1934-09-03

EIDA

Geliefden – De vorige maal kreeg jullie als vergoeding voor de korte brief en het afwezig zijn van een briefje van Hok, hem en Axel enige malen vereeuwigd. Hoe vinden jullie de kiekjes – er is nu weer één onderweg per mail, een vergroting plus nog enige andere van onze vakantie, maar het voornaamste overblijfsel van die vakantie gaat per volgende mail, reken dus maar uit wanneer jullie hem krijgt ongeveer in de buurt van Menno en Em’s verjaardag. – Jullie weet dus al hoe we mijn verjaardag vierden – Axel was erg verrukt van het grote taartje ’s morgens maar was enigszins gedegoûteerd van lekkers want wou ’s middags niet eens meer een koekje – De hopjes zijn ook erg lekker – ik ben er erg zuinig op en presenteer ze lang niet iedereen. Ik denk dat ik de rode jurk wat korter maak, dan kan ik hem ’s morgens ook eens dragen. – Fijn dat jullie zo’n geslaagd chalet vond, misschien kunnen wij ook nog eens met jullie zo samenwonen! – Het is fijn dat Mennootje dan ook al zo groot zal zijn dat je met hem kunt praten, iets ouder als Axel nu. Axel wordt geweldig bijdehand, hij is enorm goed bij – aan tafel doen we wel van torentje bussenkruit en na één keer snapte hij het al en af en toe grijpt hij plotseling mijn handen en dan moeten we spelen. Het mooiste vindt hij als het torentje breekt, hij heeft geen tijd daarop te wachten tot het hele liedje uit is! [2] Van vrijdag tot zondag waren hier tenniswedstrijden om het Java Kampioenschap – Wij zijn veel gaan kijken en zaterdagmorgen smokkelde ik Axel erin. Hij volgt de bal vol aandacht, klapt ook mee maar ’t verveelt hem weleens en toen heb ik hem maar een rolletje frujetta laten uitpakken! – Een Chinese jongen won de wedstrijd tegen een Japanner – Goddank!! Ze hebben schitterend gespeeld haast als Tilden! – Wat reuze dat Mientje ter Spill  verloofd is – ken je die tak Cohen? Frits heet hij. Ik hoorde in geen twee jaar iets van haar. Ook niet nadat ze de films bij jullie gezien had. – Wat sneu van Malie, maar misschien is het nu al eens gelukt. Zij schreef me niet met m’n verjaardag, wat wel een bijzonderheid is. Alleen van Bep en Dien hoorde ik wat, ook niet van Mia – het zakt dus wat af. – Leuk dat Poolse huisje met centrale verwarming, het is een schattig ding, maakte veel opgang. – Jammer van die regen in Montreux, maar leuk dat je ’t zo gezellig hadden met de andere gasten. – Ik was juist bij Deetje Holle – ze gaat vooruit en kan nu alleen lopen en opstaan maar nog niet bukken. ’t Lopen gaat nog heel erg voetje voor voetje maar ze ziet er tenminste niet meer zó  doorzichtig uit, ze is ook opgewekter en laat zich nu bestralen. – Iemand vertelde me dat Adri Buriks zelf [3] Indisch bloed heeft, dus dan kan ze de meisjes nog beter aanvoelen, hoop ik. Vanmorgen was ik weer even op ’t IEVA huis – we hebben nóg een lerares voor de naaldvakken gekregen en Adri moest voor haar een nieuw rooster maken – telkens moet dat rooster weer veranderd – sinds zij er is, hoef ik dat tenminste niet meer te doen! Ze is er nu al erg in, kan tot nu tenminste goed met de anderen opschieten. – Ik heb weer eens een nieuwe djongos sinds 4 dagen, nog een jongen, die kan fietsen met een prettig gezicht. De vorige beviel me al direct niet, had altijd duizend redenen om iets nièt te doen en op een dag zei hij dat ik teveel aanmerkingen maakte en aldus vloog hij eruit. Daar we geen bediende op het erf hadden, konden we niet naar Anna el Tour gaan dit keer jammer. ’t Moet weer daverend geweest zijn. – Speciaal voor jullie heb ik me gister laten wegen, ’t is nu 111 precies. M’n bloed is heel normaal dat heeft Sparmann ook nooit onderzocht. Ik eet nog steeds yoghurt en begin weer kalmpjes wat te tennissen – Wat het duco van de auto is: de verf, het lak van de hele carrosserie dat dof was geworden en nu weer netjes er uit ziet, vooral ook dankzij de nieuwe kap. – De Ortten zijn erg prettige mensen – de kinderen zitten hier ook nogal eens, hetzij voor Axel, hetzij voor Tommy. Gistermorgen ben ik op haar platje gaan zitten daar ze de helft van ons stoepje hebben afgebroken en daar meters diep tot onder het huis graven, en het levensgevaarlijk was voor Axel. [4] Gelukkig vermijdt hij de gaten ook. – Ik ben bezig aan “Patria” van Melis Stoke, vervolg op Zoutwater liefde – ’t is lang niet zo aardig maar toch wel juist beschreven over al die mensen die met verlof gaan. Hoe ze aan boord eigenlijk alleen maar aan hun verlof denken en alles idealiseren. Van Henk en Riek kregen we juist een brief uit Putten, waar ze in een huisje met familie zitten. Ze zijn erg tevreden over hun verlof gelukkig – trouwens als je je ouders nog hebt, zal ’t verlof ook niet tegenvallen, althans wanneer het zulke ouders zijn als de onze! – Ik stel me er tenminste nog altijd veel van voor. – Mevrouw van Vianen was verleden week een morgen hier – ze heeft me een Indisch middel gegeven tegen Preanger ziekte, daar ze vond dat ik bepaald nog niet helemaal beter was – erg goeiig – het is een aftreksel van een boomschors – het smaakt erg wrang, maar ’t is een doktersrecept “dus” (?) goed. Haar man helpt het uitstekend, zegt ze – Erg veel mensen hebben het hier. – Axel zit in ’t bad – hij vindt het eendje schitterend en jubelt als ik het laat rondzwemmen – maar het leukst vindt hij het om het eruit te gooien en een knechtje te hebben om het weer op te rapen! – Erna Janssen is weer terug – ze wil met me vierhandig spelen en dansen – haar zoontje Hans van 4 jaar is bij Hertha op school. – Hok moet weer tennissen vanmiddag evenals gister, eergister en morgen. Men vindt hem ook mager geworden. Geen wonder dus! – Vandaag is Vader zeker ook weer begonnen – nog vele jaren!

Axel is al weer enige nachten droog geweest maar vandaag weer niet. Hij kan al zelf z’n brood in z’n mond stoppen, het volgend stukje, als het vorige op is. – De meisjes Ortt zijn 6 en 10 jaar. – Het huis zal deze week klaarkomen, gelukkig. – Een keurige kiek van Rie, net Jo in ’t jong! [5]

HOK

G. De vorige week schreef ik niet omdat ik die dag met een excursie meeging en

’s avonds doodmoe, van de stank in de autobus, en de vele flessen bier, waarmee we onze dorst lesten. En ’s avonds hadden we visite vanwege Eida’s verjaardag. Die is aardig voorbijgegaan. De excursie was erg geslaagd. Het ging naar een boring naar Petroleum hier in de buurt. – Vanavond hadden we Erna Janssen en Hertha Ripke op visite. Axeltje kan zeer goed met Erna’s zoon opschieten. Hans is ook een erg prettige jongen. – Ons huis is bezig te verzakken; blijkbaar door de langdurige droogte die we hebben. De muren krijgen allerlei barsten. Nu zijn ze bezig de fundamenten overal dieper te maken. Het is een geweldige rommel op ons erf. Onze auto staat in de garage van het huis hiernaast. Onze eigen garage is door al de greppels die er op ons erf zijn volledig onbereikbaar. Als compensatie voor al die rommel wordt er een platje aan het huis gebouwd. Dat zal wel erg plezierig zijn. – Axel kan nu al heel aardig met Tommy spelen. Tommy doet hem nooit kwaad al worden haar de oren van het hoofd getrokken. Axeltje is dan ook reuze op haar gesteld; en geeft haar aan tafel van tijd tot tijd ook wat van zijn bord. Hij noemt Tommy met een ietwat daarop lijkende naam. Maar hij praat toch nog haast niet. Dat zal wel gauw komen.

Dag Hok.

 

Details

  • Plaats: Bandoeng, Berlageweg 3
  • Auteur(s): Eida, Hok
  • Pagina's: 5
  • Soort: Luchtpostpapier
More in this category: « 1934-08-28 1934-09-11 »