EIDA

27-11-’34.

Geliefden – 2 januari schikt ons ook enorm voor de trouwpartij. Het lijkt me meer dan dol om samen eerst Oud en Nieuw te vieren. Vermoedelijk zal het Anneke + Thijs  ook wel schikken. Onze kleine kinderen zullen de grootste puzzel worden van het feest. Ik heb Anneke voorgesteld om Wyt en Axel bloemetjes te laten strooien, zou dat niet enig zijn. Ze moeten dan dezelfde soort pakjes aan. Ik had gedacht een gewoon wit bloesje met een gekleurd broekje en klein los vestje – daar liep een jochie mee van een jaar of twee en dat stond zo deftig! Mijn plan was om het helemaal van zij te maken, maar zo’n broekje kreukt natuurlijk wel erg – van zijlinnen is toch wel wat warm, maar transpireren zullen ze toch. Ik heb een beeldige blauwe jurk laten maken met veel plissé, hij wordt erg aardig geloof ik – op de pofmouw openstaande plisseetjes, een strook van onderen daarvan en soort keepje op de rug – Morgen moet ik passen nadat m’n zoveelste verstandskies getrokken is – Die zit nog onder het tandvlees maar de tandarts heeft een reuze hekel aan hem, gelijk Cato indertijd aan Carthago en wil hem al jarenlang verdelgen! – Vandaag vertoonde ik ons IEVA huis aan m’n nieuwe vriendin Anneke de Waal, [2] die zeer enthousiast,  2 tussen-uren, die ze vrij had op de H.B.S., daaraan besteedde. Ze wil als het niet meer zo regent ook met de IEVA meisjes wandelingen maken. Het zal ons benieuwen hoeveel animo daarvoor zal zijn. – Het geheel loopt nog steeds prachtig, Adri Buriks kan het met iedereen goed vinden, geweldig plezierig. – We waren vrijdag op visite bij m’n oudere vriendin + man, majoorsfamilie Bijl de Vroe. Ze vroeg ons eens vaker aan te komen, haar man praat graag met Hok omdat hij dan niet over zijn vak praat maar over gesteenten, politiek en Houw met wie hij studeerde. Zij en ik kunnen buitengewoon goed samen overweg en ze is dol op Axel. – Gisteravond hadden we een Hr. Thung te eten, jong jochie, zó uit Holland, dus ging de conversatie enorm! Hij is geen familie van Betsy, een aardige jongen. Na 11 uur heb ik geweigerd nog één woord te zeggen tot hij zijn afscheid zou aankondigen, Hok deed mee, maar hij vond het zwijgen geen bezwaar en bleef nog twintig minuten ondanks m’n bedekte gaapjes! Van gapen had ik ook zo’n last op Vivos vorige week over “Freud”. Bep Einthoven en ik konden beiden met moeite onze ogen openhouden en plotseling moest ik denken aan de damesSchaap/damesgaap en hield met moeite een [3] slappe lach in! – Wat zeg je van ingesloten stukje! over Mevr. Tan Sin Hok, goed hè, Mevrouw de Chinese tenniskampioene. Naast me tegen de muur staat een enorme lauwerkrans van echt groen met vergulde palmtakken en omwikkeld met rood-geel crêpepapier. Ik ben er ook mee gekiekt, ben er benieuwd naar!, samen met m’n tegenstandster, een allerliefst Chinees meisje, dat het eigenlijk had moeten winnen, als ik niet gemeend had het aan m’n waardigheid verplicht te zijn haar te verslaan! Het verslag schreef Frits Tan met wie ik de mixed speelde. Morgenmiddag is de verdere prijsuitreiking, ik weet niet waaruit dat zal bestaan. – Op ’t ogenblik is m’n tennislust erg gezakt, ik zou best een maand willen uitscheiden en Hok wil me dan verder trainen voor volgende overwinningen! De verwaandheid ligt me duimendik op m’n gezicht! – Ik ben nog steeds verdiept in “Erfgenamen” van Körmendi – elke bladzij is interessant en toch moet ik er af en toe overheen rennen om aan het eind van de maand het uit te hebben [4] in plaats van nuttig te zijn, grijp ik er maar steeds naar. – Axel en ik waren zaterdagmorgen op de verjaardag van Mevrouw van Vianen, ze had natuurlijk vele kletsende vrouwen op bezoek, het valt dan des te meer op hoe aardig zijzelf is. Ik liet Axel een boeket aan haar geven. Hij moest er eerst een stoepje mee op, sleepte wel een bloem over de vloer, maar ze kwamen toch behouden aan. Hij wordt steeds leuker nu hij zoveel al begrijpt – hij draagt b.v. m’n mantel en diverse pakjes en brengt ook alles op zijn plaats. Hij houdt gelukkig van opruimen en kan niet naar bed gaan als hij niet eerst al z’n schoenen op een rijtje heeft gezet! ’s Morgens doet hij hetzelfde met Hok’s schoenen, die hij als een trein achter elkaar aan zet vlak voor de deur! Nu het veel regent ’s middags moet hij zich binnen amuseren, dat deed hij vanmiddag met z’n fiets door de kamer te zeulen. Hij kan er nog steeds niet op rijden. – We hebben nog niet geprobeerd met notendop + gat – maar ik heb wel hazelnoten in huis, walnoten zijn handiger denk ik. Wel bedankt voor het verslag van de juffr. van de Sehschule – ’t zou enorm zijn als Moeder’s ogen weer sterk zouden worden – Doet Vader er niet aan? Dan hoeft hij mis- 

[Randje pag. 4]

schien ook geen bril meer op. – Wat ontzettend erg van die brief van de kinderen Hylckema Vlieg – bah – zouden de ouders dat aardig vinden?! – Bedankt voor de ƒ 8.- van de Veendammer. Hoeveel is onze schuld nu?

Dag liefjes

Eida. [5]

[Randje pag. 5]

Aardig, de banketletter van Mevr. Rempt. – Em is enorm verrukt van de ƒ 1.000.-, een goed idee en enorm voor een huwelijksreis. [6]

HOK

G. Voor mij zit een kampioene, de beste Chinese speelster uit Bandoeng. Zie verder ingesloten krantenverslag! Zij kreeg een lauwerkrans en haar prijs zal morgen worden uitgereikt. Zij speelde vooral in het laatste deel der wedstrijd goed. En nu gaat zij op haar lauweren rusten. – De 2e januari zullen Em en Dirk dus in de echt verbonden worden. We zullen er natuurlijk bij zijn en fuiven, tot wij niet meer kunnen. Axeltje moet er ook een rol in spelen. Hoe zal hij het ervan afbrengen; hij begrijpt nog zo weinig, hoewel het al vrij veel is. Hij kan al dansende lopen, verstoppertje spelen, maar of hij het ook zal doen, als er veel mensen om hem heen zijn. 

Het regent nu vrijwel elke middag, van boodschappen doen is nog geen sprake. En wanneer de middag toevallig droog is, zit ik meestal op de tennisbaan. Bedankt voor de ƒ 8.-. Gaarne onze verlies- en winstrekening van 1934. 

Wat een aankondiging voor een zilveren bruiloft. Blijkbaar een moderne geestigheid! We schrijven hier nog altijd niet volgens de nieuwe spelling. Wellicht blijft die achterwege.

Dag Hok.