EIDA

23 okt.’34

Geliefden –

Toen jullie brief kwam, zat ik in Batavia bij Em – de ene morgen vroeg heen, de volgende terug. Ik moest toch naar haar toe en haar spreken na het verlovingsbericht. Fijn dat het zover is bij hen hè. Ze zijn daar nu allemaal stralend, Dirk is vast een ideale echtgenoot en Em niet minder. Enig dat de kinderen ook zo blij zijn met haar. Ik heb ook weer erg van het stel genoten. Eerst het hele huis bekijken en alle bijzonderheden van hun kamers. Ik had ook een taart meegebracht met verlovingsringen en E+D+4 erop bij gebrek aan bekende data, als elk verloofd paar bij jullie krijgt. Em zag gelukkig direct dat het ringen waren, Dirk absoluut niet, Em vond het geweldig. Ze herhaalde steeds hoe fijn ze ’t vond dat ik er was – één familielid moet je er ook bij hebben. We zijn met ons beidjes op Em’s kamer gaan zitten terwijl de kinderen bij gebrek aan toezicht het huis afbraken, maar het kon ons fijn niks schelen! Ik was er al om 10 uur, dus fijn vroeg. Het was erg geslaagd middenin de week omdat Dirk er niet was. Van hém weet ik genoeg, ik moest speciaal Em hebben. De kinderen zijn ook altijd zo blij met me, dat ik me er direct thuis voel. – Em zag er weer best uit, alleen wat kringen onder de ogen van een hoofdpijnweek, maar ze is ideaal gelukkig, dat is toch enorm dat dat nog gekomen is. – Hertha en Jeanne waren hier toen ik de taart versierde ’s avonds en ze hielpen fijn met Axel, die juist moest eten. Daarvóór waren de nieuwe buren op de thee geweest. Ik zou eerst met hen naar Batavia rijden vrijdag, zijn gaan elke 3e vrijdag van de maand en hadden aangeboden of ik eens mee wou rijden. Dit vond ik dus een ideale gelegenheid. Maar daar ze plotseling niet vroeg wilden gaan en er pas om 12 uur zouden zijn, vond ik het zonde van [2] de morgen en ging per trein – Gistermorgen kwam plotseling Hertha als een gebroken mens bij me – ze hebben haar gedwongen ontslag te vragen omdat ze bang zijn dat ze de kinderen niet klaar zal kunnen krijgen voor het toelatingsexamen. Ze zegt zelf dat de kinderen al te laat bij haar kwamen en ze al zoveel met hen had ingehaald en dat ze best klaargekomen zou zijn. Er is een gepensioneerd onderwijzer komen controleren en die heeft het bestuur bang gemaakt – ’t is erg beroerd voor haar nu zo middenin het jaar – ze krijgt direct 2 maanden ziekteverlof en mag niet meer op school komen – de kinderen ziet ze niet eens meer. Ze kan geen eten meer inhouden en is eens zo ellendig. Afschuwelijk. Het huwelijk is voor haar het enig ware, maar er is geen man. Ik wou dat ik haar kon helpen. –

Ik wil dolgraag voor Axel een liedjesboek voor zijn verjaardag. We hebben pas Sinterklaasliedjes gezongen en gespeeld precies als wij vroeger met de handen op Moeder’s hand. Hij slaat bij afwisseling eens met zijn handen op de toetsen want dat stilzitten verveelt hem dan. Verder sokjes voor hem, ik weet niet welk nummer, maar zijn schoenen zijn op ’t ogenblik 23 dus passend bij 24 of 25. Voor mij bijv. een nachtpyjama zo zonder mouw of hansop, jas en broek aan één stuk. – Maar daar zit ik nu maar te kletsen en heb jullie nog niet eens zeer bijzonder omhelsd en gelukgewenst met de trouwplannen van je jongste dochter. Ze hebben geen adres op hun kaartjes gezet, net als op mijn verlovingskaartje indertijd, maar zij deden het met opzet niet omdat ze ’t niet mooi vonden!! Maar nu staat het erg kaal vind ik, met alleen hun namen. Kennissen van Em buiten Batavia, die niet weten dat Dirk bij de [3] Nillmij is, kunnen haar niet eens gelukwensen, maar Dirk vindt dat dat iedereen bekend moet zijn! – Em wist niet eens dat Anneke in Garoet zat. Zo houden wij dus het contact gaande tussen de zussen! – Mia moet gister gepromoveerd zijn. Malie schreef het me als paranimf. Ze was ook erg verrukt van jullie belangstelling vóór en na hun huwelijk en dat ze zulke lekkere koffie zette, gedeeltelijk dankzij de molen! – Jeanne logeerde hier 2 nachten. Ze is alleen gekomen omdat Tek Bh. op ’t laatste ogenblik moest blijven omdat de directeur kwam, en ze hadden één van de !!auto’s van de man van Tek Bheng’s moeder al gekregen. Die vragen ze altijd voor hun Bandoengse uitstapjes – ze zijn nu goed bevriend met die man. – We hebben vandaag straatverlichting gekregen op de Berlageweg, tussen het huis van Ortt en ons, dus een gratis schemerlamp voor het platje! Onze straat wordt nu toch eindelijk erkend en voor vol aangezien, nu er 3 huizen staan! Van Dien nog niets meer gehoord nadat de baby 1 week oud was, en nu is ze al 2 maanden. Ik hoop maar dat er [4] niks aan de hand is. – Onze kinderwagen, de oude van Tine Schepers, wordt nu gebruikt door een zuster van Erna Jansen voor haar dochtertje. Grappig dat dat ding nog steeds dienst kan doen. – Verbeeld je Scott is al aan, en de Uiver slaat ook een schitterend figuur – Die Scott zal wel een week op apegapen liggen van het racen, terwijl Parmentier nog helemaal fris zal zijn. In Tjililitan[1] zijn ze geweldig binnengehaald, ik had er ook best bij willen zijn. In 3 dagen, ’t is toch geweldig. – We hebben een nieuw borden- en pannenrek in de keuken, op ’t ogenblik wordt het wit geverfd met grondverf erbij volgens de regelen der kunst.De djongos, Awan, vindt het heerlijk en laat er al zijn werk voor staan! – Fijn dat Alingh verloofd is, dus gelijk met Em – Tenminste prettig voor Tante Masje dat Oom Isaac Israëls zo geweldig gewaardeerd wordt en ook werd tijdens zijn leven. – Ik had geen IEVA meisje voor Anneke, daar al degenen die klaar zijn en willen werken al een dienst hebben, de rest is nog op school. Bovendien zou Anneke de reis en het salaris wel wat duur gevonden hebben – Zit de Amor op Vader’s kamer vast aan het buizen net? – Heerlijk dat de film weer bevalt. – We zijn erg benieuwd naar Tante Leidie’s antwoord op ’t verlovingsbericht. Wat knap van Vader weer zo’n metrische vertaling. Fijn dat de Spec.... nog steeds bloeit.

Dag Eida [5]

HOK

G. Van harte gelukgewenst met de verloving van Emma. Het is er eindelijk. Ik hoop voor haar, dat zij altijd gelukkig samen zullen zijn. Van hun plannen weet ik niets. Het is volgens mij niet waarschijnlijk dat zij van hier zullen trouwen. Hun vrienden en kennissen zijn toch allemaal te Batavia. Axeltje was gedurende Eida’s reis naar Batavia alleen thuis. Hij heeft zich voorbeeldig gedragen, ofschoon ik het toch maar half juist vind om hem volkomen aan Annah over te laten.

Wat een prestatie van de Uiver, om als gewoon verkeersvliegtuig de recordvlucht van Scott bij te houden. Hulde aan de piloten, het toestel en organisatie van de KLM. Het leidt geen twijfel of ze zijn zonder pech nu al in Melbourne, waarbij de bemanning en passagier volkomen fris uit het toestel gestapt zijn; in tegenstelling met Scott c.s. die zich doodgevlogen hebben.

Dag Hok

23 okt. ‘34