EIDA

9 juli ’35.

Geliefden – Jullie zijn nu al een tijdje samen en houdt vakantie, moge die jullie goed bekomen! Enig dat wij nu ook al weten dat de reis der verlofgangers zo gunstig verliep en dat Emma Kamp zo goed bevalt. De volgende maal zullen we over de ontmoeting lezen – een sensatie! en hoe Wytje het 2e paar grootouders verwerkt, ’t zal best lukken! Om nog even op dokter Boon terug te komen, deze doet alles volgens de nieuwste methoden, elke week wordt mijn bloeddruk onderzocht én de urine, en als Sparmann druppeltjes gaf voor de ontsluiting zou het me niets verwonderen of hij doet het niet, want hij is specialist en doorkneed in ’t vak, wat hij doet zal zeker goed zijn, en Sp. is een praatjesmaker. Toen Egbert Kreiken ziek werd hier, vermoedelijk door oververmoeidheid, wou Sp. zijn longen doorspuiten, daar er vast wel etter in zou zitten, hetgeen hij Egbert in geuren en kleuren schilderde. Gelukkig was Egbert net geröntgend in Semarang en was alles in de beste orde bevonden, maar Sp. wist allang dat die dokter het niet goed gedaan zou hebben. Zó praat hij de mensen ziek en “redt” hij ze! Inderdaad heeft hij september ’30 goed ingegrepen, maar hij hoeft zich niet te verbeelden dat een andere chirurg het niet had kunnen doen. – Overigens nog gelukgewenst met de trouwdag. Gezellig weer met kinderen en voor ’t eerst met kleinkinderen erbij op ’t feest. Wij hebben bijna tinnen  bruiloft. Misschien logeren Egbert en Baukje dan net bij ons. – De kinderwagen waarin Martha Schepers moet rijden staat gepakt en wel klaar om verzonden te worden. Wij hebben er veel plezier van gehad en [2] als dank verfden we hem over en overtrokken hem van binnen met lichtblauw goed met een wit bloemetje, omdat ze schreef dat het weer zo’n blond kind is met blauwe ogen – Voor onze baby krijgen we de wagen van de Chavannes, ze zei dat ik er haar een groot plezier mee deed, dan was ze hem zolang kwijt, aardig hè. En van Riek mag ik de goerita’s lenen – 2 maal had ik ze van Dora Ter Haar daar die dingen haast niet verslijten door het gebruik van 10 dagen, plotseling bedacht ik dat ik die ook nog nodig had, glad vergeten. – Ik begin nu overigens wat actiever te worden, kocht goed voor de wiegenklamboe, een dichte stof (iets mooier dan katoen) roze met een lichtrood bloempje – ik zocht het uit met Baukje, na afloop waarvan we ouderwets in Bogerijen koffie dronken. Het was overigens niet ongestoord daar ze links en rechts kennissen zag en allemaal uit Semarang, Egbert kwam daar ook en plaagde weer geweldig. Ze zijn nu naar een onderneming. – Zondag trokken we naar Maswati. Annie en Jan hadden juist 2 logees, maar bij hen is het altijd “hoe meer zielen hoe meer vreugd”. Ze hebben hele nieuwe ameublementen, ze leven gewoon op, nu die ellendige baas van ze met verlof is. Ze vroegen ons onze vakantie daar door te brengen. Misschien kunnen we in augustus een week gaan – Ik ga maar niet mee naar Tjileuntja, ik weet niet waar ik Axel moet doen, want Em heeft hem liever niet mee en bovendien [3] is Hok dan wéér een week alleen en is het daar vakantie en een stikvol hotel met kinderen, en ik kan niets meedoen – Ik heb wel zin in augustus in een klein berghotelletje te gaan, waar niet veel mensen zijn en we niemand kennen. Voor Em is ’t misschien wel jammer. – Tommy is erg vijandig tegen een fox in de buurt, hij trok Axel’s fiets en ging ermee vandoor bij ’t zien van de vijand, Axel wist niet wat hem overkwam toen de vaart steeds groter werd, gelukkig plofte hij op het gras, Hok kon hem niet meer redden daar Tommy als een pijl wegschoot – Toen Hok de honden wou scheiden beten ze hem, gelukkig niks kapot. Vanmorgen weer een vechtpartij, waarbij de mispunten in m’n jurk hapten, een reuze scheur, gelukkig in een plooi. Voortaan laat ik ze kalm vechten! Axel zet ze telkens weer aan door ze tegen elkaar te duwen, hij is geschikt voor stierenvechter! – Gister heeft hij weer heldendaden verricht. Nadat hij eerst m’n fles 4711 in de wasbak had leeg laten lopen, is hij met kleren en schoenen in zijn waswater gaan staan dat in de zon in de tuin stond, een fraai heerschap! – We hebben weer genoten van Cor Ruys in de “Vier Müllers”, uitstekend gespeeld en uitstekend van inhoud – de meeste mensen die we spraken waren er niet zo erg verrukt van, waaruit ik concludeerde dat ze dan [4] Joodse gijn niet snapten, Hok gelukkig wel. Het was van ’t begin tot het eind vol fijne Joodse humor, enig. En fijn zulk spel van beroepsartiesten, in geen tijden gezien, want toen ze hier de vorige maal waren, lag ik in ’t Ziekenhuis, dus haast 5 jaar geleden. Je kunt aan de kleding van de dames anders wel zien dat het hun niet zo voor de wind gaat, mooie toiletten komen niet voor en veel dezelfde, maar dat is tenslotte bijzaak, hoewel het de stukken wel ten goede zou komen. Alleen de jonge Frances May is meestal om door een ringetje te halen. – De zuster van Mevrouw van Gilse, het gemeenteraadslid, is gestorven, ze werd al lang kunstmatig gevoed en ze wist al van niks meer al wekenlang – Henk zit er wel over in wat ze nu moeten doen, misschien samenwonen met een schoonzuster. Kon ze ’t maar met Tante Leidie vinden, kent ze die ook? – Tine Schepers schreef dat ze op Moeders gezicht gezien had dat er in Indië een blijde gebeurtenis op komst was, die ze nog niet wilde vertellen, maar ze had gedacht dat het bij Em was. – We zijn in gesprek met de schoonzuster van Mevrouw van Vianen, die lagere acte heeft, om aan te stellen aan de IEVA. Meneer van Vianen kan haar man toch niet gebruiken en nu hebben ze niets, alleen 2 privaatlessen en financiële steun van Mevr. v. Vianen, zielig en ze heeft heel wat getuigschriften, ’t lijkt een goede kracht. – Adri Buriks was een morgen bij me om over het nieuwe lesrooster te praten, ’t was erg gezellig, gelukkig had ik de tijd want ze bleef enige uren. – We hebben ’t IEVA internaat voor één jaar gesloten – Vanaf nu af aan zullen ze me op 

[Randje pag. 4]

de IEVA voorlopig niet meer zien, ik onttrek me ook de volgende maand aan de correspondentie – gister en vandaag was ik fijn thuis en deze hele week ’s morgens geen afspraak, fijn! Ik ga nu naaien, leuk! 

Dag Eida. [5]

HOK

8 juli ‘35

G. Nu zult u wel hoog en droog in Mieders zitten met A. en Th. en hun tweetal. Een prettige vakantie wensen we u toe en al de genoegens van het grootouderschap. A. en Th. kunnen nu echt vakantie houden; voor de kinderen zijn genoeg verzorgsters aanwezig. – Axeltjes stoutigheden heeft Eida reeds verteld. Ik geef hem maar van tijd tot tijd een paar tikjes; dat helpt reusachtig. Ons hitje zit hij steeds te plagen. Alles wat zij aanraakt of opneemt, wordt door Axeltje afgepakt. Wil ze ’s ochtends de voorkamer in, dan wordt ze door hem weer weggeduwd en de deur gaat dan voor haar neus dicht. Het hitje durft hem niets te doen en dat heeft hij natuurlijk in de gaten. Zijn driewielertje is zijn liefste speelgoed, maar hij laat het weleens ergens op straat tijdens een wandeling staan. Zijn ouders moeten maar zien hoe ze het thuis krijgen. Meestal is Tommy de reddende engel, die wordt er dan voorgespannen en brengt het thuis. Het is ons nog niet gelukt Axel aan het verstand te brengen, dat dat erg stout is. – Onze tuin is nu vol planten. Ze doen het veel beter dan aan de Berlageweg. Gisteren kregen we van Jan Schüller nog vele soorten. Nu kan er vrijwel niets meer bij. – Baukje was erg verrukt van ons huis. We weten nog niet wanneer ze bij ons komen. Sparmann hebben ze maar gauw afgezegd. Die was daar weer eens op hol geslagen. Verbeeld je, Egbert’s longen moesten maar eens met zout water doorgespoeld worden! Gelukkig dat Egbert hem gauw doorhad en zich niets van zijn verhalen aantrok. We zijn nog altijd blij, dat we hem niet meer hebben. – De Vier Müllers waren kostelijk. Jammer alleen, dat een komedie-avond hier altijd nachtwerk is. We waren bij énen pas thuis. Gelukkig, dat het zaterdagavond was. De vorige keer met de “Vorstelijke Emigranten” was het op een werkdag, zodat we de volgende ochtend allemaal weinig toegankelijk waren op kantoor. 

Dag, groeten aan A. en Th. en aan de Van der Laans. 

Uw Hok.