EIDA

11-2-’34.

Geliefden – Daar “men” een aanslag gaat plegen op m’n dinsdagmorgen en -avond, begin ik nu maar vast te schrijven, alhoewel het pas zondag is. Maandagavond moeten we nl. repeteren voor “Kinderen van deze Tijd” en dinsdag voor de boerenbruiloft. Dinsdagmorgen komt het Bestuur van de Huisvrouwen Vereniging + hun erepresidente, de vrouw van de resident, de IEVA bekijken. En die dag moet er een advertentie staan voor een Indo-weekblad. Dit laatste kan ik misschien aan de secretaris overlaten, maar de laatste maal dat hij iets heeft opgesteld, heb ik het onherkenbaar veranderd en nu durft hij niet meer! Ik ben deze week ’s morgens juist erg huiselijk geweest, heb haast iedere dag gestreken en gestopt. Ik ben nog steeds in de wolken dat ik de baboe kwijt ben! Annah wil toch af en toe nog wel eens ook ’s middags op Axeltje passen. Zaterdagmiddag heeft ze met hem gewandeld, terwijl wij tennisten – wij houden haar zeer in ere! Wat moet zo’n mens ijzersterk zijn. Ze is nu de hele dag in touw, wast, moet uitgaan om groenten te kopen, eten koken, en ’s middags nog strijken, daarna weer wassen, wat ’s nachts kan drogen en dan wandelt ze nog graag met Axel! – We hadden woensdagavond de neef van Tek Bheng, Frits Tan te bridgen, samen met een Chinese dokter Oei + vrouw. We hebben het enorm gezellig gehad. Die Dr Oei is zo’n vurige enthousiasteling dat het een mens weldadig aandoet! Hij is ongeveer van Hok’s leeftijd, is zijn praktijk begonnen in Bandoeng. Hij doet aan sociaal werk, houdt ’s avonds cursussen over ziekenverpleging voor nietsdoende meisjes; is voorzitter van de federatie van Chinese verenigingen en bridget vol- [2] gens Goudsmit[1]! Zijn vrouw is een Chinese, goed bij. Zij en ik bridgeden samen met 1 stel kaarten met haar man als partner. Ik heb veel van haar geleerd. Het werd half één en om half 12 gaf ik een zalmslaatje dat genade mocht vinden in de mond der fijnproevers. – Hok heeft zaterdag op de tennisbaan een wedstrijd moeten spelen, onderlinge wedstrijden, om de volgorde op te maken. Hij stond al vóór met 1 set en 5-1 en toch maakte de ander nog de tweede set. Het was al vrij donker en Hok’s bril slaat altijd aan. Gelukkig spelen ze de derde set de volgende keer dan is Hok weer fris. Hij moet het zeker winnen. Die club bevalt ons nog steeds best. Hok mag een nieuw lid aanbrengen, maar dames willen ze niet meer. Ik speel liever met heren!

’t Is vandaag voor het eerst weer heerlijk weer. ’s Morgens kon Axel nooit meer eens een dun pakje aan hebben, maar nu weer wel. We zijn met ons drietjes naar het grafje gegaan. Anneke’s oleander is zeker al 2½ meter hoog, te hoog eigenlijk. We brachten rode en witte dahlia’s in de 2 potten, die nog over zijn, één van jullie. Axel vond het daar heel prettig en converseerde luid. Hij is helemaal mee erheen gelopen nadat hij eerst een half uurtje met Hok wandelde. Hij kan het al zo goed maar durft nog steeds niet los. We zullen hem misschien ook daarmee moeten helpen. Hij gaat direct kruipen als je hem loslaat. – Vandaag is Alex’ verjaardag. Hij is nogal in de put omdat Irene nu de kinderen moet achterlaten. t Is voor hem ook erg beroerd. Het bederft de vreugde van het a.s. weerzien. – Wat ontzettend van de bruid van Tom Michielsen. Sneu voor hem dat ze ’t niet eerder bedacht heeft, maar misschien komt het nog in orde als hij haar goed aanpakt. Het lijkt me toch dat ze wel van hem moet houden, anders zou ze toch de verloving wel afgemaakt hebben? [3] Hoe lang zijn ze verloofd geweest? Toch al meer dan 1 jaar? Of zou ze weggelopen zijn om de schoonmoeder? Misschien leert dit Tom zelfstandigheid, maar ’t is een beroerde les. – Axel houdt dolveel van ei, maar ik zal ’t hem maar weinig geven als je denkt dat het niet goed is. Dierlijke eiwitten. Maar in bouillon en jus zit het toch ook, en dat mag hij wél. – Het lijkt me ondoenlijk om in Holland geld voor de IEVA te krijgen. We zien het zelf aan het verzoek om steun aan de Chinezen in Amsterdam. Hok vindt ook dat die zo ver van ons afstaan. Waarom verzamelen ze geen geld om die mensen naar China terug te zenden. In Holland kunnen ze toch niet blijven op den duur en wat hebben ze eraan met moeite een winter door te komen als er toch weer één moet volgen zonder hoop op de toekomst. Betsy is de presidente van het comité. Ze schrijft mij juist dat ze zich al zover van de Chinezen voelt afstaan omdat de Chinese studenten niet veel van haar schijnen te moeten hebben. – Dat stukje van Hok over de padvinderij heb jullie zeker al. Wil je het doorsturen met een klein briefje aan Mevr. Hortsink, Nederl. Sanatorium, Davos-Platz. Ze leest zo graag veel, heeft daar natuurlijk niks te doen. – Geweldig dat Ankie arts is, wat gaat ze doen? – Ik heb ook gehoord van die oogoefeningen. Onze A.C.[2] doet het ook. Hij had zo’n erge last van de ogen en sinds de oefeningen kan hij lezen en schrijven zonder pijn, de hele dag door. Zodra hij jullie bezoekt moet je hem ernaar vragen, dat is misschien ook wat voor Moeder. – Anneke verzocht me naar Hertha Ripke te gaan. Zielig dat dat kind er zo naar aan toe is. Trouwen zou haar enige genezende medicijn zijn. [4] Fijn dat jullie zo geniet van de film. We vonden hem zelf ook zo aardig, behalve dat hij zo weinig lacht. Hij kan echt schelms kijken hè. Hok heeft hem al ééns flink aangepakt. Hij brulde om alles: als hij moest wandelen wou hij autorijden en andersom. En in plaats van hem mee te nemen, hebben we hem in de box gezet. Hij was er beduusd van. En toen we hem weer haalden, was hij muisstil. – Baukje gaat gelijk met deze brief weg, per boot dan. Ze reist 3e klas om het zo zuinig mogelijk te doen. Ze schreef me dat ze er erg van schrok dat Tek Bheng´s zuster mijn lezing gewoon heeft overgeschreven. Ze had hem alleen te leen gevraagd – Houw is bang dat ik er haar op aan zal vallen, omdat haar man zeer hoog geplaatst is bij een belangrijk Chinees concern, maar wat zou ik er aan hebben, ik praat er dus niet meer over. – Dien’s dochter is plotseling helemaal zindelijk, ze is 1½ jaar. Wat zalig lijkt me dat! Axel is er nog ver van af! – Een reuze geestig menu van Betty’s trouwen, wat moet ik ermee doen? Terugsturen? Betty en hij hebben hetzelfde smalle gezicht, dunkt me, met dromerige ogen. –

Dinsdagavond – Hok is naar het Padvinderskampvuur. Het is Chinees Oudejaar. Hok neemt morgen geen vrij, wel jammer, maar hij heeft het te druk en ik had er toch niet op gerekend. Ik krijg Paula Hasenstab op bezoek als vergoeding. Ze heeft Axel voor het laatst in de wieg gezien!! Vanmorgen kwam het hele Huisvrouwenbestuur op de IEVA. Het was echt geslaagd en er zal nu wel samenwerking komen – ze waren erg verrukt. Ik moet over een half uurtje naar de Vivos receptie van de boerenbruiloft. Gisteravond, de Kinderen van deze Tijd, was erg geslaagd. Dag – ik mag niet meer!

Eida [5]

HOK

G. Erg bedankt voor de bijdrage voor de filmpot. De aandelen van onze filmstudio zijn er belangrijk door gestegen. De malaise zal ze glansrijk doorstaan! We vinden het erg leuk dat de laatste Axel film erg in de smaak viel. We zouden Axel elke dag wel willen filmen, bijv. hoe hij een trap oploopt (aan het handje natuurlijk). Hij weet al dat hij zijn voet erg hoog moet heffen, maar helaas sommige trappen reiken tot zijn middel, zodat dat hoog heffen niet veel geeft. Hij kan ook al met het handje wuiven. Je hoeft maar met hem weg te wandelen en hem dan te zeggen: dag mammie, en hij wuift dan aller enthousiasts. Eida schreef al dat hij nu en dan erg ongezeglijk is. We hebben hem al eens goed aangepakt en nu loopt hij weer in het gareel. Hij weet dat hij niet altijd zijn zin krijgt. Hij zegt ook al een hoop dingen, jammer dat we zijn taal nog niet machtig zijn [EIDA de hemeltaal!]. De intonatie is altijd een vragende. Op autorijden schijnt hij niet meer zo erg dol te zijn. Want in wandelen wil hij zich oefenen. Heel gek is, dat hij altijd protesteert wanneer we de kant van het IJzermanpark opgaan. Hij wil liever naar de Dagoweg; daar is meer te genieten [EIDA verkeer e.d.]. Hij is ook erg dol op kleine kinderen: meisjes trekt hij aan het haar, jongens aait hij. – Over een eventueel ontslag hoeft u zich niet ongerust te maken. Het schijnt dat de Opsporingsdienst nu haar minimum bezetting heeft; dat zei de referendaris van Personele Zaken tegen Jantje Westerveld. –

Moeder, zoudt u zo vriendelijk willen zijn voor me aan de Penningmeester van het Geologisch Mijnbouwkundig Genootschap voor Ned. en Koloniën, Instituut voor Mijnbouwkunde Delft, giro 40517 ƒ 10.- willen betalen (contributie 1934). Bij voorbaat mijn dank. Hoeveel zijn we u eigenlijk schuldig. Ik geloof dat het onze tijd wordt om af te rekenen. Gaarne opgave van ons debet. – In geval u van Dirk’s film een kopie wilt laten maken, dan kunt u ter be-[6] sparing van de onkosten, alleen die gedeelten laten kopiëren, die u interesseren. De kopieën worden toch per meter berekend!

Dag Hok

Vandaag is het Chinees oudejaar. Ik heb morgen eigenlijk recht op vakantie, maar zal er geen gebruik van maken, omdat er zoveel werk aan de winkel is. Zo pas de Chinese padvinders toegesproken, bij gelegenheid van Oudejaarskampvuur.