EIDA

28/30 juni ’32

Lieve Kindertjes –

Als ik jullie de gebeurtenissen van deze week schrijf, kun je weer flink buiten adem raken! Tineke is woensdag gekomen voor een week verblijf. ’t Is net de maximum tijd, die ik zou kunnen verdragen! Ze is heel gezellig en amusant maar met harde stem en erg vermoeiend! Ze maakte opgang bij Nel Stam en bij de Kreikens door haar Jodenmoppen en verdere verhalen speciaal over kinderen. Nel Stam kwam donderdagmorgen en zij en Tineke waren direct geweldig bezig elkaar te plagen en nonsens te vertellen. We hadden veel pret, en dronken een kopje koffie bij Bogerijen, aangeboden door Nel. Zaterdagmorgen gingen we met ons drieën naar de opening van de Jaarbeurs. Hok wou niet mee, maar ik had zo dus ander gezelschap. Nel en Tineke kregen natuurlijk de slappe lach onder een speech omdat ik een beest uit m’n haar haalde en, volgens Nel, alleen beweerde dat het een mier was, terwijl zij op een vlo toespelingen maakte. De Jaarbeurs was wel aardig, Tineke had veel verstand van allerhande inheems weefsel. Ze is ook in Sumatra in de Bataklanden geweest, liefst op een eilandje in het Tobameer, waar een zendingshospitaal is. Ze werkte daar 5 weken. Verder was ze op Bali, in Djokja e.d., heeft geconverseerd met de vrouw van de Mangkoenegoro en met hemzelf op een intiem feest! Hij schijnt meer tegen haar gezegd te hebben dan “hoe maakt u ‘t”, Em!! Jaloers? Nel Stam had grote eerbied voor Tineke’s kennis. Overigens is ’t niet erg leuk boodschappen met Tineke te doen. Haar optreden tegen Inlanders, Chinezen en Japanners is in die mate onbeschoft, dat ik me geneerde bij haar te horen! Ze spreekt heel beroerd Maleis, met verkeerde klinkers en medeklinkers en heel veel Hollands en snauwt geweldig als ze haar niet direct begrijpen en dan moet je vooral die beschaafde Japanners hebben! Ze is echt gehaaid geworden, sinds ze 4 maanden de huishouding doet van een weduwnaar + dochtertje van 7 in Semarang. Ze kan [2] grote verhalen doen over een Inlander of Chinees die haar 4 cent wil afzetten en snauwt daar blijkbaar enorm tegen langganan en iedereen. Het is toch misschien beter dat ze niet als directrice in ’t IEVVO-huis komt, voor ons ook rustiger. Ze vindt dat ze die familie niet in de steek kan laten en wij hebben hier ondertussen al een directrice gekregen, een Zuster Venema.

Onze 2e goudregen is nu gekomen in plaats van op 1 juni! Maar hij komt dus toch nog op tijd op ’t spaarbankboekje, dat ik kinderlijk verheugd af en toe eens bekijk. [HOK in drie maanden 1.100 gld gespaard!].

Tommy’s kindertjes zullen nu wel gauw komen, elke nacht droom ik ervan. Gister kwam haar echtgenoot nog eens naar haar kijken, allerliefst hè. Als er nu maar niet meer dan 4 komen, ik weet me geen raad! Als ze aardig zijn, kunnen we er al 2 kwijt! 

Aan tafel begon Hok erover wat we zouden doen als wij een baby kregen. Tineke wist natuurlijk van niks en begreep ook niet dat het werkelijk al in die richting gaat. Ze zei direct dat ze na kwam bakeren, maar ik ga liever gewoon dood! We zeggen haar niks, maar als ze ’t uit Holland mocht horen en schrijft dat ze wil komen, schrijf ik ’t haar eenvoudig dat ik wel genoeg hulp heb. Zodra Tineke nl. haar verpleegster allures gaat aannemen, word ik enorm prikkelbaar. Ze heeft er een handje van om te zeggen dat ik gauw naar bed moet gaan of zo en dat kan ik niet uitstaan!

Gisteravond gaf Baukje een afscheidsdinertje voor Nel – we waren alle drie uitgenodigd en Tineke was de halve avond aan ’t woord, ongelooflijk grappig, maar ze weet alleen van geen ophouden, m’n hoofd draaide! Maar ik kreeg de indruk dat men haar zeer amusant vond. Het grappige van haar is ook, dat ze zich overal thuis voelt en de juiste toon weet aan te slaan, zodat ze gister helemaal niet als vreemde er bij zat.

Van onze baby weet Houw het nu ook en Dien en onze de Jongh, aan wie ik het vertelde omdat ik niet meer mag tennissen. Hok denkt dat Baukje ’t me erg kwalijk zal nemen als ze ’t merkt, maar ze zal er wel overheen komen! Gisteravond had ik m’n avondjurk aan bij hen [3] maar hij staat me nog altijd best! De Kreikens zijn sinds 2 dagen weer terug van hun reis, ze zijn 3 weken weggeweest en hebben enorm veel gezien, ze waren zelfs in Soerabaja. Alles met de auto en verdere tochten te voet. ’t Heeft hun echt goed gedaan, ze hebben het echt fijn gehad; ’t is wel fijn, zulke lange vakanties. Wij zouden ook best zin hebben! Ze hebben een koperen koe-bel voor ons meegebracht met houten klepel, aardig hè, en ook een doosje met pruimen, die ze onderweg kochten, die ik nog nooit gezien heb in Indië. Gelukkig dat Nel ze nog zag vóór ze naar Batavia ging. Ik heb gister een plezierig adres voor Nel opgepikt waar ze mag logeren tot ze een huis heeft. Twee goeie kennissen van de Schepersen uit Batavia, kwamen bij ons op de thee; één van hen kenden we al door Tine en de ander bleek de presidente van de Vivos-Batavia, die mij in een hoedenwinkel! aansprak, waarop ik hen beiden op de thee vroeg. Zij wonen samen, zijn beide lerares en willen Nel wel te logeren hebben. Ze waren verbazend aardig en vlot, dus leuk voor Nel. – Ondertussen vertelden die 2 ons dat Jan, Tine + drietal de hele maand juli in Bandoeng komt logeren! En Tine schreef me geen woord. We zullen hen nu stiekem verrassen en ze van de trein halen of wat bloemen naar hun kamer sturen, lijkt me erg grappig! Echt leuk dat ze hier komen!

Tineke is op ’t ogenblik alleen naar de stad. Ik ben al zoveel dagen met haar mee geweest, een taxi is er niks bij. Aldus had ik geen zin in uit te gaan, maar meer in brieven schrijven in ons lekkere tuintje. Anneke’s brief is alweer gepost. Deze keer hoorde ik niets van haar, maar ’t kan verlaat zijn.

Zaterdagmiddag bekeken Tineke en ik de papierfabriek van Padelarang, waar Wim v.d. Lee ons rondleidde. Hok ging liever werken, dus was ik de beheerser van de auto. Ik vind het altijd hoogst spannend Bandoeng uit te rijden naar een andere stad, echt fijn! Jullie kent die weg ook langs [4] Tjimindi en Tjimahi richting Batavia! Allerleukst die papierfabriek met watermerken, die onmogelijk vervalst kunnen! Ze maken papier voor iedereen zonder hun naam erop te zetten, bescheiden hè. Wim had me altijd een waslijst beloofd, wat eigenlijk 2 schriften aan elkaar of onder elkaar zijn. Hij vergat het maar hij zal ’t nu meebrengen als hij zaterdag bij ons komt eten. Dit is nu eens een echt aardige jongen, ik vind ’t zo jammer dat hij zo alleen in een huis woont.

Hok is vandaag of morgen klaar voor deze maand met zijn petroleumwerk. Zondagmorgen heeft hij al tot half 12 vrij genomen, in welke tijd we heerlijk met de Kunsten in ’t Jubileumpark hebben gelegen. Jaap was over voor 1 dag en Katy + spruiten gaan vandaag weer terug. Met hun vijven troffen we hen daar. Katy liet kiekjes zien van Hetty van Weli die doctoranda Frans is geworden, daarop stonden ook in zelfde positie: Co ten Bokkel Huinink en Fietje Braak, weet je nog, Mam. Zondagmiddag werkte Hok ook, maar tot kwart na 6 en haalde ons toen uit de bioscoop. We amuseerden ons best dankzij Felix Bressart c.s. in “Madame und Ihr Chauffeur”. Bij ’t uitgaan troffen we de Kreikens en Nel waarop de afspraak voor het diner van gisteravond werd gemaakt. Vanmorgen stonden we weer om half 6 op om Nel naar de trein te brengen en vanavond fuift Tineke ons op de Italiaanse opera Rigoletto. Morgenochtend om 6 uur gaat ze weer weg met de bus naar Cheribon.

Vrijdagavond waren Jan en Lientje Hupkes bij ons. Het was werkelijk erg gezellig. Jan was zeer spraakzaam en vrolijk en Lientje heel eenvoudig. Hok vond het ook genoeglijk en praatte nogal veel.– Tineke en ik hadden zoute bollen en stengels gebakken, die zeer in de smaak vielen, en waarvan later nog een volle schaal door onze 2 Bataviaanse vriendinnen werden verorberd. – Donderdagavond: de mail is dinsdagavond niet afgekomen – ik was tot hier en wou na de thee verder schrijven, toen opeens die 2 Bataviaanse leraressen weer binnenstapten, ze hadden het recept voor de zoute bollen vergeten te vragen! De ene Juffr. Revers, uit Leiden ± 35 jaar, ging direct op de piano af. Ze wou volstrekt [5] dat ik wat speelde. Ik haalde quatre-mains voor de dag, de bekende van Grieg en toen speelden we de hele bundel achterelkaar uit. Haar krachten waren ongeveer als de mijne, dus ging het fraai! Zij in middagjurk + hoed, ik in kimono! Ondertussen converseerde Tineke tegen Mej. Jet Hennequin (dat doet me denken aan die mop: “weet je hoe dat heet als ik met mijn vrouw praat? Een monoloog.”). Het was ongelooflijk leuk zulke gezellige mensen – we vonden het allemaal jammer dat we elkaar niet eerder gekend hebben, want hun vakantie was 1 juli om, ze zaten op de Dagoweg al 6 weken! Ze bleven weer tot half 8 waarna Tineke en Hok de ingesloten kiekjes nog moesten halen, we ons allemaal moesten verkleden en eten en naar de opera gaan – gelukkig begon die pas om 9 uur. Ons Bataviaanse tweetal vertelde aan Hok die ze thuisbracht, dat ze ’t zo echt Hollands gezellig bij ons vonden en ze waren ook verrukt van onze meubels. De volgende morgen bracht ik ze nog een koffer daar ze hier zoveel kleren en allerlei gekocht hadden dat ze 1 koffer meer nodig hadden. Later bleek overigens dat die ene zelfs niet genoeg was! – De opera was werkelijk over ’t algemeen mooi, de bariton, Rigoletto zelf was prachtig, evenals de sopraan, zijn dochter, welke beiden ook goed acteerden. Het boeide ons tot het einde toe, de decors waren ook, voor Indië, prachtig, evenals ’t orkest. Hok had direct weer zin naar nog één te gaan en vanmorgen stuurde de Kunstkring een kaart dat ze 2 zondagen “La Bohème” en “Carmen” geven, welke 2 Hok overigens al enige malen hoorde, maar ik de eerste nog nooit, de laatste 2 x. Dus dat is een bof, nu kunnen we voor ƒ 1.25, anders voor ƒ 4.-. Hoewel ook dát voor ons geen bezwaar meer is (we hebben al ƒ 1.600.- op ’t spaarbankboekje en gaan nu Indische Leening kopen!) – De rust is in huis teruggekeerd, Tineke vertrok! [6] Ik kan nu m’n tijd indelen zoals ik zin heb.

Morgen wordt het Huishoudinternaat geopend en morgen komen de Schepersen, alles ’s morgens – Vandaag is ’t jullie verlovingsdag, al 35 jaar, is t niet? We gaan ’t misschien dadelijk op de Jaarbeurs vieren, daar is ook kermis. We kunnen dan van half 9 tot half 11 of zo gaan, echte fuifnummers hè en toch houden we elke maand van ons gewone salaris ook nog ± ƒ 70.- over! 

Anneke stuurde “Vragen staat vrij” e.d. die we misschien kunnen gebruiken voor de a.s. vrolijke avond van de Vivos. Vanmorgen beloofde Tine Sparmann weer waar te zeggen met kaarten. Ze vond dat ik er zo enorm goed uitzag, en Sparmann voor wie ik “een flesje” meebracht, dat heel goed werd bevonden, glunderde weer over zo’n fraai uitzicht! Tine zei er niets over, zeer politiek van haar, omdat ik niets zei, maar ze zou wel onnozel moeten zijn als ze ’t niet wist – ik breng toch niet zó maar eens “flesjes”! 

Dien stuurde me een volledige lijst van haar baby uitzet, en ’t is niet mis, als je denkt dat ze alles kreeg. Ze zou jullie ook schrijven over het baadje en is erg verrukt over mijn maaksels, en over de Dennison-rand. –

Dag Eida.  [7]

HOK

30 juni

G. Verlovingsdag, gelukgewenst. Straks gaan we naar de Jaarbeurs om te feesten. Deze week had Eida het zeer druk; ik heb er niet veel anders van gemerkt, dan dat ik meer moest converseren, Tineke is ontzettend druk en hoogst onelegant! (zie de kiekjes). We zouden haar meer appreciëren indien ze maat wist met haar praten. Gelukkig dat ze niet aan de IEVVO komen wilde! – Met haar gingen we naar Rigoletto, gegeven door een Italiaans gezelschap, dat een tournee maakt. Pracht stemmen, behalve van de tenor, die me teveel gorgelde, wat jammer was.

De zilvervloot was deze maand wat laat; ik heb opgespeeld en met succes.

Tommy zal al heel gauw moeder worden; zij zal een zeer gemengd nakroost krijgen. Twee hebben we al vergeven, een derde houden we zelf. Hij zelf is er zeer kalm onder, alleen eet en slaapt hij meer dan anders. Ook is hij soms wat melancholiek. – Eidje maakt het zeer goed. Ze is absoluut normaal in haar doen en laten. Zelfs de maag is niet uit zijn doen. De hierbij ingesloten kiekjes spreken voor zichzelf. Hoe vindt u Eida’s hoedje. Ze staat op een der kiekjes koketter dan Em op haar koketst. 

Nu dag Hok.