HOK
Bonn, den 4den Mei '28
Beste Mevrouw en Mijnheer,
Even een paar woorden aan u – die ook ik weldra mijn ouders zal mogen noemen, – nu ik me de dag van zaterdag voor de geest haal. Moge deze dag, waarop toch in de openbaarheid wordt getreden met de keuze van het levenspad van Anneke, voor u steeds een gelukkige blijven. Zeker zal voor u deze lente in blijde herinnering blijven, wanneer bij u niet alleen de overtuiging bestaat dat uw Anneke en uw Eida in het volste bewustzijn hunner verantwoordelijkheid jegens u, jegens hun aanstaande echtgenoot, zich bekend hebben, maar ook wanneer u ten volle overtuigd bent, dat hun aanstaande wederhelften uw dochters verdienen en dat ook met hun daden tonen. Moge u nimmer in Thijs teleurgesteld zijn, moge Anneke nimmer haar stap betreuren; dan zal deze dag uw levensgeluk stellig verhogen.
Als ik op deze dag in Holland was, zou ik aan u beiden een heildronk wijden. Aan u, die werkelijk ideale ouders zijn, zoals ik ze nog niet heb aangetroffen. "Vater werden ist nicht schwer, Vater sein um so mehr!" zegt een humorist.
Dag,

Hok