HOK

29 dec. ‘32

G. Uw vliegbrief met de gelukwens met Axels geboorte in dank ontvangen. We kunnen ons zeer best voorstellen de opluchting die het telegrammetje bracht. Met gelijke post kwamen ook andere gelukwensen binnen van Tantes uit Groningen, Amsterdam, Den Haag en ook van Bep van Douwe en nog een andere vriendin die op de Schelpenkade woont, maar wier naam me nu niet te binnenschiet. Een dezer vroeg hoe eigenlijk de naam van onze zoon is. Hebt u die dan niet vermeld in de advertentie? – Eida ligt momenteel met verhoging in bed. Volgens Sparmann een vijfdaagse koorts. De temperatuur is vanavond niet hoger dan 38,5°, zodat het misschien toch niet een griep is. Met de voeding gaat het gelukkig nog uitstekend. Axel komt zeer goed aan. Per drie dagen ongeveer 200 gram. Hij weegt nu – ruim drie weken na zijn geboorte – al over de 4000 gram. Van tijd tot tijd is hij wat lastig; hij schijnt zeer op gezelschap gesteld te zijn, want als er mensen om hem heen zijn, is hij allerrustigst. Blijkbaar is hij iemand die zeer gesteld is op de mening van vreemden.

De Kerstdagen hebben we rustig gevierd met een kleine Kerstboom, die nauwelijks boom genoemd mag worden. De vorige hebben de witte mieren naar de andere wereld geholpen. Op Tweede Kerstdag stormde het hier van de bezoekers. We kregen op die ochtend 5 bezoekers. Een beetje veel van het goede. O.a. kwam Jan Molière, die de volgende maand repatrieert. Hij is werkeloos.

Verder heeft Eida zowat elke dag een vriendin op bezoek. Zij is nog niet helemaal de oude. Wat ook zeer begrijpelijk is.

Ik ben momenteel weer baker geworden en tevens ziekenoppasser. Hulp hebben we van Zus Ortt en Elly Linn, die om beurten Axel komen baden.

Tommy is vanochtend uit puur chagrijn dat niemand zich met hem bezighoudt, onder de auto gekomen. Gevolg, een geblesseerde kleine teen. Nu loopt hij met zijn poot in verband en besmeerd met jodiumtinctuur. Hij vindt het zeer interessant, en heeft zijn doel bereikt. Maar met de jodiumtinctuur heeft hij wel buiten de waard gerekend. Hij is in het geheel niet jaloers op Axel.

Met vele groeten van Eida, en een klein knikje van Axel.

Dag

Hok.

Ik heb voor Eida vruchten gekocht voor ƒ 1.-. Bonbons wou Eida niet. Het was ook Kersttijd dus zoetigheid al genoeg.