EIDA

27-6-‘33

Geliefden – Het is alweer dinsdag, de tijd gaat zo snel. Hok is vrijdagavond thuisgekomen en we zijn al haast weer vergeten dat hij weggeweest is. Het enige wat hij er uiterlijk nog van overgehouden heeft, zijn de gymnastiekoefeningen van ’s morgens en de schrammen op zijn knieën. We gaan het nu samen doen, want vandaag is de eerste dag dat Axel zuigeling af is. Vanmorgen voor het eerst kreeg hij een fles, in plaats van moedermelk. Hij vond het best in orde gelukkig. Ik moet hem ’s morgens en ‘s avonds melk geven en ik zie er niet anders kans toe dan wanneer ik het in een fles doe. Ik had altijd gedacht wanneer ik hem 6 maanden voedde, flessen niet nodig waren. Zo probeerde is het eerst met lepelen maar dat duurde zeker een uur vóórdat het op was omdat ik het niet mag binden tot pap en het even vlug van de lepel loopt als ik het erop doe. Toen heb ik een eierdopje genomen want een kroes is veel te wijd en toen ging nog de helft over zijn kleren. Aldus is dit de beste oplossing voorlopig. Hij vindt het zelf ook! Eerst gaf ik hem nasi tim + nog tweemaal de borst, 4 dagen later nog alleen ’s morgens de borst en nu hij al goed uit de fles drinkt is de koek op. Ik vind het wel fijn, vanmorgen zijn alleen mijn borsten erg opgezet, als het niet vanzelf met kamferspiritus overgaat, laat ik ze even opbinden op Borromeus. Maar, ik denk wel niet dat het nodig zal zijn. Nu zijn we dus weer een mijlpaal verder. – Bij voorbaat onze dank voor de postwissel, er is al aan gewerkt, maar meer zeg ik nog niet! Ik geloof dat ik Moeder, onze penningmeesteresse nog nooit bedankte voor alle moeite. – En ik wou graag nog een inlichting: wat is die eerste rekening van Nijhoff van ƒ 32.-? Van die van ƒ 28.25 stuurde je de rekening. Je krijgt dus nog ƒ 17.52 van ons. Je had de postwissel eigenlijk niet hoeven te sturen. Dan hadden we zó afgerekend. Want nu zal het wel weer een tijdje duren voor we je geld kunnen sturen, ’t is nog steeds treurig bij ons. Toen Hok weg was, was ik fijn zuinig! Bovendien verdiende ik nog ƒ 4.- met het stukje in ’t Huisvrouwenblad dat Hok schreef. O, dat vertelde ik jullie al. Anneke en Thijs zijn dus van elkaar. Hij kan best eens komen week-enden, het is niet zover weg. Anneke is gister verhuisd naar haar “eigen” paviljoentje, ik heb nog niet bij haar gekeken. Ik heb het nog steeds druk. Daarnet is de kooklerares van de IEVA gekomen, maar ze nam geen genoegen met ƒ 30.- in de maand, vroeg ƒ 50.-. Het zou niet veel zijn, als we het geld maar hadden! We hebben nu kans op een directrice die erg beschaafd is, bijzonder prettige huisgenote moet zijn en de kooklessen ook wil geven, al is ze niet gediplomeerd. Ik geloof dat we dat nu maar moeten doen, want de huishouding loopt in ’t honderd met deze directrice, die we hebben. – Net was ik met onze secretaris, Meneer Buck bij haar. Ze lijkt ons een aardige dame, een echte moeder voor het huis, fijn. – Axel ligt in de tuin, in de box, hoewel het al over half 2 is. Ik kocht een grote linnen tuinparasol en nu kan hij elk uur van de buitenlucht genieten. Hij is alleen niet erg in zijn sas, misschien heeft hij het toch te warm. Ja, hij ligt nu bij me op de divan. Hij maakt nu al zoveel geluidjes, echt enig – wanneer konden wij al wat zeggen Mam? –  Ik geloof dat Anneke nu ook maar met de luchtpost zal schrijven – wij hebben het haar sterk aangeraden. – We kregen een brief van Dirk met een afschrift van Tante Leidie’s brief aan To en Jan – jullie kreeg die ook, schreef hij. Hoe vind je haar? Naar mijn mening neemt Dirk alles wat Tante Leidie schrijft teveel au serieux, net als jij Mam! Zij is juist iemand die veel lijdt aan stemmingen en deze voor haar mening houdt, al varieert die nogal eens! Ik vind het geen reden om zich over op te winden, maar Dirk denkt zelfs dat zij hem haat, wat natuurlijk onjuist is. Het is een stom mens, zou je zeggen – In plaats van dat ze Dirk aanhaalt, doet ze dit. Snapt ze dan niet dat Dirk zijn kinderen absoluut van haar kan vervreemden als hij zou willen. [2] ’t Is absoluut bespottelijk, naar mijn mening moet Dirk haar alleen nog schrijven als hij haar moet antwoorden, verder moeten de kinderen maar niet met haar corresponderen, en hij moet er zich niets van aantrekken. Als zij beweert dat ze nooit van plan is geweest in een pension te gaan, dan is dat al zó een enorme leugen, daar ze dat zelfs aan ons geschreven heeft, dat hij verder geen pogingen moet doen haar zijn stemming uit te leggen. Overigens snap ik niet dat Jan Erik hem die brief liet lezen, zou ik nooit gedaan hebben. – Het lijkt me wel fijn als je een klare jurk voor me stuurt maat 44, ik kreeg een schattige collectie plaatjes van Liberty, een jurk “Doris” van ƒ 16.75 vind ik schattig, maar misschien kun je iets goedkopers krijgen. Maar in elk geval wilde graag iets Indanthrens daar heb ik hier het meeste plezier van. Die gebloemde katoenen voile is nog steeds intact, onverslijtbaar. Dus als je geen klare kunt krijgen, dan graag weer een stofje – ik heb nu een goedkoop naaistertje van ƒ 5.- voor een nette jurk. Misschien maakt dat patroon van Doris juist wel breed, misschien is ’t geschikter voor Em. – Em komt dus in september, gaat eerst nog fijn van de zomer genieten, wat Jeanne erg verstandig van je vindt. Ze was hier met Tek Bheng de avond dat Hok thuiskwam – Hok kwam pas om half 11 en zag ze niet meer. Ze waren erg vrolijk beiden en samen. Die middag was het hier een toestand – ik was ’s middags nog wat gaan liggen toen Axel om half 5 al gegeten had en toen kwam het vrouwtje van Hok’s hopman in ’t kamp om afscheid te nemen, daar ze met haar man naar Holland ging, ik ontving haar in mijn kimono en tegelijk kwam een echtgenoot van een Vivoslid, een Mexicaan of zo om te vertellen dat zijn vrouw een baby had gekregen in het Engels-Duits – Van schrik van de kimono en ’t taaltje, liet ik hem aan de deur staan! Ik heb me toen gauw aangekleed en daar kwamen Tek Bheng + Jeanne, even later Meneer Buck voor IEVA zaken en daarna A. en Th., en toen Axeltje weer gevoed was, Hok! Hoe vind je zoveel van ’t goede! A. en Th. maakten dus ook kennis met Jeanne. Ik heb nog vergeten te vragen wat voor indruk Jeanne op haar maakte. Ze heeft altijd de beeldigste jurken aan, niet van de goedkoopste! – Gister wilden we net uitgaan, kwam opeens een dame uit een demmo: Mevrouw Vosmaer! Wat aardig dat ze ons opzocht, een echte gezellige moeder. Vroeger vonden we haar toch alleen maar merkwaardig en een beetje een zeur – ik vond haar nu heel aardig en ze was verrukt over Indië, al was ze veel ziek geweest, haar hart schijnt niet goed te zijn. Ze was niet minder enthousiast over Axel, die natuurlijk weer braaf een “nette indruk” maakte. Ik bracht haar bij Anneke waar ze Wytje ook kon bewonderen. Ik vond het wel een geslaagd bezoekje. – Als je goed stuurt voor een jurk, dan vind ik 2 soorten effen en een streep of effen en een bloem erg leuk. Die Indanthren voile heb ik met niet-kleurecht moeten afzetten en al 2 maal moeten vernieuwen. – Wat enig dat jullie met Pinksteren zo’n tocht maakten. Jullie zijn sinds Indië niet meer bang voor een afstand! – Ik ben niet erg attent met feestdagen – aldus gelijk met trouw- en verlovingsdag omhelsd.

Dag Eida

[Randje pag. 2]

Moeten de dictaten van de Koloniale School opgestuurd? Aan de mijne heb je niet veel, staat weinig in. Hoe vinden jullie de kiekjes?

[Randje pag. 1]

Ik geloof niet dat Dirk zo’n erg moeilijke man is, als je hem aan kunt, geen mens is gemakkelijk in de dagelijkse omgang. Zou Tante Leidie menen dat het heel erg geslaagd is dat Em gaat. Zal wel niet.

Enig dat jullie ook gevlogen hebben, afschuwelijk dat vallen. Gelukkig dat het maar 8 minuten duurde.

[3]

HOK

G. Sinds vrijdagnacht weer thuis. Het was op het kamp een gezellige boel, en ik heb er heel wat opgestoken, en ik weet nu meer van de psyche van de aankomende jonge man. Ik heb geen spijt dat ik aan die cursus heb deelgenomen. Het was natuurlijk minder plezierig dat mijn vakantie ervoor werd opgeofferd. We hadden veel regen, van tijd tot tijd was het kamp een modderpoel en desondanks bleef het er erg prettig, dankzij de goede leiding. Eén der dagen werd bestemd voor een zwerftocht, waarbij we de gehele dag voor onszelf te zorgen hadden. We mochten niets kopen, brood moesten we zelf bakken. Onze hele patrouille had al heel weinig zin in koken, zodat we die dag vrijwel niets binnen kregen. We hadden een broodje van het kamp meegenomen en dat werd ons rantsoen voor 2 maaltijden voor 6 man, d.w.z. 1 sneetje per man per keer. Dat broodje was eigenlijk taboe en voor die ongehoorzaamheid hebben we dan ook fijn op ons dak gekregen.

Nu is alles weer als vroeger. Axel vond ik nog dikker en groter geworden, en toonde een geweldige vooruitgang in het uitbrengen van geluidjes. Hij heeft nu al een grote verscheidenheid tot zijn beschikking. Vandaag begon hij zijn eerste kruipoefeningen. We zullen gauw een bedje voor hem kopen.

Vandaag kreeg ik bezoek van een Chinese prof. uit Peiping[1], hij hield me 2 uur bezig. Erg interessant, en vooral trof mij zijn wetenschappelijk enthousiasme. – We kochten een maand geleden 2 aandelen van Philips (koers 169), nu staan ze al 185. Jammer dat we niet meer kochten, spijt heb je toch altijd!! We deden dit om tegen eventuele inflatie gedekt te zijn. De aandelen der Koninklijke hebben goudwaarde. – De Raad van Justitie heeft mij niet als deskundige willen hebben, waarschijnlijk de naam, daar de beklaagde ook Tan heet. Ik blijf echter adviseur van de gedagvaarde importfirma. Naar mijn idee heeft Philips volkomen ongelijk. Het is een minder faire handeling van Philips, het proces gaat hierom, dat de Japanse lampenfabrikant beticht wordt van inbreuk te hebben gemaakt op een van Philips’ patenten. De gedagvaarde beweert dat hij volkomen andere methoden volgt dan door Philips werd gepatenteerd. Nu beweert Philips dat zulke methoden niet bestaan, hetgeen een volkomen onjuiste bewering is. En het blijkt nu dat Philips zelf een andere vervaardigingsmethode heeft gepatenteerd! Ik bezie de zaak uit rechtvaardigheidsoogpunt, en zal niet graag, wanneer zulks in mijn macht ligt, een unfaire zaak laten voortbestaan. – We vergaten u geluk te wensen met uw verlovingsdag. Beter te laat dan nooit, dus feliciteren we u nu met verlovings- en trouwdag tegelijk. Moge op beide dagen de zon stralen. – We zullen Emma dus al spoedig weer in ons midden zien. Bravo Emmetje en welkom hier. –

Dag Hok.