EIDA

5 oktober 1933

Geliefden –

Net ben ik met Wytje weer terug van onze gang naar het Ziekenhuis. Zoals je ziet, schrijft Anneke al zelf. Ze heeft zelfs geen week overgeslagen! Ze is meer dan uitstekend. Geen dag verhoging gehad. Sinds zondag is ze al buiten en daarnet zat ze al. Ze zou al zó naar huis kunnen! Ze wacht evenwel tot vrijdag. Ze heeft alweer kleur en is dik en rond, alhoewel ze al veel is afgeslankt natuurlijk. Het was enorm wat een torenbuik ze had toen bij de bevalling. Alles gaat dus naar wens. Ook hier met Wytje, de lastpost! Hij maakt alles weg en gister was Axel’s zilveren lepel zoek maar die vonden we in de boekenkast en tot mijn spijt is de bijtring ook weg die Anneke mij leende voor Axel, die van Oma. Echt beroerd. Maar wij vinden hem nergens meer en Axel is nog niet zover dat hij iets wegmaakt. Die bijtring hebben we ook al een keer in Dirk’s auto gevonden. – Wytje was eerst erg hardhandig met Axel en “broerke” maar ik heb hem geleerd heel zachtjes alles te doen en nu kreeg Anneke vanmorgen ook zo’n heel zacht kusje. Hij neemt alles wel goed aan wat je zegt, maar alleen met eten is hij niet gemakkelijk. Het is niet veel zaaks wat hij verorbert, maar enfin, hij is erg levenslustig. Hij vindt het hier ook heel best. Gaat direct mee weg naar huis als we bij Anneke zijn, niks geen last – Alleen als het regent en hij binnen moet blijven, is het wanhopig. Hij slaat met alle deuren en haalt alles van de tafels. Axel is opeens ook groot, is daarnet terwijl we ontbeten opeens zelf gaan zitten, zo enig. Gauw in zijn boek schrijven. Hij oefent het nu steeds. – Ik zit nu in de tuin, Axel zit keurig rechtop in de box en Wytje speelt op de weg met de fiets, af en toe komt hij wat ajer djeroek drinken. Wytje’s bed staat nu tegen de lange muur van de deurkant en Axel’s tussen de ramen, de babytafel dwars tegen de korte kant bij het raam. Het [2] gaat zo heel best. Om half één baadt Wytje en om kwart vóór 1 eten ze samen. Wytje in de kinderstoel en Axel op tafel, omdat ik dan bij hem kan en hij goed Wytje kan zien die hij in al zijn bewegingen vol belangstelling volgt. Daarna gaan ze samen naar bed, Wytje slaapt gauw in en als Hok thuiskomt en Axel is wakker, dan haalt hij Axel uit bed in de kinderstoel. Om half 6 wandelen we samen terwijl eerst Wytje met Emmie naar ‘t Ziekenhuis is geweest. Gister bezocht ik Anneke met de kinderwagen, Axel kon fijn buiten op het galerijtje staan. Wytje wil ’s middags niet gaan slapen als Axel er niet is. Hij converseert dan tegen Axel over mamma en baby en Axel kijkt zijn ogen uit en vertelt zijn verhalen! – Thijs is ook erg gezellig bij ons te logeren geweest. Hij heeft die dagen fijn voor Wytje gezorgd zodat ik de kunst kon afkijken. Wij zijn alle drie dagen ’s avonds uitgeweest, 3 maal naar de bioscoop en eens nog nagedanst. Meneer Buck was toen ook mee en Hok vind het fijn dat ik 2 danseurs had en hij kon blijven zitten. Hij heeft het fijn tot 2 uur uitgehouden, toch een prestatie hè. Het was echt fijn. We hadden reuze pret. Dinsdagavond had ik Vivos en Hok ook een vergadering. De Vivos was over “de diepere zin van het sprookje”. Zeer geslaagd was het, alleen kwam Steiner er weer teveel aan te pas. De antroposofen spreken over hem als een soort profeet. In elk geval hadden we weer een avond gevuld. Het was toch wel weer gezellig. Ik kon Lous meteen het heugelijke feit van Menno’tje vertellen. – Intussen heb ik 13 loten voor de Werkelozenloterij verkocht, en is Hok Commissielid geworden voor de viering van 11 november. – Hij heeft er nu weer erg bezwaar tegen dat ik naar Soerabaja zal gaan. Ik weet nu nog niet wat ik moet doen. Em rekent er al vast op. – Tommy’s jonkjes komen al gauw, Jeanne wil er gelukkig één. Jeanne zocht gister Anneke op [3] en ging toen met mij mee naar huis. Hok had weer vergadering om 8 uur en zij bleef nog kletsen tot half 10. Tek Bheng oculeert  nu rozen e.d. Hij heeft absoluut geen werk, echt zielig, voor Jeanne ook geen lolletje, maar tussen die twee loopt het wel los, gelukkig. – Fanny schreef ons dat ze op Emma’s verjaardag geweest waren en mijn pakje hadden afgegeven. Van Emma zelf nog geen woord na de 27e. – Op de 30e stuurden A. en Th. beeldige kerklelies om op ’t grafje te brengen, erg aardig. Wij brachten er zelf chrysanten, wat erg feestelijk stond. Verbeeld je, anders was ze al 3 geweest, maar enfin, volgens theosofen is haar zieltje in Axel overgegaan, laten we ’t hopen. – De 26e aten we beschuit met jongensmuisjes en op Em’s verjaardag chocolade schuitjes met slagroom, zoals jullie vaak eten op feestelijke gelegenheden! – Het is nu 8 uur n.m.. De kinderen slapen. Het nieuwste is dat ik het licht niet uit mag draaien, dan beginnen ze beiden tegelijkertijd te brullen. Dus zeg ik dat ik dadelijk kom kijken of ze slapen en inderdaad zijn ze snel ingeslapen. Ik ben net terug van de Dagelijks Bestuursvergadering IEVA. We zullen nu een halfjaarlijks verslag maken en met Kerstmis krijgen we een Kerstboom in ’t IEVA huis en zingen de meisjes een kerstcantate, ingestudeerd door Becca van Kreveld = concertzangeres, Vivoslid. Zij woont met man en baby nu ook in ’t IEVA huis. Waar kan ik Irene nu bereiken? Bij jullie zal ik het maar sturen omdat [4] ze met jullie toch wel contact zal houden over de IEVA. Schrijf me alsjeblieft even precies over de Hollandse IEVA. Meneer Buck heeft in Batavia gehoord dat we zeker ƒ 9.000.- krijgen in november. We moeten maar alvast een begroting opmaken wat we met dit geld zullen doen. – Wytje is vanmiddag zijn bed uitgevallen toen de baboe en ik even de kamer uit waren. Hij huilde geweldig maar dankzij de rondrijdende speelgoedauto was hij weer gauw goed. Het vervelende was dat hij er blijkbaar sentimenteel van was geworden, zodat hij niet meer van Anneke weg wou maar erbarmelijk begon te huilen. Tot huis toe hield hij het vol maar zodra we in de tuin waren, was ’t weer over. Axel was zoet als steeds. Hij had net een soort slappe lach, schaterde over alles. Ik wou hem laten drinken uit de beker, maar hij kon niet van ’t lachen en wou toen ook niet meer. Al sinds een maand zeker, eet hij ’s avonds niet meer. Vier maaltijden per dag vindt hij voldoende. – Om 12 uur kwam Katy met Sjoeke even aan. Ze is angstwekkend mager en vertelde dat Jaapje stokjes van armen en benen heeft. Zij beiden en Egbert hadden mazelen. Jaapje kreeg er nog zweren op ‘t been bij en Katy kaakontsteking en griep. Zij beiden blijven nog een paar weken in Bandoeng. Ze zegt dat je in Batavia niet meer op je verhaal kan komen, je blijft op een slap niveau. – Wij wilden Houw een ontbijtservies geven, het is wel leuk met theekopjes en theepot e.d. erbij. Zou je daar eens naar kunnen kijken – modern zou erg leuk zijn. Ik heb geprobeerd wat Fanny’s smaak was, maar ze vond mooi wat ik mooi vond. Er is hier een geel geklopt servies (als geklopt zilver) aardewerk vuurrode knoppen en oren, wat ik wel leuk vond, maar hoe zijn de prijzen in Holland? Als ’t te vermoeiend voor je is, laat het dan maar, maar je hebt zulke leuke kunstwinkels bij jullie. [5] Houw wou ook graag een paar zwarte gebreide dassen. Als je soms iets donkers stemmigs-moderns ziet, koop het dan maar, want ik vind zwarte dassen ontzettend en Fanny ook. En dan maar 1 zwarte gebreide, zo’n heel eenvoudige. 

Dag Eida.

Het is kwart vóór 11 en Hok is er nog niet. Ik heb maar vast een boterham gegeten, want ik barstte opeens om 10 uur. 

Hij zal de volgende week dan wel dubbel schrijven. Dag.

HOK

Dag. De vergadering is afgelopen, allen razende honger. 

Wytje kan erg ondeugend zijn, maar ook erg lief. Axel idem, idem. Hij kan uit zichzelf gaan zitten. 

Hok.