EIDA

Geliefden –

Ik ben weer in de weer voor de IEVA, na een rust van een paar maanden. Ik verheug me erop het secretariaat aan een ander over te kunnen geven. Vóór het zover is moet ik m’n 5e jaarverslag maken, sinds 1 jaar ben ik secretaresse, maar sinds 5 jaar maak ik het jaarverslag; eerst al commissaresse, toen als 2e secretaresse – overigens zie ik er tegenop als tegen een berg want ik heb het archief in geen jaren bekeken! Maar met het vooruitzicht van het verlof is geen rijstebrijberg te groot! – Jullie zult straks nog een schoonzoon in een beeldige nieuwe auto meemaken! Hok heeft de geweldigste plannen, hij slaapt er niet van en denkt alleen aan auto’s! De vóórpret is geweldig plezierig. Hij heeft nu 3 merken op ’t oog. Mijn enige eis is dat hij geen gesloten wagen neemt. Ik vind het zo zalig om doór te waaien en in de winter kunnen we alles wel sluiten. – Houw doet pogingen onze auto goed te verkopen. Hij zal de laatste maanden nog veel diensten moeten doen bij de vele boodschappen. Ik heb nu een leesportefeuille van de Ver. van Huisvrouwen, waarin “de Vrouw en haar Huis” en diverse modeplaten. Ik teken steeds de jurkjes en pakjes na, die ik leuk vind. Niet dat ik zó maar de patronen zal kunnen maken, maar wie weet komt er niet een goede geest te hulp! – Ik heb Lisa kaalgeschoren met de tondeuse. Voor de veiligheid heb ik er een bescherming opgezet zodat hij niet op 1 maar op 3 millimeter knipte, overigens wilde de tondeuse op ’t laatst niet meer, zodat iedereen hatelijkheden op m’n kapperskunst heeft. Lisa vindt het zelf prachtig en strijkt steeds over haar borstels. Zondag is het kale koppetje al verbrand. Het was zulk heerlijk weer dat we vroeg zijn gaan zwemmen. We waren daar 2½  uur en Lisa amuseerde [2] zich voortdurend. Axel zette de hele boel op stelten. Hij werd door een klein jochie gebeten in zijn been, terwijl ik me bezig was weer aan te kleden. Hij gilde net zo lang tot ik kwam en hield niet op hoewel hij van alle kanten werd aangemaand zijn mond te houden. Hij vond het zo zielig voor zichzelf, maar ik vond het heel goed dat hij wist hoeveel pijn het doet, omdat hij ’t zelf heel vaak heeft gedaan. – Henk is gistermiddag gekomen, hij blijft tot zaterdag. Een kleine week, we hebben hem altijd graag als logee! Hij gaat de hele morgen naar kantoor, dus dat is rustig. – Vanavond gaat hij mee naar de Kunstkring, een Spaanse danseres en de volgende twee avonden moet ik repeteren voor de Vivos jaarvergadering. – Gistermorgen had ik een stofzuiger gehuurd en zijn we aan de gang geweest. We gaan 1 vloerkleed op de vendutie van de Chavannes doen, ons lelijkste, dat we vast kwijt willen. Dit schijnt de beste maand voor venduties te zijn, dus misschien brengt het dan nog wat op, dat kale ding, waarover wij 7½ jaar hebben gelopen en dat we toen al op een vendutie kochten! – Lisa is echt een kind om eer aan te behalen, ze heeft Henk weer zo vriendelijk ingehaald en ze kletst maar tegen iedereen. Op ’t zwembad had ze weer veel succes. Ik moet weer eens een badpak voor haar maken. – Van Anneke een briefkaart over de kinderwagen. Zij is van de vaste overtuiging dat iedereen met een aanstaande baby van verlof moet komen dus wil ze onze kinderwagen “bewaren”. Ik moet haar dus nú aan ’t verstand brengen dat onze plannen [3] niet in die richting gaan.

Waarom mocht er niet gesproken worden bij het graf van Telders en ook geen bloemen, wel somber. Wát gaat Mieke doen? Zijn er eigenlijk nog minderjarige kinderen van Telders? Een geluk tenminste dat ze nu geen financiële zorgen zal krijgen zoals vóór dit huwelijk. – Het is hier erg stil aan de Ruysdaelweg zonder de Chavannes, als ik ’s morgens met de kinderen wandelde liep ik vaak even bij haar binnen voor een boodschapje; maar ik zal ’t nu ook druk krijgen en geen tijd meer hebben voor ochtendpraatjes. De Chavannes gaan al half februari en moeten al 1 september weer terug zijn. We zien elkaar in Holland dus niet meer. Het is erg sneu voor hen zo kort in Holland te zijn. Maar over 3 jaar mogen ze 10 maanden, dus dat is fijn. – Daar komt Henk thuis en ik moet Lisa van de po halen! – Lisa’s ontlasting is de laatste tijd heel goed geweest, maar gister was het minder en wilde ze niet eten ook. Ze krijgt nu weinig melk en veel vruchten, die juist goed te krijgen zijn op

’t ogenblik, alles gezeefd. Aardbeien vindt ze ook heerlijk en appelmoes en rabarber en djeroek en tomaten. Ik heb net een leuk schortje voor Axel gemaakt voor zijn schooltje. Hij moet ook gymnastiekschoenen hebben voor de eurithmie[1] lessen, ik ga beslist eens kijken als ze daarmee bezig zijn. – Vandaag zullen we het molentje aan jullie versturen, dat Axel sjabloneerde[2]. Gelukkig dat Omie nog niet huilt, dat het zo laat is [4] voor haar verjaardag! – Ze gaan plotseling vóór ons huis bamboebosjes omkappen. Wie weet als we terugkomen van verlof staan er huizen tegenover ons. Er is een jong stel gekomen om ons huis gemeubileerd te huren met april, maar ik voel er niets voor om zo vroeg uit ons huis te gaan. Alleen al de ongezelligheid van een pension, is ontzettend, dat zien we aan de Chavannes. Gelukkig dat zij 3 weken eerder aan boord kunnen gaan, dan ze aanvankelijk gehoopt hadden, nu is de pension-ongezelligheid gemakkelijker te dragen. – Over Annie Schüller is niemand te spreken, dat ze geweldig egoïst is, beseft iedereen behalve Jan, die ze gevangen houdt. Jan moet geloof ik eens enorm uitgescholden worden, wie weet of dát niet zou helpen, door iemand die geen medelijden met hem heeft. Als Hok het nu maar wou doen, Jan mag Hok graag. – Axel zit te springen om naar school te gaan “ik kan niet zo lang wachten” zegt hij dan – Onze vorige djongos, die zoveel levensmiddelen van ons heeft ingepikt, kwam vanmorgen om een aanbevelingsbrief! Je moet maar durven. Ik heb hem gezegd dat dat niet doórging en de reden waarom; waarop hij me bezwoer nooit iets genomen te hebben, terwijl alle bedienden in de straat er schande over spreken! – Als Henk niet gekomen was gister, was ik naar Generaal Evengeline Boot gaan luisteren. Zij moet zo enig gesproken hebben, ook geestig, hetgeen me wel enigszins uit de toon lijkt te vallen bij de stijve Leger des Heilsmensen in Holland en hier. Maar ze moeten goed werken doen.

Dag omhelsd Eida. [5]

HOK

G. Wat vervelend van al die influenza! We hopen dat de narigheid achter de rug is en dat het met Dicky niet zo erg gesteld is. We maken al heel wat plannen voor ons verlof. Het is fijn dat het reeds zo gauw is. Met de informatie over de aanschaffing van een auto in Holland ben ik al een heel eind op streek. Het blijkt meer en meer dat de verschillende autohandelaars me maar wat op de mouw gespeld hebben. Dat noem ik geen bonafide handel, en het is erg dom. Ze kunnen toch op hun vingers natellen, dat er ook iemand zal zijn, die hun mededelingen controleren kan – Mocht Dirk me op mijn brief nog niet geantwoord hebben, vraag hem dan of hij ermee wachten wil. Ik zal hem dan eerstdaags een complete vragenlijst sturen. Onze keuze is voorlopig gevallen op één van de volgende wagens: Ford V8, Willis 1937 en Opel. De eerste 2 zijn hier in Indië nog niet te bezichtigen. Ik zal er eerst proef mee rijden. – Moeder, onze boekenrekening bedraagt zeker al meer dan ƒ 100.- We zullen u de volgende maand dit bedrag sturen. Wilt u voor me betalen aan Geologisch Mijnbouwkundig Genootschap. Girorekening 40517, Den Haag. Laan Copes van Cattenburch 71: het bedrag van ƒ 7.- (lidmaatschap: Geologische Sectie) en bij W. Junk, Den Haag, Scheveningseweg ..., tel. 555 755 te bestellen: R. Goldschmidt: Physiologische Theorie der Vererbung. Gebonden. Bij voorbaat mijn hartelijke dank. – Er is zoveel interessante literatuur. Helaas moet ik ze steeds zelf aanschaffen! Gelukkig dat we dat tot nu hebben kunnen doen.

We gaan straks naar de Spaanse danseres kijken. Zal wel erg mooi zijn. Henk is bij ons. Erg gezellig.

Dag Hok.