EIDA

5 april ’32   

Gelukgewenst met gister

Liefjes –

Ik heb het smoorwarm doordat ik m’n haar in de zon gedroogd heb, wandelende met Tommy en Pascha. Laatstgenoemde is onze nieuwe aanwinst, welke zelfs Tommy zo zou willen noemen, daar ze al erg leuk samen er zijn en over de grond tollen. Pascha is wel wat kleinzerig als het hem te pas komt in de hoop dat ik hem te hulp zal komen als Tommy àl te verwoed op hem gaat zitten. Hij huppelt zo grappig met zijn korte tekkelpootjes en zijn flaporen die tot zijn kin komen! Ze zijn nu weer heftig aan het spelen in de eetkamer. Toen we Pascha zondag haalden heette hij Snoekie, wel een grappige naam, maar niet deftig genoeg voor een rashond! Hij moet nu natuurlijk eerst aan zijn naam wennen en dan nog aan al het nieuwe hier. Hij is blijkbaar gewend geslagen te worden, het kleine hummeltje van 3 maanden! Als je hem roept doet hij van angst een plas! Gisteren zelfs terwijl hij op zijn rug lag, spoot hij een fontein net als Wytje! Als hij tegen je op springt komt hij net halverwege je benen, gelukkig voor m’n jurken! Maar hij heeft van zijn moeder geleerd op een stoel te gaan liggen zodra er niemand in de kamer is. Zo hebben we hem maar in de mandi kamer  gestopt als we uitgingen! – Verder is hij als uitgehongerd, krijgt borden boordevol eten, slokt ze op in minimum tijd en als hij de kans krijgt Tommy’s bordje erbij! Tommy at in ’t begin ook maar vlug omdat ze Pascha niets gunde, al had ze ook allerminst trek, maar vanmorgen liet ze gewoon Pascha naar haar bord gaan. Ik vind het echt enig zo’n klein hondje, [2] Tommy is nu alweer zo groot. Maar hij krijgt veel slaag voor al die plassen en voor elke keer dat hij de tuin uitloopt, maar ik geloof dat hij erg goedleers is, want vandaag liep hij niet eens weg en deed hij maar 1 plas. – We waren zondag de hele dag in Maswati, Annie ziet er veel beter uit en voelt zich nu veel beter nu ze Jackie voor 1 maand uit huis gedaan hebben. Ik weet niet hoe jongetjes-alleen altijd zijn, maar hij plaagde Annie voortdurend met opzet, en daar ze toch al nerveus van aanleg is, maakte ze zich steeds boos en gaf veel over, hetgeen ze nu sinds hij weg is helemaal niet meer doet. En nu kan ze zich ook verheugen op haar a.s. dochter die An(nie) Ja(n) moet heten en vol vreugde liet ze me de kleertjes zien die ze kreeg, daar ze niets meer had, alles had weggegeven. We hebben bij hen enige kiekjes gemaakt, ik hoop dat ze goed zijn. Hierbij sturen we enige kiekjes die ik persoonlijk aan de Zuidkust maakte, althans de mooie maakte ik, zeer trots! – Er zijn 3 kerels bezig onze voorkamerstoelen nieuw te “be-veren”, hoogstmerkwaardig hebben we die man 3½ maand geleden besteld, nog eens 3 x uitgescholden dat hij niet kwam en niets hielp. Nu we het eindelijk hadden opgegeven, is hij gekomen en nog wel met 3 man sterk; terwijl onze eetkamerstoelen op 1 morgen door 1 man gedaan zijn, zijn deze kerels al enige uren bezig. Ik verlang naar hun vertrek want ik moet noodzakelijk naar de kapster daar ik net een Papoea ben. Van de kiekjes krijgen jullie nog geen goede indruk van m’n permanent hè, het lijkt net steil haar, maar als het nu weer opnieuw gebeurd is, moet Hok me eens van dichtbij nemen, vanachter maar hè! – çWe hebben onze crisisbelasting gekregen, maar voor zover Hok snapt, staat erop [3] dat onze aanslag met ƒ 145.- verminderd is, want ƒ 145.- lijkt me wel erg weinig voor de belasting zelf. Wij krijgen die dingen altijd in ’t Maleis, echt vervelend, met nog wel “stadhuis Maleis” natuurlijk. Maar ik heb idee dat dit wel onze belasting zelf is en niet wat er wordt afgetrokken, daar we vroeger hadden uitgerekend ± ƒ 12.- in de maand.ç Aldus berekenen ze ’t niet over onze opslag, hoera! Want anders waren we in een hogere klasse. – Ziehier enige kiekjes en een knipsel over “onze” petroleummij. Hok heeft de eerste monsters gekregen gister, toen de Jongh en ik beiden op zijn kamer waren. Daar zit dus met 1 mei ƒ 500.- op, is dat effen fijn! Ik verheug me al op een paar Bally schoenen! En Hok op een krantenhanger van hetzelfde soort als de briefstandaard van zijn verjaardag. – Gistermorgen kwam opeens Mevrouw Gunning aanzetten, die gehoord had van m’n blindedarm, de zogenaamde! Ze zegt nu jij en jou tegen me, hetgeen ik achteraf beschouwd haar wel eerder had kunnen voorstellen, maar ik ben absoluut niet op ’t idee gekomen. Jullie moet natuurlijk veel groeten van haar hebben, en ze at een “griffel” op Moeder’s gezondheid, die nu naar we hopen wéér veel beter is. Het is echt plezierig te merken in jullie brieven dat het telkens beter gaat, zet maar voort! Mevrouw Gunning is nu al zeker 4 keer hier geweest terwijl ik nog nooit bij haar. Ze is blijkbaar niet kwalijk nemend maar de volgende week ga ik vast eens naar haar toe. – Hok heeft zich eens helemaal laten nakijken door Dr. Mulder omdat hij vaak suf is bij ’t werk. Gelukkig mankeert hij niets, ’t is een psychische kwestie en hoe kalmer hij is hoe beter. Alleen al door het praten met Mulder heeft hij vandaag haast helemaal fris kunnen werken. De Sanatogeen  zal zeker ook een goede invloed hebben. Hij moet blijkbaar af en toe een geestelijke duw hebben van iemand, die erover mee kan praten. [4] Want Mulder zegt dat ieder, die zich met wetenschappelijk werk bezighoudt af en toe daaraan lijdt, dus niets bijzonders.

Anneke schijnt het druk te hebben, ondanks Thijs’ afwezigheid, ik althans heb me al tegenover haar beklaagd over briefkaartjes in plaats van brieven. Via Leni van Deetje hoorde ik dat Wytje al kan zitten en staan, dat schreef ze mij niet en dus ben ik er nog wat wantrouwend tegenover daar hij toch pas 6½ maand is.

Dien is minder goed helaas, heeft last van neusbloedingen en duizeligheid – wat zou dat kunnen zijn? Vertel het maar niet door, vooral niet aan Tante Leidie voor het geval ze doorgedrongen mocht zijn tot de binnenkamers van Papaverhof 32! – Een bijzondere man zeker die Anker Larsen, wat hij zegt is zo eenvoudig en juist het allermoeilijkste voor ons tegenwoordig om zich, “één te voelen met het goddelijke door de godsdienst” – we leven in een levensholheid en jagen door het leven – ’t is allemaal helaas waar. Maar het lijkt wel of dat alles nog steeds erger wordt, nu door de radio, het toenemende snelverkeer, sprekende films; hoe komen we dáár uit én uit de malaise! –

Om nog eens op Riek terug te komen: haar zwager kwam alleen, daar zijn vrouw al vooruit is gegaan naar Holland met de kinderen, daar ze minder goed in orde was. Zij was al weg toen Henk en Riek zich verloofden. Hij is architect, druk particulier bedrijf en kon nu pas in maart weg, dus op ’t ogenblik is hij ook al in Holland.

Overmorgen is het 7 april – we hebben voor onze trouwdag met de Schüllers afgesproken, dan komen ze hier een weekend daar het net op zaterdag valt – zij zijn dan precies 5 jaar tegen wij 3 getrouwd. We weten nog niet wat we precies doen! 

Dag Eida.

Die Mevrouw de Groot schijnt nu op Careïs te wonen, ik zal Lous even precies ’t adres vragen. [5]

HOK

G. Eindelijk heb ik wat te doen gekregen voor de Alg. Expl. Mij. Dat wil dus zeggen, dat we de volgende maand onze eerste lading zilver thuiskrijgen. Ik geloof niet dat deze Mij. wat te maken heeft met de Koninklijke. Onder “royalty” wordt verstaan de belasting, die aan de staat betaald moet worden. De berichten die over de vorderingen van hun boring op Madoera gepubliceerd zijn, zie bijgevoegd krantenknipsel, zijn naar mijn mening voor de speculanten bestemd. Ik geloof dat het nu de tijd is om aandelen van deze Mij. te kopen. De kansen op olie zijn voor zover de geologen het hebben kunnen vaststellen, niet slecht. Deze gunstige vooruitzichten zullen de aandelen zeker laten stijgen. Een andere kwestie is natuurlijk of er werkelijk een exploiteerbare olielaag zal worden aangeboord. Voor er zekerheid verkregen wordt, dat het niet het geval zal zijn, moeten de aandelen verkocht zijn! Momenteel staan de aandelen 115-118, het zal me benieuwen hoe het beurspubliek op het optimisme van de directie reageert. – 

Bedankt voor de vele malen dat u Nijhoff opgebeld heeft. Nijhoff is eerlijk, zodat er geen bezwaar bestaat om de rekening nu alvast te betalen, maar als er geen haast is, zullen we maar wachten tot de vermindering. Onze Pascha ziet u op de kiek die we zondag gemaakt hebben. Hij is een lief mormel, met een lichaam dat een 10 maal langer is dan hoog. Met Tommy kan hij het best vinden, behalve bij eten. Dan grommen ze tegen elkaar en proberen van elkaars bord te gappen. Pascha is heel wat intelligenter dan Tommy, maar Tommy is de vlugste. Tommy is ongeveer 4 x zo hoog als Pascha, zodat de eerste de laatste als stoel kan gebruiken. Eida is al erg dol op Pascha. Erg leuk is het met hen beide uit wandelen te gaan; om Pascha te plagen houdt Tommy zijn ketting in de bek, en schudt er van tijd tot tijd aan. We hebben gemerkt, dat Tommy Pascha lozen wil. Hij heeft hem al een paar maal op het erf van de buren gebracht, om zelf vlug over het muurtje terug naar ons erf te gaan, zodat Pascha dan alleen achterblijft. Gelukkig dat wij er meestal bij zijn, [6] en dat Pascha een goede reuk heeft. Op botjes zijn ze beiden verzot. Dus elke dag moeten ze elk een botje hebben. Pascha leren we opzitten. Erg leuk, maar erg plomp. Tommy is bij hem vergeleken zeer elegant. We zullen hen op een dag kieken, wanneer ze erg leuk samen zijn.

Bedankt voor uw gelukwens met 7 april. Wat we doen gaan weten we nog niet. 

Nu dag, Hok.

EIDA

1 april ’32!!

[Kiekje Hok en Eida]

Afgeknipt door Königswald van de grote kiek van ingenieurs + Mevr. v. Dewald. Ik was de enige echtgenote die meegekomen was, daar Hok niet wist dat er zo’n bevel was uitgevaardigd. Anders was Mevr. v. Dewald er alleen geweest als vrouw tussen een 40 mannen – Ze vond het echt leuk dat ik er ook was.

Is Hok niet lief? Ik draag jouw zwarte petje, Mam, en de rooie jurk met rooie kralen en een wit kraagje met rooie stippen.

Mevr. v. Dewald kreeg als afscheidscadeautje enige zilveren vingerkommen met fruitschaal van Djokja zilver, erg mooi. De Jongh sprak haar erg aardig toe. Hij heeft ook enorm respect voor haar en als de Jongh dat voor iemand heeft, moet die wel bijzonder zijn! 

Eida.