HOK

8/12 ’s morgens.

Lieve Mammeke,

Hartelijk gelukgewenst met je verjaardag en je kleinzoon. Axel is een bij-de-hande jongen: hij heeft al vier maal gedronken en kon het direct. Hij lijkt op mij, maar met donkere ogen. Hij is prachtig gaaf met een nette vorm van hoofd. Sparmann vindt hem beeldschoon. Ik ben heel goed en heb maar een klein beetje verhoging,

gisteravond 38°. De zuster zegt dat ik er nu uitzie, alsof er niets gebeurd is. De hele kamer is stikvol bloemen. Ik heb van Tek Bheng prachtige orchideeën gekregen. Vandaag mag ik misschien van je vruchten eten. Ik heb reuze honger, maar ze geven me niks. Axel heeft donkerblond nesthaar. Ik hoop dat je op de kiekjes wat kunt zien. Ik sta er melig op, maar het was ook de tweede dag. De kiekjes zijn niet erg scherp maar later komen er betere. We hebben eerst gezellig Sinterklaas gevierd. Toen de nachtjapon en Emma’s doek was uitgepakt, kon het zeker beginnen.

We zongen eerst Sinterklaasliedjes en hadden zelf ook enige pakjes. Hokje gaf me nog een modern poederdoosje, mijn eerste. ’s Nachts om een uur of twee werd ik wakker en de weeën kwamen direct vlug na elkaar. Hok snelde toen naar de telefoon van Borromeus. Om kwart over drie constateerde Sparmann dat het goede ogenblik er was. In pyjama, kimono en slofjes ging ik met Sparmann mee en Hok in onze eigen auto met de koffers. Sparmann belde Kuijer op voor assistentie. Om iets over half 5 was onze zoon er al, voor jullie een echt Sinterklaascadeau.

Daar deze brief juist op Moeders verjaardag komt, sturen we hem maar naar Moeder, maar Vader en Em ook gelukgewenst met de tweede kleinzoon en neef.

Hartelijk omhelsd.

Eida

HOK 

Bovenstaande brief heeft Eidje me gedicteerd. Zus Ortt zal ons helpen wanneer Eida uit het ziekenhuis komt.  Dat zal, wanneer er niets tussenbeide komt, de 16e plaatshebben Ik neem dan een paar dagen verlof. Heerlijk die spanning van je af te voelen vallen. De kritieke tijd is de eerste vier dagen. Nu zijn er al drie van om. Vanavond had E. maar 37.7° koorts. Met de voeding gelukkig geen last. Eidje heeft ook al wat gegeten. – Ik heb al twee maanden geen werk hoeven te doen voor de petroleum, maar toch 2 x ƒ 500.- getoucheerd. Een reuze buitenkans, zodat de uitgaven voor de bevalling ons niet zwaar zijn.

Sparmann heeft de zgn. laterale keizersnede toegepast, deze methode reduceert de kansen van infectie tot een minimum, en heeft geen invloed op latere zwangerschappen.

Dag, vier prettig uw verjaardag. Eida’s jaarlijkse brief komt nog wel. Zij is erg gelukkig.

Hok

[2]

8 dec.’32

Lieve Moeder,

Hartelijk gelukgewenst met uw verjaardag en ook met uw tweede kleinzoon. Voor u is Axeltje nog een Sinterklaascadeau, want de eerste schreeuw hoorde ik tussen 4.34 en 4.35, dat zal ongeveer half twaalf in Holland zijn.

In de vooravond hebben we zoals gewoonlijk onze Sinterklaas gevierd. Eida had weer een paar aardige gedichten. Onze hartelijke dank voor uw pak. De mierenparasol werd direct in gebruik genomen. Eida was erg blij met de nachtpon en Emma’s kleedje. Door de onzekerheid van de komst van de baby hebben we onze Sinterklaas eenvoudig gehouden. Tegen half 11 gingen we rustig naar bed, niets wees op de komende gebeurtenis. Om 2.20 uur werd ik plotseling wakker omdat E. opstond en mijn eerste vraag was, of ze een wee voelde. Ik had nl. net gedroomd dat we een autotochtje plotseling moesten onderbreken, omdat Eida naar het ziekenhuis moest.

Eida wilde niet hebben dat Sparmann direct geroepen werd, ze wilde eerst meer zekerheid hebben. Dus hebben we ons weer omgedraaid om een kwartiertje later weer wakker te moeten. – Arme Tine Sparmann, die stotterde en hakkelde, toen ze aan de telefoon kwam. Sparmann kwam al heel gauw en hij constateerde al een ontsluiting, zodat de operatie niet lang kon worden uitgesteld. Hij stelde er prijs op Kuijer als assistent te hebben. Dat is zo blijkbaar de gewoonte, want Kuijer is onze huisdokter.

Ongeveer half vier zal E. in de operatiekamer zijn gebracht. Het laatste wat ik van haar zag was haar lachende gezicht. Geen moment is ze angstig geweest. Om half vijf hoorde ik de eerste schreeuw, een gezonde schreeuw. Zr Valencia, die toen net de wacht betrok, was de eerste die mij gelukwenste. En Zr Leonardus was degene die me onze zoon bracht.

Om half 6 werd E. weer uit de operatiekamer gerold. De hele geschiedenis heeft dus twee uur geduurd. Sparmann was erg tevreden. Alles normaal zei hij. De zoon weegt 3,4 kg. Eidje had na de operatie natuurlijk nog last van de narcose, de naweeën en de wond. Nu zijn we drie dagen verder. Alles is normaal gebleven, complicaties zijn uitgebleven. Gelukkig maar. Op de kieken ziet ze er erg moe uit, dat komt omdat ze op de tweede dag genomen zijn. Ik hoop dat de kieken u iets zeggen.

Dezelfde dag hebben we Axel aangegeven. Wim Groeneveld Meyer was 1e getuige, Dr Hetzel 2e getuige. Binnen 2 minuten was de formaliteit voorbij. Daarna zijn we even naar Bogerijen geweest en hebben op Eid en Axel een fles champagne geledigd. Ik wist niet dat Tek Bheng in de stad is, anders had ik hem als getuige gevraagd.

Eidje ligt met Deetje Holle, die een week geleden haar baby kreeg in een kamer. De kamer ligt in het nieuwe verlengstuk van het St. Jozef paviljoen. Axeltje ligt in een nieuwe babykamer. Hij doet niets dan slapen. Ik heb hem verder nog niet gehoord. Eidje vindt dat hij ook iets van Emmetje heeft.

Vader en Emma ook van harte gelukgewenst.

Dag Hok.