maar dan is het al te laat. [HOK hij volgt dus al ons motto: “Laat, maar net op tijd”, weliswaar pas het eerste deel daarvan]. Ik zal nu afknoopbroekjes maken, die kunnen vlug uit. Hij heeft een knalrood Russisch jasje van de IEVA en daar maak ik ook een broekje bij en een rood flanellen onderbroek. Eigenlijk wilde ik zijn onderbroekjes breien, maar dat duurt bij mij zo’n eeuw. Ik zal nog eens aan enige mensen vragen of ze hun kinderen ’s middags wol aan doen. – Axel is gebaad en heeft gegeten. Vandaag had hij een uitgebreid menu gehad. Bruine bonensoep, nasi tim en broodpudding met vruchtensaus. Van het laatste at hij maar weinig, geen wonder ook. – Ook bedankt voor het recept van het gebreide pakje. Als je soms plan hebt op nóg een trui, zou je hem dan iets langer willen maken; Dora Ter Haar heeft in 1 week het pakje met het konijn nagemaakt. Je snapt niet hoe ze ’t hem lapt. – Vanavond hebben ze me gevraagd te komen op een bespreking voor de Vivos Algemene vergadering, vervelend weer op maildag. Daarom schrijf ik nu maar verder, nu we klaar zijn met het middageten (2.45 uur). Hok is bezig aan het feuilleton in de maileditie, we zullen hem toch nog weleens missen, als hij met 1 febr. ophoudt. – Leuk de beschrijving van het bezoek van de 2 Schepers families, Jan-Tine en Lykle-Lotty. – Ziet Lotty geen kans Lykle wat aardiger te maken? ’t Is Tine toch enorm gelukt. – Schreven we niet over Hok’s speech voor de doofstommen? Hij deed het geweldig en helemaal uit het hoofd, wat de anderen niet konden presteren. – We hebben erg gelachen over jullie beschrijving van je bezoek aan Betty Biegel’s inrichting. Een prestatie dat jullie het een en ander konden doen. Het lijkt me ener- [3] verend. Houden ze bij zo’n examen daar ook rekening mee? Op straat kan je kalm chaufferen, maar dáár lijkt het me doodeng. – Irene weet nog niet of ze terugkomt in maart. Ik wou haar graag een brief sturen. Als ik hem afkrijg sluit ik hem in, zou je hem dan willen doorsturen. Zet de postzegel vooral op onze rekening, want ik doe het zó voor de snelheid – ’t Is goed dat je Adri Buriks hebt afgezegd. We willen waarschijnlijk toch die lerares in was- en huishoudkunde aannemen omdat we een grote toestroom verwachten met de nieuwe regeling op middelbare scholen dat ze minder mensen toelaten, en de boel voor 40-50 leerlingen wel goed georganiseerd mag worden. – Zeg, Paatje, je leest toch ook de Rijkseenheid! Er heeft hier in de krant een stukje gestaan dat daaruit was overgenomen met als titel: “Rode Gymnasia” en daaronder werd ons dierbaar Gym. genoemd. Er was een geschiedenisleraar die spotte met het Huis van Oranje, een rode club van kinderen onder leiding van een leraar e.d. Het andere Gym. was dat van Arnhem, meen ik. Het spijt me dat ik het niet uitknipte. Het moet half december in de krant gestaan hebben, dus misschien uit de Rijkseenheid van 1 december of zo. – We zijn blij dat we behalve met de Pelikaan nog met de gewone luchtmail ook schreven. Verbeeld je dat jullie helemaal niks gehad had! – Dien verwacht nummer 2 in september, ondanks de salariskorting, maar toch verstandig omdat haar oudste dan al 2 jaar zal zijn. Eén is toch niet genoeg, ook niet in deze slechte tijden. – De Groeneveld Meyers gaan plotseling al in mei met verlof; op het bericht zijn ze meteen van vreugde hun huis gaan uithalen om veel weg te kunnen doen. – Gelukgewenst met Anneke’s trouwdag. Al 5 jaar, wat een tijd. [4] Ook wij zijn er haast aan toe! – Emiel Buck is vandaag weer naar kantoor, zo kunnen de IEVA zaken weer normaal afgehandeld worden. De vrouw van de Legercommandant is onze erepresidente geworden. Het moet een erg aardig gezellig mens zijn, zo’n genoeglijke dikke moeke! – Ik ben net weer terug van de Vivos vergadering. We houden een hele boerenbruiloft, 12 mensen moeten meedoen, vermoedelijk de helft van de aanwezigen! Ik zal de bruigom zijn!! –

Dag, Hok schreef zo’n lange brief dat ik moet ophouden. – O nee, ik neem toch dubbele port – Moet je horen: ik kreeg van Baukje het Kerstnummer van hun Semarangse huisvrouwenblad en daar staat in een causerie gehouden door Mevrouw Djie Ting Ham = Jessy, de zuster van Tek Bheng over de Chinese vrouw. Ik lees het door en hoe verder ik ben, hoe meer stijgt mijn verbazing als ik daar steeds mijn eigen gedachtegang, woorden en zinswendingen ontmoet. Het blijkt dat ze ’t gewoon letterlijk heeft gevolgd, alleen hier en daar wat ingevoegd en veranderd. Hoe vind je, gewoon gegapt! Ze moet hem door Baukje gekregen hebben, want die heeft hem me indertijd gevraagd. En de recensie was van Baukje over deze “interessante, weldoordachte lezing”! Ik heb direct Baukje geïnterpelleerd, maar nog geen antwoord. Misschien weet ze niet dat Jessy het letterlijk overnam, toen ze hier was, zei ze er niets van; dat snap ik dan niet. Ze heeft alleen gezegd dat ze Jessy niet helemaal betrouwbaar vond! Ik schreef Baukje dat ik trots ben dat een Chinese van mij bijzonderheden over zichzelf moet leren! Ik was echt opgewonden, die avond! – Jammer dat Hok zo’n gezeur heeft met deze Hakkaart, hij is zeker maar kleermaker geworden omdat al zijn 5 broers ’t ook waren! We kregen brieven van Emma, Dirk en Anneke, echt gezellig. ’t Is hier razend koud tegenwoordig en bij jullie!!

Dag Eida. [5]

HOK

M.d.V. Volgaarne maak ik van de geboden gelegenheid gebruik om namens de Chinese ingezetenen mijn gelukwensen aan te bieden met de opening van het nieuwe instituut. Belangrijk is dit feit. Het betekent dat uw vereniging een grote stap verder is bij de verwerkelijking van haar menslievend streven het lot te verzachten van hen, die zo misdeeld door het leven gaan. Een ieder hier te lande, wiens hart ook maar even openstaat voor het ongeluk van zijn medemens, zal diepe waardering gevoelen voor het werk dat u en uwe medewerkers met zoveel geestdrift verrichten. Een mooi werk is het: het geeft de ongelukkigen de middelen om met zijn medemens in contact te komen; het stelt hun in staat hun vreugden en hun kommer uit te spreken en te ontvangende hogere menselijke waarden en wellicht hen te verzoenen met het leven.

M.d.V., wees verzekerd van de hoge bewondering die wij voor het werk van uw instelling gevoelen; moge uw vereniging steeds de steun deelachtig zijn van het grote publiek; moge zij met Mevrouw de Jonge als beschermvrouwe en onder uw leiding bloeien en groeien tot heil van de zo misdeelden van Nederlands Indië.

G. Ziehier de speech, die gehouden werd ter gelegenheid van de opening van het nieuwe Doofstommeninstituut, waarnaar Moeder informeerde. – Ik ben bij Hakkaart teruggekomen; een broer van de onvolprezen Haagse kleermaker; ik ben zelfs driemaal bij hem teruggekomen om de nieuw bestelde pakken netter te laten zitten; en ik zal niet meer bij hem verschijnen, want zijn verwantschap met de Hagenaar heeft zich niet tevens uitgestrekt tot zijn coupeurcapaciteit! Eerst zat de broek zo slobberig, dat het was alsof ik 150 kg woog; nu zit hij zo span, dat zitten een riskante bezigheid moet zijn. Hoe zullen ze nu worden?

Axeltje loopt al aan een vinger. Hij heeft de woestijnpas. We zullen dat gauw vereeuwigen, want het zal niet lang meer duren of hij zal goed gaan lopen. Nu is hij nog erg blij wanneer het hem is gelukt om 2 passen los te doen. Hij kraait dan van plezier. Op de nieuwe gummischoenen gaat het lopen veel beter dan op blote voeten of op leren schoenen. De prettigste wandeling vindt hij van de eetkamer naar de keuken. Gek, dat hij zo graag daar achter is, blijkbaar is het om Annah, onze kokki. Dan is hij moeilijk voorbij de garage te krijgen, daar wil hij ook steeds heen, omdat hij enthousiast autorijder is. Is hij eenmaal in de auto, dan is hij er niet uit te krijgen, dan na een ritje. Het doet er niets toe waarheen, als het maar lang duurt. Zijn sportwagentje verwisselt hij graag met de auto; zo’n verwende jongen. Tegenwoordig moeten we wel steeds gaan autorijden; de middagen zijn bijna nooit droog. – De auto is net gemaakt; nu rijdt hij weer goed en klimt hij als een hagedis. – Nu snap ik wanneer ik elke week de “nieuwe pers” krijg, zeker door toedoen van Suringa. –

Wat leuk dat de filmpjes steeds nog publiek trekken; de productie zal moeten worden vergroot om de vraag te dekken. De nieuwste film hebt u natuurlijk al. Wanneer de volgende? – We vragen verlaging aan van de huur tot 65-70 gld ’s maands. De huishuren zijn nu al erg gezakt. Dat mag ook wel. De verlaging der Haagse salarissen valt werkelijk mee. We zijn hier andere dingen gewend. Wij zijn erg benieuwd of de H.B.B.L. doorgaat. Ik twijfel er niet aan, want het is Colijn’s wil. En bovendien is het absolute noodzaak. Maar die nieuwe regelingen bevatten wel zeer grote onbillijkheden.

Dag Hok.