HOK

14 februari 1933

Geliefden,

Ziehier het levensteken van onze nieuwste aanwinst. Waarschijnlijk zult u het met gemengde gevoelens ontvangen: zo onpersoonlijk zult u zeggen; we geven de voorkeur aan Ciné-Kodak. Die liet de mensen voor je leven, zelfs Axel’s slaap kon hij zo prachtig weergeven! Maar toch, zult u zeggen, deze is het behoud van onze ogen.

We hebben maar tot de koop van een schrijfmachine besloten, vooral nu Eida secretaresse is van twee verenigingen, althans denkt ze het te worden. Van de Vivos is ze het al; van de IEVA zal ze het waarschijnlijk gauw zijn. Ze wordt een belangrijk persoon in de Bandoengse samenleving.

Axeltje wordt met de dag liever. Hij glimlacht tegen zijn bewonderaarsters, die al zeer talrijk zijn. Dan is hij onweerstaanbaar. Met de voeding gaat het nog altijd prachtig. Hij weegt nu al 5,860 kg. Hij is al erg gegroeid, zodat veel stukken van zijn garderobe hem al te klein zijn. We hebben hem een paar dagen geleden in de babykamer gefilmd; ik hoop dat het gelukt is. Hoe vond u Axel op de film. Er was toen nog niet veel aan hem te zien.

Met mijn gezondheid gaat het nu weer opperbest. De griep behoort tot het verleden. Het is nu akelig regenachtig weer, zowat een maand lang al. Dat was anders in Oostenrijk, hè Em? Vond je dat glijden, terwijl je op het achtereind van je ski’s zit – met opzet natuurlijk! – niet heerlijk? Ik heb er ook een paar dagen op gestaan, net genoeg om te ervaren dat losse sneeuw in je kleren – ik had toen geen skipak – niet erg prettig is. Heb je ook tochtje gemaakt? Dat moet erg prettig zijn. Zover heb ik het niet gebracht.

Met deze boot vertrekken de Schepersen naar Holland. Ze, Tine, is speciaal hier overgekomen om u verslag te kunnen uitbrengen over Axel. We mogen Tine erg graag; ze moest alleen maar wat meer schrijven! Eergisteren gingen we met De Jongh naar Marleentje in de blonde Venus. Wat speelt ze goed, de scenario is alleen wat onwaarschijnlijk hier en daar. Dag tot de volgende week, maar dan weer gewoon met de pen.

Hok.

Deze machine kan ook erg woedend zijn, dan schrijft ze rood.

Welke datum heeft Dr. Leggeloo als basis van de horoscoop van Axel genomen. Toch 6 december en niet de 5e. Wilt u hem bedanken voor zijn belangstelling in onze spruit.

Moeder, zoudt u zo vriendelijk willen zijn voor mij ƒ 10.- te willen betalen aan het Geologisch Mijnbouwkundig Genootschap voor Nederland en Koloniën. Instituut voor Mijnbouwkunde. Delft. Gironummer: 40517. Bij voorbaat hartelijk bedankt.

[2]

EIDA

17-2-’33.

Geliefden –

’t Is kwart voor 10 en ’t zware vrachtje ligt weer in zijn wieg in de tuin, op de plek waar anders de zon hoort te schijnen, die nu achter de wolken zit helaas. Maar Axel ligt daar toch prettig onder een dekentje in het blauwe pakje, trui en broek die jullie 2 jaar geleden stuurden. Er is al een scheur in de wiegenklamboe gekomen toen ik hem met winderig weer buiten heb gezet en de rammelaar van Tineke er vermoedelijk krachtig tegenaan is gekomen, want anders begrijp ik niet waardoor het komt. In elk geval ligt het tonnetje in de tuin, dat van 15 januari tot 15 februari kans zag 1 kilo aan te komen. Dr. Bisdom was er weer op de 15e en schepte enorm veel behagen in zijn stevig lichaampje met veel spier, zijn bruine (zwarte!)  beentjes van de zon en zijn heldere oogjes. Er was eigenlijk niets aan hem te onderzoeken, maar ik vond het echt fijn dat ze zo tevreden was. Ze zei zelfs dat het niet mooier en gezonder zou kunnen zijn! Ik groeide! Hok moest woordelijk weten wat Christie gezegd had, voortaan zal ik het moeten stenograferen! Het enige waar hij niet al te precies mee is, is zijn ontlasting. Ik mag hem nu wat geschrapte pisang geven als het nodig is. Zij wil dat ik hem maar 4 maanden helemaal voed, niet langer, dàn mag hij al wat pap erbij. Zijn naveltje is ook weer keurig naar binnen gegaan, maar zijn huidje is op de buik wat ontveld, zodat ik nog even wacht voor er weer Sanoplast op komt. – Ziehier is het portret van onze zoon! – Hoe vond je de film? We zijn in grote spanning.

Het feit dat Bepje niet naar Indië wil komen, wordt steeds raadselachtiger, nu Dien en ik beiden pas een brief van haar kregen dat al haar hoop voor een baan op mij en Indië was gevestigd. [3] Ik hoop maar dat we morgen een vliegbrief krijgen.

Dien gaat naar Bali, begin maart, om Jop te helpen met de baby, die moet komen. Emy heeft weer last van het nierbekken gehad, maar gelukkig is alles nog goed.

Wij hebben Anneke en Wytje hier te logeren gevraagd, het kan eigenlijk best en ik zou het zo gezellig vinden.

Zaterdagavond vierden we met Irene en Alex (hij vindt dat we Axel naar hem hadden moeten noemen!) zijn verjaardag – we gingen voor zijn plezier naar een Duitse film, die wij snert vonden, maar hij leuk!; het was overigens hun laatste vreugdedag, want de volgende dag brak het dochtertje haar arm, precies op de elleboog, helemaal in tweeën. Het arme kind ligt in Borromeus met een katrol die haar arm moet rekken, ze is net 12 jaar, zo sneu. Af en toe ga ik even naar haar kijken. De hele eerste nacht waren Irene en Alex bij haar en de volgende nachten zullen ze ook niet veel geslapen hebben. En dit ook weer, nu ze in april naar Europa gaan – er wordt hun wel een grote beproeving opgelegd, want hij kan ook niet mee naar Europa omdat hij in tijdelijke dienst is, al is het ook al 12 jaar.

Zondagavond gingen we met De Jongh naar Marleentje, die zelf bekoorde, maar wier film snert is.

Maandag grote verzoendag tussen bestuur Vivos en feestcommissie – we spraken af er geen woorden meer over vuil te maken en de leden er maar niet mee in kennis te brengen. Aldus was dat vuiltje weer van de lucht. Lien Janssen v. Raay heeft eigenlijk dat zaakje alleen op moeten knappen, want ik hield stijf m’n mond om niks onaardigs te zeggen en Tine Sparmann was maar weggebleven, makkelijk! – Lien was zeer politiek en bewonderde haar. Dinsdag moest er nog een speciaal briefje rond aan alle Vivosleden en ik moest de notulen voor de volgende dag nog maken, zodat ik aan jullie brief niet toekwam.

Woensdag was dus de eerste Vivos avond van het jaar en ’t was heel [4] aardig, het ging over de groeiende disharmonie tussen kinderen en school. Paatje is het bij jullie ook zo dat er elk jaar meer mensen blijven zitten en zakken. Heb je ook de indruk dat de tegenwoordige jeugd niet meer voor dit onderwijs geschikt is. Ook de muziek verandert zo enorm, degenen die jazz appreciëren, vinden Beethoven zelfs een oude knul, vertelde iemand. Tegenwoordig komen ze meer eerlijk voor hun mening uit, ze generen zich niet meer om Beethoven lelijk te vinden. Mevrouw Hille weet de narigheid op school aan de overbelasting en aan de afwezigheid van rust in onze tijd. En dàt geloof ik ook, wij moeten dus allereerst naar rust streven, onszelf tot persoonlijkheid maken, zodat we goede opvoeders kunnen worden. En het lijkt me dat onze tijd dat al goed aanvoelt, vandaar die Bookman beweging (House- party) die voorschrijft dat ieder mens elke dag een half uur stilzit en dan alleen intens tracht contact te krijgen met God – dat zal rust brengen. – M’n eerste notulen voor de Vivos werden beloond met applaus! Enorm hè!

Wat aardig dat Juffrouw Revers jullie heeft opgebeld – ze schreef mij ook een briefje, erg hartelijk. Ze heet niet Reeser. Misschien is ze al eens bij jullie geweest – Ze zal je zeker bevallen als ze niet te lang blijft en niet te vaak komt.

Jan en Tine zijn eergister vertrokken – ik benijd ze!! Ze stuurden ons hun kinder-wagen, een beeldschone van buiten: als ze nu maar eerst de weg komen walsen. Tine stuurde nog 2 schattige gekleurde zijden tricot pakjes voor Axel, zo enig. Als je iets voor Axel wilt maken, maak dan hansoppen voor ’s nachts want over een poosje kan hij niet meer in zijn truien en is een slaapzak ook minder geschikt: als hij kan lopen!

Ik heb nu voor een paar dagen schoon genoeg van uitgaan. ’s Morgens heb ik toch al aardig wat te doen voor de IEVA-propagandavond, [5] Toinie Chavannes en ik zijn er al druk voor bezig. Er is nog veel te doen – stel je voor om een zaal van 900 mensen vol te krijgen en dan ze nog een uur, 1½ uur op ’t toneel te boeien! We sjouwen alsmaar van de één naar  de ander – we moeten een goede jazzband hebben en hebben nu 3 op ’t oog. We moeten een toneelstukje hebben, maar hebben nog niets, één dilettantenvereniging wil niet. We krijgen een kleine uitstalling van handwerken, die de IEVA meisjes maakten en demonstraties van hun lessen, verbanden leggen, fröbelcursus e.d. In de pauze moeten er kroketjes en slaatjes verkocht, maar de directrice van ’t tehuis voelt er niet voor, er moeten programma’s met advertenties komen, er moeten dansen ingestudeerd en ik moet dichten! Hoe vind je dat alles!? De voornaamste Bandoengers moeten kaarten kopen, we moeten er persoonlijk heen, naar de burgemeester, de resident, de legercommandant, generaals enz.! Gelukkig kent Toinie’s moeder haast al die mensen – het is nu zaak alle verlegenheid af te leggen voor de zaak.

Dag jongens, omhelsd Eida

Tante Leidie gaat in mei misschien alweer terug. Voordien moet ik haar dus te logeren vragen!

Hoe vind je de schrijfmachine? Wil je altijd zulke nette brieven? Ik ga van Lientje Hupkes een paar tiklessen nemen, maar misschien pas in april. Ons feest is 1 april!